บอกให้แฟนโทรปลุก แต่แฟนตอบว่าทำไมไม่ตั้งนาฬิกาปลุกเองค่ะ ถ้าเราน้อยใจจะดูงี่เง่าไปไหมคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอยากอ้อนแฟนบ้างอะไรบ้างเพราะไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้วค่ะ  เลยอยากให้เขาโทรปลุก ไม่ใช่ว่าเราตื่นเองไม่ได้นะคะ แต่เขาจะตื่นเช้ากว่าเรา แล้วเป็นช่วงที่อ่านหนังสือ เราเลยอยากจะอ้อนๆเติมเต็มด้วยเพราะห่างกันมา4เดือนแล้ว ก่อนหน้านี้เขาก็มีปลุกนะคะเราขอให้ปลุกครั้งแรกปลุกดีปกติค่ะหัวใจพองโตมากๆตอนนั้น แต่พอขอให้ปลุกครั้งสองเขาเหมือนจะปลุกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แล้วก็วางไปเร็วๆ "ตื่นยัง ตื่นยังเนี้ย ตื่นแล้วใช่ปะ วางแล้วนะ" ตอนเขาโทรมาเรารู้สึกดีมากเลยค่ะ ใจมันหวิวๆรู้สึกว่าเป็นการเริ่มวันที่ดีจัง เป็นเช้าที่ดีจัง แต่พอรับแล้วเรากลับรู้สึกเฟลๆ เราก็ลองใหม่ค่ะ ขอให้เขาปลุกอีก  แต่เขาตอบมาว่าทำไมไม่ตั้งนาฬิกาปลุกเอง จะให้โทรทำไม เราเฟลกับคำพูดนนี้มากๆ เราไม่ควรจะเฟลใช่ไหมคะ เรารู้สึกไม่ดีเหมือนฝืนเขา เรากำลังคิดว่า มันเป็นสิ่งที่แฟนน่าจะทำให้กันได้ และยินดีจะทำให้กัน แต่อีกความคิดก็บอกว่าเราควรจะเฉยๆ เรากำลังคิดมากไปหรือป่าว เฟลไปเองหรือป่าว ดูงี่เง่าไปนะ คงเขาแค่ขี้เกียจโทร TT แต่ตอนนี้เฟลค่ะ เฟลมากๆเลย (ทั้งหมดไม่ได้ขอให้ปลุกติดๆกันนะคะแต่ละครั้งเว้นระยะสักพัก ) จัดการกับความรู้สึกตัวเองไม่ได้ค่ะตอนนี้ รู้สึกเฟลไปหมด ไม่รู้ควรจะไปพูดกับแฟนตรงๆไหม แต่ก็กลัวโดนมองว่างี่เง่า แต่คงไม่กล้าขอให้ปลุกอีกแล้ว เราเป็นคำที่จำคำพูดฝังใจมากค่ะ โดยเฉพาะคำพูดที่มาจากเขา มีผลกับความรู้สึกเรามากๆ ฝังใจไปหลายคำแล้วค่ะ เขาเป็นคนที่พูดอะไรได้ทำร้ายใจมากๆ เช้น เราร้องไห้อยู่ เขาก็บอกว่า "จะร้องทำไม เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอไม่ชอบคนร้องไห้ รำคาญ" ร้องหนักกว่าเดิมเลยค่ะ เราควรมองว่าเป็นปกติของเขาใช่ไหมคะ TT