สวัสดีค่ะ อยากระบายค่ะ เล่าให้ใครฟังก็แค่บอกว่าไม่ต้องเก็บปัญหาของคนอื่นมาคิดหรอกมันรกสมอง แต่เราหยุดคิดสงสารไม่ได้จริงๆ
ทำยังไงให้หยุดคิดสงสารคนอื่นคะ?
เราย้ายมาทำงานที่นี่ได้ปีกว่าๆ แต่เพิ่งจะย้ายมาทำจัดซื้อ ซึ่งมีพี่Aทำอยู่ก่อนแล้วเป็นคนสอนงานให้เรา สอนแบบความง่ายสำหรับเค้าซึ่งเราคิดว่ามันมีปัญหาแน่ๆถ้าทำแบบนี้ เช่นสั่งของ ไลน์สั่ง Poก็ไม่เปิด ไม่มีใครเซ็นอนุมัติ อะไรแบบนี้ (พี่Aทำทั้งจัดซื้อและการเงินค่ะ) พอเราเริ่มทำได้ไม่ถึงเดือน เจ้านายคนจีนเรียกเราเข้าไปพบ แจ้งว่าให้ติดต่อซับพายเออร์ทุกเจ้าที่บริษัททำการสั่งของทั้งหมดว่ามียอดไหนที่ทางเรายังไม่ได้ชำระตามดิวแล้วบ้าง
**นายคนจีนอ่านภาษาไทยไม่ออกค่ะ ดังนั้นเมื่อก่อนเค้าไม่รู้เลยว่าสั่งซื้ออะไรไปบ้าง เบิกเงินจ่ายอะไรบ้าง
เราก็ไปลิสตามชื่อบริษัทที่ทำการสั่งของ และสืบค้นไปมา ก็มียอดที่ยังไม่ได้ชำระทั้งๆที่บัญชีทำเรื่องเบิกเงินทำจ่ายแล้ว และมีการลงยอดว่าโอนแล้ว แต่ทางซับพายเออร์ไม่ได้รับยอด รวมๆแล้วเกือบ3แสนบาท เอาละทีงี้งานเข้า ต้องมาเช็คว่าพี่เค้าโอนให้ใครบ้าง ยอดเท่าไหร่ วุ่นวายมากๆ ต้องทำตอนเย็นหลังเลิกงานด้วยค่ะ เพราะเจ้านายกลัวพี่Aรู้ตัวและจะไม่มาทำงานอีก
ทางเจ้านายให้ทุกคน(ออฟฟิศ) ห้ามให้พี่Aรู้ว่าตอนนี้เราเจอหลักฐานช่องโหว่แล้ว (คือพี่Aสร้างชื่อในรายการระบบibizว่าเป็นของบ.xxx แต่เป็นบัญชีของตัวเอง) แต่เรื่องที่เจ้านายให้พี่Aยินยอมลาออก เป็นเรื่องอื่นค่ะ ซึ่งทางนายให้เหตุผลว่าพี่Aลาหยุดบ่อย จึงจะให้สอนงานให้จบภายในสิ้นเดือน
ส่วนทางเราก็ต้องแอบๆติดต่อให้ทางซับพายเออร์เข้ามาเคลียร์
ก่อนที่เค้าจะออก เราที่ต้องรับงานต่อจากเค้าทำให้รู้ว่าพี่เค้าดองงานมากๆๆๆๆ อินวอยส์ปี2019ยังไม่เคลียร์ให้จบ ซึ่งเราเองปวดหัวมากๆ ก่อนจะกลับบ้านเค้าก็เก็บของๆ แล้วเดินมาถามเราว่า "มีเงินในบัญชี40ไหมโอนให้พี่หน่อย พี่จะกดมาให้ครบร้อย atmมันน่าจะกดแบงค์20ได้เนอะ" คือตอนนั้นเราสงสารเค้ามาก เราก็โอนให้เค้านะ ใจเราคิดว้าเราจะไม่เอาเงินเค้าหรอกแต่กลัวเค้าจะคิดว่าเราว่าดูถูกเค้ารึเปล่า
