เราขอเล่าก่อนนะคะ
ก่อนมีโรคโควิด-19 สามีเราทำงานหาเงินคนเดียวค่ะ
(ส่วนเรา เลี้ยงลูกน้อย และ เป็นแม่บ้านค่ะ)
สามีเรา ทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
ตำแหน่งงานของคุณสามีค่อนข้างดีพอสมควร......
บริษัทส่วนใหญ่มี Work from home กันหมด
บริษัทสามีเราก็เช่นกันค่ะ
เขาทำงานทุกวัน จันทร์ - ศุกร์ ไม่เคยมีวันหยุดเลย
เขาตื่นมาทำงานตั้งแต่เช้า และ เลิกงานดึกทุกๆคืน
( เพราะถ้าลูกสาวตื่น คุณพ่อจะไม่ได้ทำงานอีกเลย )
คุณสามีทำงานอยู่ที่บ้านตลอด...
ไม่ได้ออกมาเจอโลกข้างนอก จะ 3 เดือนแล้ว
ไกลสุด ที่เขาไปคือพาเราไปตลาดสดแถวบ้าน และเขาก็ไม่เคยได้ลงจากรถเลย เพราะต้องดูลูกอยู่ในรถ
เราก็กลัวว่าเขาจะเหนื่อย กลัวเขาจะเครียด เพราะเขาช่วยเราทำทุกอย่าง ช่วยเลี้ยงลูก ช่วยทำงานบ้าน
และยังต้องทำงานหาเงินอีก
เราคิดเองว่าเขาก็คงเหนื่อยแหละ แค่ไม่พูดออกมา
และคงอยากออกไปทำงานนอกบ้านสักที 😔
แต่ทางบริษัทเจ้ากรรมที่คุณสามีทำงานอยู่นี้สิคะ
ออกคำสั่ง ห้ามไม่ให้พนักงานเข้ามาทำงานที่บริษัท
และยังให้พนักงานทุกคน Work from home
ยิงยาวไปจนถึงสิ้นปี 2020 นี้เลย
ทางเดียวที่สามีจะได้ออกบ้าน
คือ...รอให้บริษัทเรียกเขาเข้าประชุม
--------------------------------
เข้าเรื่องเลยนะคะ.....
ตั้งแต่มีการกักตัวหนีโควิด
สามีทำงานอยู่บ้านตลอด เขายังช่วยเราทำทุกอย่าง
สามีช่วยเราทำ งานของเราน้อยลง
เราสองคนมีเวลาเป็นของตัวเอง
พอว่าง เราและสามีจะชอบดูคริปวิดิโอทำนู้นนี้นั้น...
ยิ่งเวลาที่ลูกไม่อยู่ หรือ ลูกหลับ เราสองคนชอบหาอะไรทำไปเรื่อย เช่น ทำอาหารแปลกๆ คิดสูตรทำขนม ประดิษฐ์ของเล่นให้ลูก ของใช้ เราทำกันทุกอย่างทั้งออกแบบบ้าน ออกแบบงานไม้เราก็ทำ ประดิษฐ์ชั้นวางของจากไม้ เรากับสามีเรื่อยไม้กันเอง ทำมุกอย่างเอง
หนักสุดๆของพวกเราก็คงจะเป็น.....การผสมเหล้าในแบบฉบับของตัวเอง คิดสูตรขึ้นมาเอง ใส่ทุกอย่าง ทำไปมั่วตั้วๆ เราเคยฝันไว้ ว่าสักวันเราจะเปิดร้านเหล้าของตัวเองให้ได้เลย #แต่คงต้องรอลูกโตส่ะก่อน
อีกอย่างที่เราทำบ่อยมากๆ ช่วงกักตัว เราและสามีช่วยกัน ออกแบบเสื้อผ้าเอาไว้ใส่กันเอง เราส่งให้ร้านตัดเย็บเรียบร้อย และตอนนี้เราก็ใส่ชุดที่ออกแบบเองทั้ง 3 คนพ่อแม่ลูกเลย 55555555
ยิ่งพักหลังมานี้ เรารู้สึกว่า ตัวเราสั่งเสื้อผ้ามือสองมาเยอะมากๆ เราเริ่มศึกษาเกี่ยวกับเสื้อผ้ามือสอง ของแบรนด์เนมฮิตๆเก่าๆ ของใช้ยุค 80-90 และ สไตล์การแต่งตัว ยุคเก่ามากๆ
