ขวัญเจ้าเอย.....
เมื่อเยาวัยใครเล่าเฝ้าโอบอุ้ม
เจ้าเนื้อนุ่มนอนเคียงไร้เดียงสา
เคยเป็นเพื่อนคู่ขวัญด้วยกันมา
เจ้าจากลาอาวรณ์ไปก่อนวัย
ทุกเย็นย่ำค่ำลงตรงกลับบ้าน
พร้อมข้าวปลาอาหารจานวางใส่
แต่ยามนี้ที่ประตูดูเงียบไป
ไม่มีเสียงเรียกให้เคยได้ยิน
ประหนึ่งเสียงโหยไห้อาลัยรัก
หนึ่งสุนัขหนึ่งสหายใคร่ถวิล
ถอนสะอื้นกลืนกล้ำน้ำตาริน
มาสูญสิ้นเพื่อนไปใจรอนรอน...
วันนี้เธอจากไปแล้วไม่กลับ
เคยนอนหลับกับตักยามพักผ่อน
จะรู้บ้างไหมว่าใครอาทร
รอเธอนอนตักอุ่นอย่างคุ้นเคย
ขอเจ้าจงกลับมาเถิดหมาน้อย
เจ้าล่องลอยห่างเรือนดั่งเชือนเฉย
อย่าเที่ยวท่องล่องไปไกลนักเลย
ขวัญเจ้าเอยขวัญชื่นจงคืนมา....
"ครูเปี๊ยก"
29 พฤษภาคม 2563
ขวัญเจ้าเอย......