ณ ร้านส้มตำแห่งหนึ่ง มีชายวัยกลางคน คนหนึ่ง มาซื้อส้มตำแล้วลืมรับเงินทอน 400 แม่ค้ากำลังนับเงินทอน เงยหน้ามา ชายคนดังกล่าว กำลังสตาร์ทรถออกจากร้าน แม่ค้าไม่รอช้า ขี่มอเตอร์ไซด์ ซิ่งตามไป ตามไปได้ 2 กิโล ก็ทันที่ไฟแดง จึงคืนเงินทอนให้ชายคนดังกล่าว ชายคนดังกล่าวขอบคุณแม่ค้าแล้วควักแบ๊งค์ 100 ให้แม่ค้า เป็นการตอบแทนน้ำใจ แม่ค้ายิ้มอย่างดีใจเมื่อทำความดีแล้วได้รางวัล แล้วจากนั้น ไฟแดงทางตรงก็เปลียนเป็นเขียว ชายขี้ลืมก็ขับจากไป ได้ไม่ไกลเพียงนิดเดียว ก็ถึงบ้านชายคนนั้น แม่ค้าก็มองเห็น ก่อนจะยูเทิร์นกลับร้าน เมื่อไฟเลี้ยวเปลี่ยนเป็นเขียวตามมา
สองวันต่อมา ชายคนดังกล่าว แวะมานั่งกินส้มตำที่ร้าน แต่วันนี้มากับสาวสวยรุ่นลูก แต่แต่งตัวเปรี้ยว นุ่งกางเกงขาสั้นเสมอหู เสื้อเอวลอย สายเดี่ยว และ หลังจากนั่งทานส้มตำเสร็จ ชายคนดังกล่าวเดินมาจ่ายตังค์ แล้วขับรถออกไป แต่แล้วแม่ค้าก็เห็น ผู้หญิงที่มาด้วย เพิ่งออกจากห้องน้ำ และถามแม่ค้าว่า เห็นแฟนหนูไหม แม่ค้าบอกว่า ออกไปแล้ว สาวสวยนุ่งสั้น บอกว่ามีกระเป๋าตังคเธอยังอยู่ในรถคันนั้น รวมถึงโทรศัพท์มือถือด้วย เลยไม่รู้จะติดต่อยังไง
แม่ค้ายิ้มอย่างใจเย็น ก่อนบอกว่าไม่ต้องห่วง
เดี๋ยวเจ๊จัดให้
เมื่อชายขี้ลืมคนเดิม จอดรถที่บ้านเรียบร้อย ก็หันไปเห็นกระเป๋าสะพายของผู้หญิงนุ่งสั้น ทำให้เขาผงะนิดหน่อย อ้าว ลืมได้ไงกันละนี่ ชายคนนั้นเตรียมตัวสตาร์ทรถ แต่ยังไม่กี่วินาที เสียง มอเตอร์ไซด์แม่ค้าส้มตำ ก็มาจอดท้ายรถ ถึงหน้าบ้าน ชายเจ้าของรถปิดประตู ลงจากรถ ก็เจอแม่ค้าส้มตำยิ้มให้
ชายวัยกลางคนถามว่า " มีอะไรอีกเหรอครับ "
แม่ค้าส้มตำ ได้แต่ยิ้ม
คราวก่อนเอาตังค์ทอนไม่กี่ร้อยมาให้ ยังได้รางวัลตั้งร้อยนึง คราวนี้ พาแฟนมาส่ง อาจได้เงินเป็นพันก็ได้ และเธอก็ยิ้มและพูดว่า
แม่ค้าส้มตำ " แหม ลืมเมียไว้ที่ร้าน พาเมียมาส่งจ้า "
และแล้ว สาวน้อยนุ่งสั้น ก็เดินมาเปิดประตูรถ แล้วหยิบกระเป๋าสะพาย ก่อนยืนอ้อยอิ่ง และถามว่า " นี่บ้านพี่เหรอ ? "
ทำให้แม่ค้าส้มตำ ถึงกับคิ้วชนกัน แต่ยังยิ้มอยู่ แต่ชายวัยกลางคนถึงกับตาถลน
ยังไม่ทันสิ้นเสียงสาวนุ่งสั้นจะหายไป และแม่ค้ายังคงรอยยิ้มยังคาอยู่อย่างนั้น
มีผู้หญิงใส่ชุดนอนสีแดงแป๊ดลายดอกไม้เต็มตัว เดินตรงออกมาจากบ้าน หัวยุ่งๆ คาบบุหรี่ริมฝีปาก ตรงมาที่รถ ยืนเท้าสะเอว แล้วหรี่ตามองงชายผู้น่าสงสาร ด้วยสายตาพิฆาต
ผุ้หญิงคนนั้นเอ่ยว่า :
ริมีเมียน้อยนะไอ้แก่
เสียงสตาร์ทมอเตอร์ไซด์ดังขึ้นทันใด ชายผู้มีแววชะตาไม่สวย หันไปดู ก็เห็นภาพแม่ค้าส้มตำ บิดซิ่งหนีนรกไปแล้ว และมีสาวนุ่งสั้นวิ่งตามไปด้วยสปีดนักวิ่ง สี่คูณร้อย