( บอกก่อนนะเราอายุแค่ 22 ปีนะคะ และเราก็หลงรักฮิปฮอป ฮิปส์ปี้มากๆ
ส่วนคุณสามี อายุ 35 ขวบค่ะ เราสไตล์เดียวกันเลยคะ )
เมื่อคืนเราคุยเล่นๆกันกับสามี ว่าเราทำอะไรได้เยอะมากเลยนะ บ้างอย่างที่เคยคิดว่าทำไม่ได้ ก็ทำจนได้
เราเลยคิดว่า หลังจากที่โควิดหายแล้ว เราอยากจะทำธุรกิจอะไรสักอย่าง ไม่ต้องใหญ่โต เพราะอยากเลี้ยงลูกอยู่ ถึงจะมีคนมาช่วยเลี้ยงก็ตาม เราแค่คิดเล่นๆ ถ้าเราเปิดร้านขายเสื้อผ้า เราอยากขายสไตล์ฮิปปี้เก่าๆ เราอาจจะออกแบบเองด้วย แล้วเอามาขายที่ร้าน หรือถ้า เราเปิดร้านอาหาร เราอยากเปิด สไตล์เก่าๆ ตกแต่งร้านด้วยของยุค 80-90
( ขอขั้นนิดนึงนะคะ เราอยากบอกสิ่งที่เราทำออกมาได้ดี และถนัดที่สุดก่อน
ก่อนที่เราจะแต่งงานกับสามีคนนี้ เราขับรถมินิไบค์ และ บิ๊กไบค์ มาก่อน เราซ่อมรถแต่งรถเองบ้าง
ส่วนใหญ่แต่งสวยงามค่ะ
ไม่ถึงกับเป็นช่างมืออาชีพนะ เราแค่หยิบจับอะไหล่เป็น ขันน็อตได้นิดๆหน่อยๆ
พ่อเราเป็นผู้รับเหมาก่อนสร้างค่ะ เราช่วยพ่อทำตั้งแต่เด็ก ไม่ค่อยเก่งแต่ก็พอจะรู้ว่าสร้างบ้านต้องทำอะไรยังไง
เราชอบออกแบบบ้านตั้งแต่เด็กๆ
พ่อเคยสร้างบ้านจากแบบที่เราวาดไว้นะ
กรณีนี้เราต้องขายแบบให้ลูกค้าก่อนนะถึงสร้างได้
เราชอบงานวาดเขียนพอสมควร
ตอนท้องมีคนเคยมาจ้างให้เราตกแต่งภายในตัวบ้านด้วย งานตกแต่งส่วนย่อมก็เคยมีคนจ้างให้เราไปทำนะ
แม่เราเป็นพยาบาล เปิดศูนย์รับเลี้ยงคนแก่ และดูแลผู้ป่วยติดเตียงด้วย เราเห็นแม่ทำตั้งแต่จำความได้ งานพยาบาลเบื่องต้นเราทำได้หมด จะว่าไปเราทำได้อีกหลายอย่างเลยแต่นึกไม่ออกแล้ว
... สามีเราก็ทำได้หลายอย่างเหมือนกัน แต่คนละขั้ว ถ้าต้องให้เขาทำงานออกแรง ออกแดดสามีเราไม่น่าไหว ถ้าพวกงานคอมพิวเตอร์, ไอที เทคโนโลยี อะไรพวกนี้เขาเก่งมากค่ะ เขาเคยเรียนทำอาหารมาก่อนด้วย อาหารคาว,หวานฝีมือเขาอร่อยมากๆ )
ในหัวเราตอนนี้เรา มีแพลนอยากจะทำนู้นนี้นั้นเต็มไปหมด เราคิดไว้เยอะมาก ก.ไก่ล้านตัว ว่าอยากทำธุระกิจอะไร
เราอยากช่วยสามีหาเงินบ้าง ถ้าได้ทำธุกิจที่เราชอบจริงๆเราคงทำมันได้ดีมากๆ
.......แต่เราติดแค่ว่าจะทำอะไรดีนี้สิคะ
เพราะสถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ จะเริ่มอะไรก็ยาก จะทำอะไรก็เสี่ยง จะหยิบจับอะไรก็ต้องรอ คือรอให้โควิด หาย
ต้องรอให้บ้านเมืองกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม
และถ้ามันกลับมาเป็นเหมือนเดิมจริงๆ
เศรษฐกิจละ เศรษฐกิจจะเป็นไปยังไงต่อ เศรษฐกิจจะเดินหน้าไปทิศทางไหน
