สวัสดีค่ะพี่ๆหนูอายุ 19 หนูอยากจะมาระบายช่วงนึงของชีวิตในตอนนี้ให้ใครสักคนฟัง ในชีวิตจริงหนูไม่สามารถเล่าหรือระบายให้ใครฟังได้เลยทั้งเพื่อนสักคน หรือครอบครัวตัวเอง หนูมีความรู้สึกอยากตายผ่านมา 1 ปีกว่าๆได้แล้วค่ะ หลายๆเรื่องทั้งเรื่องครอบครัวทั้งเรื่องตัวเองทำให้หนูไม่อยากอยู่แล้ว แต่ใจหนูไม่แข็งพอที่จะทำแบบนั้น หนูเป็นคนที่น้ำหนักเยอะ หน้าตาไม่ดี ปกติหนูก็ไม่ค่อยชอบในตัวเองสักเท่าไหร่ อย่าเพิ่งว่านะคะ หนูเชื่อว่าใครๆก็อยากเกิดมาสวย เกิดมาหน้าตาดี หนูเข้าใจค่ะว่าเราควรพอใจตัวเราเอง หนูอดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ ชีวิตหนูโดนหลายอย่างทั้งเรื่องสายตาทีมองมา การพูดดูถูกต่อหน้า หัวเราะใส่หน้า หนูโดนมาหมดแล้วค่ะ เคยคิดว่ามันมีแต่ในหนังแต่มันมีจริงในชีวิตหนูค่ะ แต่หนูก็อดทนและเก็บมาคิดอยู่คนเดียว ถ้าจะให้ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บลูลี่หน้าตาหนู จะให้คนในครอบครัวก็มีแค่แม่ (หนูเป็นลูกคนเดียว )  แม่เองก็บลูลี่หนู พี่ๆคงไม่เชื่อใช่ไหมคะ แม่จะมองหน้าแล้วพูดเสมอว่า นี่ขี้เหล่เนอะ จะหาผัวได้ไหม หน้าตามันขี้เหร่ได้ใคร เราไม่รู้ว่าหยอกแค่ไหน
แม่พูดแบบนี้บ่อยมากๆ เจอลูกคนอื่นหรือญาติๆ เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น ต่อหน้าคนอื่นตลอด หนูหน้าชาไปเลย หนูก็แอบเอามานอนร้องไห้คนเดียวตลอด ทุกวันนี้ไม่กล้าไปไหนกับแม่เลย เรื่องน้ำหนักหนูลดอยู่ค่ะ พยายามอยู่ แต่ไอ้ความตั้งใจก็โดนแม่ตัวเองนี่แหละที่บอกว่า มันจะสำเร็จหรอ จะทนได้สักแค่ไหน อย่าทำเลยเปลืองเวลาชีวิต หนูรู้ว่าหนูต้องมุ่งมั่นนะคะ แต่กำลังใจมันก็สำคัญเหมือนกันนะ เป็นหนูนี่มันโคตรโดดเดี่ยวเลยเวลาไม่ไหวก็ต้องแอบขับรถออกไปหาที่นั่งร้องไห้คนเดียว อยู่บ้านก็มีปัญหาครอบครัวแม่กับพ่อเลี้ยง อยู่วิทลัยก็เจอสายตาคนอื่นแบบเหยียดๆ ไม่รู้จะเอาตัวเอาไปไว้ตรงไหนเหมือนกัน จากที่หนูเป็นคนเฮฮาตอนนี้รู้สึกอยากอยู่คนเดียวมากกว่า เวลามีเพื่อนทักหาหนูก็ไม่อยากคุย อยู่บ้านก็ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น เปิดเพลงใส่หูฟังดังๆ พี่ๆเคยเหนื่อยกับปัญหาความคิดมากๆไหมคะ หนูเป็นบ่อยมาก จนเลือกที่หลับหนีปัญหา นี่เป็นปัญหา 1 ใน 10 ของหนู หลายๆที่อ่านมาถึงตรงนี้อาจจะคิดว่ามันเรื่องเล็กน้อย แต่มันเป็นเรื่องแย่ๆสำหรับหนูมากๆเลยค่ะ สักวันถ้าหนูใจแข็งพอหนูจะไปอยู่บนนู้นแล้วมองลงมาดูทุกคนมีความสุข มันคงจะดีกว่าทนอยู่ในโลกใบนี้ที่มันโคตรจะแย่แล้วก็ผิดหวังในตัวเองโคตรๆ 
 
ชาติหน้ามีจริงหนูอยากเกิดมาเป็นที่รักของทุกคนนะ