พอเลิกงาน5โมง เค้าก็เดินออกไป โดยที่ไม่มีใครพูดว่าโชคดีนะ แล้วเจอกันใหม่ หรืออะไรสักคน คือเราไม่กล้าที่จะพูด คือเหมือนว่าเค้าแค่กลับบ้านแล้วก็ไม่ได้มาทำงานอีกแล้ว และพ่อแม่เค้าก็แก่แล้ว เรื่องที่เค้าเอาเงินไปคือเค้ามาสารภาพว่าไปค้ำประกันซื้อรถให้เพื่อน แต่เพื่อนหนีไปไหนไม่รู้ตามไม่ได้ และเรื่องนี้ก็ไม่อยากให้สามีรู้ เจ้านายให้หาเงินมาคือ แต่นัดเมื่อไหร่อันนี้เราไม่รู้รายละเอียด ถ้าให้ไม่ได้จะบอกให่สามีเค้ารับรู้ (สามีเป็นตำรวจค่ะ ซึ่งพี่Aกลัวสามีมากๆ) แถมเงินเดือนที่จะต้องได้เดือนนี้ก็ไม่ได้เลยสักบาท
ด้วยความที่พี่เค้าทำงานที่นี่มานานตั้งแต่บริษัทเปิดแรกๆ เจ้านายรักเค้ามากค่ะ ด้วยความที่ไว้ใจก็ไม่เคยตรวจสอบมาก่อน จนล่วงเลยมาถึงเวลานี้
ตั้งแต่กลับมาบ้านจนถึงตอนนี้เราหยุดคิดสงสารเค้าไม่ได้เลย แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะมันเป็นสิ่งที่ผิด ถ้าเค้ามีคนที่คอยมห้คำปรึกษาหรือช่วยหาทางออกก็น่าจะไม่ต้องคิดคนเดียว เราไม่ได้สนิทกับพี่เค้า แต่อดสงสารไม่ได้จริงๆ
แค่นี้แหละค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ
หรือจริงๆแล้วเราไม่น่าจะไปเก็บปัญหาของเค้ามาคิดก็ไม่รู้
ทำยังไงให้หยุดสงสารคนอื่นคะ
ทำยังไงให้หยุดคิดสงสารคนอื่นคะ?
เราย้ายมาทำงานที่นี่ได้ปีกว่าๆ แต่เพิ่งจะย้ายมาทำจัดซื้อ ซึ่งมีพี่Aทำอยู่ก่อนแล้วเป็นคนสอนงานให้เรา สอนแบบความง่ายสำหรับเค้าซึ่งเราคิดว่ามันมีปัญหาแน่ๆถ้าทำแบบนี้ เช่นสั่งของ ไลน์สั่ง Poก็ไม่เปิด ไม่มีใครเซ็นอนุมัติ อะไรแบบนี้ (พี่Aทำทั้งจัดซื้อและการเงินค่ะ) พอเราเริ่มทำได้ไม่ถึงเดือน เจ้านายคนจีนเรียกเราเข้าไปพบ แจ้งว่าให้ติดต่อซับพายเออร์ทุกเจ้าที่บริษัททำการสั่งของทั้งหมดว่ามียอดไหนที่ทางเรายังไม่ได้ชำระตามดิวแล้วบ้าง
**นายคนจีนอ่านภาษาไทยไม่ออกค่ะ ดังนั้นเมื่อก่อนเค้าไม่รู้เลยว่าสั่งซื้ออะไรไปบ้าง เบิกเงินจ่ายอะไรบ้าง
เราก็ไปลิสตามชื่อบริษัทที่ทำการสั่งของ และสืบค้นไปมา ก็มียอดที่ยังไม่ได้ชำระทั้งๆที่บัญชีทำเรื่องเบิกเงินทำจ่ายแล้ว และมีการลงยอดว่าโอนแล้ว แต่ทางซับพายเออร์ไม่ได้รับยอด รวมๆแล้วเกือบ3แสนบาท เอาละทีงี้งานเข้า ต้องมาเช็คว่าพี่เค้าโอนให้ใครบ้าง ยอดเท่าไหร่ วุ่นวายมากๆ ต้องทำตอนเย็นหลังเลิกงานด้วยค่ะ เพราะเจ้านายกลัวพี่Aรู้ตัวและจะไม่มาทำงานอีก