หลังจากนี้เราต้องคิดให้หนักขึ้น ทำการบ้านหนักกว่าเดิมอีก ว่า! อนาคต...อาชีพไหนสามารถเติมโตได้เร็วที่สุด
อาชีพไหนสามารถเข้ากับคนปัจจุบันได้มากที่สุด
แล้วอาชีพค้าขายล่ะ ยังจะเป็นอาชีพที่ดีที่สุดอยู่ไหม
หรือว่า ปชช คนทั่วไปจะผันตัวมาใช้-จ่าย-ซื้อ-ขาย ผ่านระบบออนไลน์กันหมดแล้ว
เราต้องดูอีกว่า ถ้าเศรษฐกิจกลับมาเป็นปกติจริงๆ ปชช คนไทยส่วนใหญ่จะยอมเสียเงินใช้จ่ายไปกับอะไร จะ ใช้เงินเพิ่มขึ้น หรือ ยิ่งจะประหยัดเงินเข้าไปอีกเพื่อนช่วยออกความเห็นหน่อยค่ะ แนะนำแนวทางอะไรก็ได้ค่ะ
ปล. ถ้าเพื่อนอ่านแล้ว งง ฟังเราก่อนนะคะ
1 . เราใช้เวลาพิมพ์กระทู้นี้ 3 วันค่ะ
2 . เราสลับกันพิมพ์กับสามี เพราะเราพิมพ์เองเราก็งงเอง บางทีก็นึกไม่ออกว่าจะพิมพ์อะไรต่อ
3 . ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนถามเราได้นะ
ขอแค่ใช้คำพูดดีๆหน่อย เราพึ่งคลอดลูกอ่อนไหวง่าย
4. ถ้าจะว่าเราบ้า เรายินดีรับคำติชมเพื่อนๆค่ะ
คงเป็นเพราะเรากักตัวกันนานเกินไป คงเป็นเพราะเราทำกิจกรรมเยอะเกินไปหน่อย
5 . รบกวนทุกๆคนด้วยนะคะ
อยากทำธุกิจค่ะ ทำอะไรก็ได้ ที่พอจะเป็นไปได้ เราใส่รายละเอียด เราไปแล้วนะคะ กักตัวเป็นเหตุสังเกตุได้ ช่วยพวกเราหน่อยนะคะ
ก่อนมีโรคโควิด-19 สามีเราทำงานหาเงินคนเดียวค่ะ
(ส่วนเรา เลี้ยงลูกน้อย และ เป็นแม่บ้านค่ะ)
สามีเรา ทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
ตำแหน่งงานของคุณสามีค่อนข้างดีพอสมควร......
บริษัทส่วนใหญ่มี Work from home กันหมด
บริษัทสามีเราก็เช่นกันค่ะ
เขาทำงานทุกวัน จันทร์ - ศุกร์ ไม่เคยมีวันหยุดเลย
เขาตื่นมาทำงานตั้งแต่เช้า และ เลิกงานดึกทุกๆคืน
( เพราะถ้าลูกสาวตื่น คุณพ่อจะไม่ได้ทำงานอีกเลย )
คุณสามีทำงานอยู่ที่บ้านตลอด...
ไม่ได้ออกมาเจอโลกข้างนอก จะ 3 เดือนแล้ว
ไกลสุด ที่เขาไปคือพาเราไปตลาดสดแถวบ้าน และเขาก็ไม่เคยได้ลงจากรถเลย เพราะต้องดูลูกอยู่ในรถ
เราก็กลัวว่าเขาจะเหนื่อย กลัวเขาจะเครียด เพราะเขาช่วยเราทำทุกอย่าง ช่วยเลี้ยงลูก ช่วยทำงานบ้าน
และยังต้องทำงานหาเงินอีก
เราคิดเองว่าเขาก็คงเหนื่อยแหละ แค่ไม่พูดออกมา
และคงอยากออกไปทำงานนอกบ้านสักที 😔
แต่ทางบริษัทเจ้ากรรมที่คุณสามีทำงานอยู่นี้สิคะ
ออกคำสั่ง ห้ามไม่ให้พนักงานเข้ามาทำงานที่บริษัท
และยังให้พนักงานทุกคน Work from home
ยิงยาวไปจนถึงสิ้นปี 2020 นี้เลย
ทางเดียวที่สามีจะได้ออกบ้าน
คือ...รอให้บริษัทเรียกเขาเข้าประชุม
--------------------------------
เข้าเรื่องเลยนะคะ.....