และนั่นคือภาพสุดท้ายที่ชายวัยกลางคนเห็น ก่อนทุกอย่างจะมืดสนิท และตื่นมาในตอนเช้า พร้อมหัวโนๆ และ มองเห็น สากกระเบือวางไว้ข้างเตียง มีโน้ตแพด ติดไว้ มีข้อความเขียนไว้ เป็นลายมือเมียของเขาเอง ตอนนี้เขาจำทุกอย่างได้ดี โดยเขียนว่า
อุปกรณ์เสริมความจำ
จบแล้วครับ
คนขี้ลืม
สองวันต่อมา ชายคนดังกล่าว แวะมานั่งกินส้มตำที่ร้าน แต่วันนี้มากับสาวสวยรุ่นลูก แต่แต่งตัวเปรี้ยว นุ่งกางเกงขาสั้นเสมอหู เสื้อเอวลอย สายเดี่ยว และ หลังจากนั่งทานส้มตำเสร็จ ชายคนดังกล่าวเดินมาจ่ายตังค์ แล้วขับรถออกไป แต่แล้วแม่ค้าก็เห็น ผู้หญิงที่มาด้วย เพิ่งออกจากห้องน้ำ และถามแม่ค้าว่า เห็นแฟนหนูไหม แม่ค้าบอกว่า ออกไปแล้ว สาวสวยนุ่งสั้น บอกว่ามีกระเป๋าตังคเธอยังอยู่ในรถคันนั้น รวมถึงโทรศัพท์มือถือด้วย เลยไม่รู้จะติดต่อยังไง
แม่ค้ายิ้มอย่างใจเย็น ก่อนบอกว่าไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเจ๊จัดให้
เมื่อชายขี้ลืมคนเดิม จอดรถที่บ้านเรียบร้อย ก็หันไปเห็นกระเป๋าสะพายของผู้หญิงนุ่งสั้น ทำให้เขาผงะนิดหน่อย อ้าว ลืมได้ไงกันละนี่ ชายคนนั้นเตรียมตัวสตาร์ทรถ แต่ยังไม่กี่วินาที เสียง มอเตอร์ไซด์แม่ค้าส้มตำ ก็มาจอดท้ายรถ ถึงหน้าบ้าน ชายเจ้าของรถปิดประตู ลงจากรถ ก็เจอแม่ค้าส้มตำยิ้มให้
ชายวัยกลางคนถามว่า " มีอะไรอีกเหรอครับ "
แม่ค้าส้มตำ ได้แต่ยิ้ม คราวก่อนเอาตังค์ทอนไม่กี่ร้อยมาให้ ยังได้รางวัลตั้งร้อยนึง คราวนี้ พาแฟนมาส่ง อาจได้เงินเป็นพันก็ได้ และเธอก็ยิ้มและพูดว่า
แม่ค้าส้มตำ " แหม ลืมเมียไว้ที่ร้าน พาเมียมาส่งจ้า "
และแล้ว สาวน้อยนุ่งสั้น ก็เดินมาเปิดประตูรถ แล้วหยิบกระเป๋าสะพาย ก่อนยืนอ้อยอิ่ง และถามว่า " นี่บ้านพี่เหรอ ? "
ทำให้แม่ค้าส้มตำ ถึงกับคิ้วชนกัน แต่ยังยิ้มอยู่ แต่ชายวัยกลางคนถึงกับตาถลน
ยังไม่ทันสิ้นเสียงสาวนุ่งสั้นจะหายไป และแม่ค้ายังคงรอยยิ้มยังคาอยู่อย่างนั้น
มีผู้หญิงใส่ชุดนอนสีแดงแป๊ดลายดอกไม้เต็มตัว เดินตรงออกมาจากบ้าน หัวยุ่งๆ คาบบุหรี่ริมฝีปาก ตรงมาที่รถ ยืนเท้าสะเอว แล้วหรี่ตามองงชายผู้น่าสงสาร ด้วยสายตาพิฆาต
ผุ้หญิงคนนั้นเอ่ยว่า : ริมีเมียน้อยนะไอ้แก่
เสียงสตาร์ทมอเตอร์ไซด์ดังขึ้นทันใด ชายผู้มีแววชะตาไม่สวย หันไปดู ก็เห็นภาพแม่ค้าส้มตำ บิดซิ่งหนีนรกไปแล้ว และมีสาวนุ่งสั้นวิ่งตามไปด้วยสปีดนักวิ่ง สี่คูณร้อย
และนั่นคือภาพสุดท้ายที่ชายวัยกลางคนเห็น ก่อนทุกอย่างจะมืดสนิท และตื่นมาในตอนเช้า พร้อมหัวโนๆ และ มองเห็น สากกระเบือวางไว้ข้างเตียง มีโน้ตแพด ติดไว้ มีข้อความเขียนไว้ เป็นลายมือเมียของเขาเอง ตอนนี้เขาจำทุกอย่างได้ดี โดยเขียนว่า อุปกรณ์เสริมความจำ
จบแล้วครับ