ทางเจ้านายให้ทุกคน(ออฟฟิศ) ห้ามให้พี่Aรู้ว่าตอนนี้เราเจอหลักฐานช่องโหว่แล้ว (คือพี่Aสร้างชื่อในรายการระบบibizว่าเป็นของบ.xxx แต่เป็นบัญชีของตัวเอง) แต่เรื่องที่เจ้านายให้พี่Aยินยอมลาออก เป็นเรื่องอื่นค่ะ ซึ่งทางนายให้เหตุผลว่าพี่Aลาหยุดบ่อย จึงจะให้สอนงานให้จบภายในสิ้นเดือน
ส่วนทางเราก็ต้องแอบๆติดต่อให้ทางซับพายเออร์เข้ามาเคลียร์
ก่อนที่เค้าจะออก เราที่ต้องรับงานต่อจากเค้าทำให้รู้ว่าพี่เค้าดองงานมากๆๆๆๆ อินวอยส์ปี2019ยังไม่เคลียร์ให้จบ ซึ่งเราเองปวดหัวมากๆ ก่อนจะกลับบ้านเค้าก็เก็บของๆ แล้วเดินมาถามเราว่า "มีเงินในบัญชี40ไหมโอนให้พี่หน่อย พี่จะกดมาให้ครบร้อย atmมันน่าจะกดแบงค์20ได้เนอะ" คือตอนนั้นเราสงสารเค้ามาก เราก็โอนให้เค้านะ ใจเราคิดว้าเราจะไม่เอาเงินเค้าหรอกแต่กลัวเค้าจะคิดว่าเราว่าดูถูกเค้ารึเปล่า
พอเลิกงาน5โมง เค้าก็เดินออกไป โดยที่ไม่มีใครพูดว่าโชคดีนะ แล้วเจอกันใหม่ หรืออะไรสักคน คือเราไม่กล้าที่จะพูด คือเหมือนว่าเค้าแค่กลับบ้านแล้วก็ไม่ได้มาทำงานอีกแล้ว และพ่อแม่เค้าก็แก่แล้ว เรื่องที่เค้าเอาเงินไปคือเค้ามาสารภาพว่าไปค้ำประกันซื้อรถให้เพื่อน แต่เพื่อนหนีไปไหนไม่รู้ตามไม่ได้ และเรื่องนี้ก็ไม่อยากให้สามีรู้ เจ้านายให้หาเงินมาคือ แต่นัดเมื่อไหร่อันนี้เราไม่รู้รายละเอียด ถ้าให้ไม่ได้จะบอกให่สามีเค้ารับรู้ (สามีเป็นตำรวจค่ะ ซึ่งพี่Aกลัวสามีมากๆ) แถมเงินเดือนที่จะต้องได้เดือนนี้ก็ไม่ได้เลยสักบาท
ด้วยความที่พี่เค้าทำงานที่นี่มานานตั้งแต่บริษัทเปิดแรกๆ เจ้านายรักเค้ามากค่ะ ด้วยความที่ไว้ใจก็ไม่เคยตรวจสอบมาก่อน จนล่วงเลยมาถึงเวลานี้
ตั้งแต่กลับมาบ้านจนถึงตอนนี้เราหยุดคิดสงสารเค้าไม่ได้เลย แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะมันเป็นสิ่งที่ผิด ถ้าเค้ามีคนที่คอยมห้คำปรึกษาหรือช่วยหาทางออกก็น่าจะไม่ต้องคิดคนเดียว เราไม่ได้สนิทกับพี่เค้า แต่อดสงสารไม่ได้จริงๆ
แค่นี้แหละค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ
หรือจริงๆแล้วเราไม่น่าจะไปเก็บปัญหาของเค้ามาคิดก็ไม่รู้