ตั้งแต่มีการกักตัวหนีโควิด
สามีทำงานอยู่บ้านตลอด เขายังช่วยเราทำทุกอย่าง
สามีช่วยเราทำ งานของเราน้อยลง
เราสองคนมีเวลาเป็นของตัวเอง
พอว่าง เราและสามีจะชอบดูคริปวิดิโอทำนู้นนี้นั้น...
ยิ่งเวลาที่ลูกไม่อยู่ หรือ ลูกหลับ เราสองคนชอบหาอะไรทำไปเรื่อย เช่น ทำอาหารแปลกๆ คิดสูตรทำขนม ประดิษฐ์ของเล่นให้ลูก ของใช้ เราทำกันทุกอย่างทั้งออกแบบบ้าน ออกแบบงานไม้เราก็ทำ ประดิษฐ์ชั้นวางของจากไม้ เรากับสามีเรื่อยไม้กันเอง ทำมุกอย่างเอง
หนักสุดๆของพวกเราก็คงจะเป็น.....การผสมเหล้าในแบบฉบับของตัวเอง คิดสูตรขึ้นมาเอง ใส่ทุกอย่าง ทำไปมั่วตั้วๆ เราเคยฝันไว้ ว่าสักวันเราจะเปิดร้านเหล้าของตัวเองให้ได้เลย #แต่คงต้องรอลูกโตส่ะก่อน
อีกอย่างที่เราทำบ่อยมากๆ ช่วงกักตัว เราและสามีช่วยกัน ออกแบบเสื้อผ้าเอาไว้ใส่กันเอง เราส่งให้ร้านตัดเย็บเรียบร้อย และตอนนี้เราก็ใส่ชุดที่ออกแบบเองทั้ง 3 คนพ่อแม่ลูกเลย 55555555
ยิ่งพักหลังมานี้ เรารู้สึกว่า ตัวเราสั่งเสื้อผ้ามือสองมาเยอะมากๆ เราเริ่มศึกษาเกี่ยวกับเสื้อผ้ามือสอง ของแบรนด์เนมฮิตๆเก่าๆ ของใช้ยุค 80-90 และ สไตล์การแต่งตัว ยุคเก่ามากๆ
( บอกก่อนนะเราอายุแค่ 22 ปีนะคะ และเราก็หลงรักฮิปฮอป ฮิปส์ปี้มากๆ
ส่วนคุณสามี อายุ 35 ขวบค่ะ เราสไตล์เดียวกันเลยคะ )
เมื่อคืนเราคุยเล่นๆกันกับสามี ว่าเราทำอะไรได้เยอะมากเลยนะ บ้างอย่างที่เคยคิดว่าทำไม่ได้ ก็ทำจนได้
เราเลยคิดว่า หลังจากที่โควิดหายแล้ว เราอยากจะทำธุรกิจอะไรสักอย่าง ไม่ต้องใหญ่โต เพราะอยากเลี้ยงลูกอยู่ ถึงจะมีคนมาช่วยเลี้ยงก็ตาม เราแค่คิดเล่นๆ ถ้าเราเปิดร้านขายเสื้อผ้า เราอยากขายสไตล์ฮิปปี้เก่าๆ เราอาจจะออกแบบเองด้วย แล้วเอามาขายที่ร้าน หรือถ้า เราเปิดร้านอาหาร เราอยากเปิด สไตล์เก่าๆ ตกแต่งร้านด้วยของยุค 80-90
( ขอขั้นนิดนึงนะคะ เราอยากบอกสิ่งที่เราทำออกมาได้ดี และถนัดที่สุดก่อน
ก่อนที่เราจะแต่งงานกับสามีคนนี้ เราขับรถมินิไบค์ และ บิ๊กไบค์ มาก่อน เราซ่อมรถแต่งรถเองบ้าง
ส่วนใหญ่แต่งสวยงามค่ะ
ไม่ถึงกับเป็นช่างมืออาชีพนะ เราแค่หยิบจับอะไหล่เป็น ขันน็อตได้นิดๆหน่อยๆ
พ่อเราเป็นผู้รับเหมาก่อนสร้างค่ะ เราช่วยพ่อทำตั้งแต่เด็ก ไม่ค่อยเก่งแต่ก็พอจะรู้ว่าสร้างบ้านต้องทำอะไรยังไง
เราชอบออกแบบบ้านตั้งแต่เด็กๆ
พ่อเคยสร้างบ้านจากแบบที่เราวาดไว้นะ
กรณีนี้เราต้องขายแบบให้ลูกค้าก่อนนะถึงสร้างได้
