ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนว่าคือแฟนของดิฉันมีพี่น้อง2คน แฟนเป็นพี่ชายคนโตอายุ25 และมีน้องสาวอีกคนอายุ21ปี
คือดิฉันอึดอัดใจค่ะ และพยายามไม่ยุ่ง ไม่คิดมาก ไม่คิดแง่ลบ ต่อพ่อแม่ของแฟนแล้วแต่มันก็ทำไมได้ พอเห็นการกระทำของพวกเขา คือแบบจะพูดไงอ่ะเอาให้เข้าใจง่ายๆนะคะ พ่อแม่บ้านนี้ให้ความสำคัญลูกไม่เท่ากัน. เช่น. แฟนกับน้องทำงานที่เดียวกันพอถึงวันเกิดน้องสาวพ่อกับแม่แฟนจะตื่นเต้นมากๆ มีทำเซอร์ไพร์ซื้อเค้กไปให้น้องถึงที่ทำงาน แต่พอถึงวันเกิดแฟนเรากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีแม่เค้กชิ้นนึง คำอวยพรใดๆ ไม่มีจ้า เราสงสารแฟนเรามากเค้าก็เหมือนนอยด์ๆน้อยใจพ่อแม่เขา เราเลยซื้อเค้กให้แฟนเป่า นางก็เหมือนรู้สึกดีขึ้นมานิดนึง
อ่ะ! อีกเรื่องพอวันเกิดพวกเขาไม่ว่าจะพ่อหรือแม่ เราก็บอกแฟนว่าให้ไปซื้อของให้พวกท่าน วันเกิดแม่ก็พากันไปซื้อเค้กให้แม่ วันเกิดพ่อก็พากันไปซื้อของที่พ่อชอบกินมาให้ เพราะเค้าไม่กินเค้กเลยไปหาซื้ออย่างอื่นแทน สุดท้ายโดยเฉพาะพ่อก็ทำแบบเฉยๆเหมือนไม่รู้สึกอะไร ไม่ขอบใจ หรือพูดอะไร เหมือนทำอะไรให้ก็ไม่เคยดี ไม่เคยพอใจพวกท่าน ดิฉันไม่อคติใดๆแต่ถ้าพวกคุณมาอยู่จุดนี้จะเข้าใจความรู้สึกฉัน ฉันรู้สึกเหมือนพวกเขาให้ความสำคัญลูก2คนไม่เท่ากัน พวกท่านก็คงรักลูกทั้ง2คนแหละ แต่ความสำคัญมันไม่เท่ากันจริงๆนะ ที่กล่าวมาแค่ตัวอย่างมีอีกเยอะหลายๆเรื่องที่ดูเหมือน ลำเอียงหรือให้ความสำคัญไมเท่ากัน ดิฉันเคยคิดนะ อาจเป็นเพราะว่าน้องเด็กกว่า พี่ชาย จึงรักน้องเป็นห่วงน้องมากกว่า แบบนี้ล่ะมั้ง! แต่สุดท้ายแล้วก็อดคิดไม่ได้จริงๆ
หรือว่าดิฉันคิดมากไปเอง? ถ้าพวกคุณเป็นดิฉัน พวกคุณจะทำอย่างไรคะ?
ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไรกับครอบครัวของแฟนที่ให้ความสำคัญลูกไม่เท่ากัน?
คือดิฉันอึดอัดใจค่ะ และพยายามไม่ยุ่ง ไม่คิดมาก ไม่คิดแง่ลบ ต่อพ่อแม่ของแฟนแล้วแต่มันก็ทำไมได้ พอเห็นการกระทำของพวกเขา คือแบบจะพูดไงอ่ะเอาให้เข้าใจง่ายๆนะคะ พ่อแม่บ้านนี้ให้ความสำคัญลูกไม่เท่ากัน. เช่น. แฟนกับน้องทำงานที่เดียวกันพอถึงวันเกิดน้องสาวพ่อกับแม่แฟนจะตื่นเต้นมากๆ มีทำเซอร์ไพร์ซื้อเค้กไปให้น้องถึงที่ทำงาน แต่พอถึงวันเกิดแฟนเรากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีแม่เค้กชิ้นนึง คำอวยพรใดๆ ไม่มีจ้า เราสงสารแฟนเรามากเค้าก็เหมือนนอยด์ๆน้อยใจพ่อแม่เขา เราเลยซื้อเค้กให้แฟนเป่า นางก็เหมือนรู้สึกดีขึ้นมานิดนึง
อ่ะ! อีกเรื่องพอวันเกิดพวกเขาไม่ว่าจะพ่อหรือแม่ เราก็บอกแฟนว่าให้ไปซื้อของให้พวกท่าน วันเกิดแม่ก็พากันไปซื้อเค้กให้แม่ วันเกิดพ่อก็พากันไปซื้อของที่พ่อชอบกินมาให้ เพราะเค้าไม่กินเค้กเลยไปหาซื้ออย่างอื่นแทน สุดท้ายโดยเฉพาะพ่อก็ทำแบบเฉยๆเหมือนไม่รู้สึกอะไร ไม่ขอบใจ หรือพูดอะไร เหมือนทำอะไรให้ก็ไม่เคยดี ไม่เคยพอใจพวกท่าน ดิฉันไม่อคติใดๆแต่ถ้าพวกคุณมาอยู่จุดนี้จะเข้าใจความรู้สึกฉัน ฉันรู้สึกเหมือนพวกเขาให้ความสำคัญลูก2คนไม่เท่ากัน พวกท่านก็คงรักลูกทั้ง2คนแหละ แต่ความสำคัญมันไม่เท่ากันจริงๆนะ ที่กล่าวมาแค่ตัวอย่างมีอีกเยอะหลายๆเรื่องที่ดูเหมือน ลำเอียงหรือให้ความสำคัญไมเท่ากัน ดิฉันเคยคิดนะ อาจเป็นเพราะว่าน้องเด็กกว่า พี่ชาย จึงรักน้องเป็นห่วงน้องมากกว่า แบบนี้ล่ะมั้ง! แต่สุดท้ายแล้วก็อดคิดไม่ได้จริงๆ
หรือว่าดิฉันคิดมากไปเอง? ถ้าพวกคุณเป็นดิฉัน พวกคุณจะทำอย่างไรคะ?