เราชอบงานวาดเขียนพอสมควร
ตอนท้องมีคนเคยมาจ้างให้เราตกแต่งภายในตัวบ้านด้วย งานตกแต่งส่วนย่อมก็เคยมีคนจ้างให้เราไปทำนะ
แม่เราเป็นพยาบาล เปิดศูนย์รับเลี้ยงคนแก่ และดูแลผู้ป่วยติดเตียงด้วย เราเห็นแม่ทำตั้งแต่จำความได้ งานพยาบาลเบื่องต้นเราทำได้หมด จะว่าไปเราทำได้อีกหลายอย่างเลยแต่นึกไม่ออกแล้ว
... สามีเราก็ทำได้หลายอย่างเหมือนกัน แต่คนละขั้ว ถ้าต้องให้เขาทำงานออกแรง ออกแดดสามีเราไม่น่าไหว ถ้าพวกงานคอมพิวเตอร์, ไอที เทคโนโลยี อะไรพวกนี้เขาเก่งมากค่ะ เขาเคยเรียนทำอาหารมาก่อนด้วย อาหารคาว,หวานฝีมือเขาอร่อยมากๆ )
ในหัวเราตอนนี้เรา มีแพลนอยากจะทำนู้นนี้นั้นเต็มไปหมด เราคิดไว้เยอะมาก ก.ไก่ล้านตัว ว่าอยากทำธุระกิจอะไร
เราอยากช่วยสามีหาเงินบ้าง ถ้าได้ทำธุกิจที่เราชอบจริงๆเราคงทำมันได้ดีมากๆ
.......แต่เราติดแค่ว่าจะทำอะไรดีนี้สิคะ
เพราะสถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ จะเริ่มอะไรก็ยาก จะทำอะไรก็เสี่ยง จะหยิบจับอะไรก็ต้องรอ คือรอให้โควิด หาย
ต้องรอให้บ้านเมืองกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม
และถ้ามันกลับมาเป็นเหมือนเดิมจริงๆ
เศรษฐกิจละ เศรษฐกิจจะเป็นไปยังไงต่อ เศรษฐกิจจะเดินหน้าไปทิศทางไหน
หลังจากนี้เราต้องคิดให้หนักขึ้น ทำการบ้านหนักกว่าเดิมอีก ว่า! อนาคต...อาชีพไหนสามารถเติมโตได้เร็วที่สุด
อาชีพไหนสามารถเข้ากับคนปัจจุบันได้มากที่สุด
แล้วอาชีพค้าขายล่ะ ยังจะเป็นอาชีพที่ดีที่สุดอยู่ไหม
หรือว่า ปชช คนทั่วไปจะผันตัวมาใช้-จ่าย-ซื้อ-ขาย ผ่านระบบออนไลน์กันหมดแล้ว
เราต้องดูอีกว่า ถ้าเศรษฐกิจกลับมาเป็นปกติจริงๆ ปชช คนไทยส่วนใหญ่จะยอมเสียเงินใช้จ่ายไปกับอะไร จะ ใช้เงินเพิ่มขึ้น หรือ ยิ่งจะประหยัดเงินเข้าไปอีกเพื่อนช่วยออกความเห็นหน่อยค่ะ แนะนำแนวทางอะไรก็ได้ค่ะ
ปล. ถ้าเพื่อนอ่านแล้ว งง ฟังเราก่อนนะคะ
1 . เราใช้เวลาพิมพ์กระทู้นี้ 3 วันค่ะ
2 . เราสลับกันพิมพ์กับสามี เพราะเราพิมพ์เองเราก็งงเอง บางทีก็นึกไม่ออกว่าจะพิมพ์อะไรต่อ
3 . ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนถามเราได้นะ
ขอแค่ใช้คำพูดดีๆหน่อย เราพึ่งคลอดลูกอ่อนไหวง่าย
4. ถ้าจะว่าเราบ้า เรายินดีรับคำติชมเพื่อนๆค่ะ
คงเป็นเพราะเรากักตัวกันนานเกินไป คงเป็นเพราะเราทำกิจกรรมเยอะเกินไปหน่อย
5 . รบกวนทุกๆคนด้วยนะคะ