อยากขอระบาย เรื่องการแก้ปัญหาและการจัดการของมหาลัยแห่งนึงในอังกฤษหน่อยครับ

ครับก็คือไม่มีที่ไหนระบายได้เลยครับ ไม่ได้ต้องการเรียกร้องหาอะไรครับ แค่อยากแชร์ให้ฟังเท่านั้น ไม่ได้ต้องการอะไร เพราะก็ได้อ่านโพสต์ของหลายคนที่เป็นนักศึกษาในไทย หรือประเทศอื่นๆมาแชร์กันเยอะแยะ แต่ผมกลับระบายอะไรไม่ได้เลย พูดไปก็มีแต่โดนเอ็ดโดนเหน็บตลอด

ครับคือเรื่องเริ่มต้นในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ครับ ตอนนั้นสถานการณ์ไวรัสเริ่มรุนแรงที่อิตาลี ในอังกฤษเกือบทุกอย่างยังคงปกติ การใส่หน้ากากทำไม่ได้ครับ เพราะคนที่นั่นต่อต้านการใส่หน้ากาก แล้ว WHO ก็ประกาศปาวๆๆอยู่ทุกวันๆว่าห้ามใส่หน้ากาก ยิ่งใส่ยิ่งติดเชื้อบ้าง ก็คือต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาตลอด ทั้งรัฐบาลบอริส ก็ค่อนข้างจะไม่มีการเตรียมการใดๆเลย ไม่มีการคัดกรองคนเข้าออกประเทศใดๆ ไม่มีการเตรียมการรับมือทางการแพทย์ ตอนนั้นไม่มีการสร้างโรงพยาบาลชั่วคราวเลยด้วย พอถูกถามว่าจะรับมือไหวหรือ ก็ตอบว่าขอให้เชื่อมั่นในระบบ NHS แล้วก็บอกว่าโรคนี้ไม่รุนแรงไม่น่ากลัว ถ้ากลัวมากก็แค่ล้างมือไปร้องเพลง Happy Birthday 2 เที่ยวไปก็พอ

ทางมหาลัยก็คอยส่งอีเมลเรียกร้องให้ทำตัวให้เป็นปกติ อย่ามาอ้างทำขาดเรียน อย่าใส่หน้ากาก (โดยยก WHO มาพูด) อย่ารีบหาทางกลับบ้าน ทุกอย่างดำเนินไปแบบนั้นครับ
ผมก็กังวลอยู่ระดับนึง พลางดูข่าวเห็นระบบสาธารณสุขอิตาลีเหนือพังพินาศ นักท่องเที่ยวคนอังกฤษกลับบ้านกันเต็มไปหมด โดยไม่มีมาตรการใดๆทั้งสิ้น เข้ามา กลับบ้าน ทำอะไรก็ทำ ตอนนั้นผมเริ่มหาอาหารแห้งหาอะไรมาตุนไว้ประมาณนึงแล้ว เพราะยังคิดว่าอย่างมากคงไม่ถึงขั้นต้องกลับไทยทันที 

ชีวิตการเรียนช่วงนั้นยังปกติครับ ยังไปเข้าเรียน แต่นศ.ต่างชาติเริ่มไม่มาเข้า บ้างก็ใส่หน้ากากเดิน การสอนยังเป็นไปปกติ มีงานกลุ่มแต่เพื่อนก็ไม่อยากออกมา เลยได้แค่ call กลุ่ม แล้วทำงานกันไป ทุกๆวันจะเริ่มมีข่าวคนติดเชื้อเพิ่มขึ้นๆ แรกๆคือคนที่กลับจากอิตาลี ต่อมาหลายๆคนคือคนที่อยู่ในชุมชนที่มีคนกลับจากอิตาลีแต่ตัวเองไม่ได้ไป จำนวนเริ่มมากขึ้นๆ รัฐบาลเริ่มประกาศนโยบายที่จะให้ประชาชนติดเชื้อเยอะๆจนเกิดภูมิคุ้มกันเอง เว็บไซต์แนะนำของรัฐก็มีแต่บอกว่า ต่อให้ติดเชื้อก็จะไม่รับรักษา ให้อยู่บ้านกินพาราเซตามอลเอา  นักเรียนต่างชาติหลายๆคนเริ่มอยากกลับบ้าน และแล้ววันพุธหนึ่งกลางเดือนมีนา เมืองที่ผมอยู่ก็มารายงานผู้ติดเชื้อ แต่ทุกอย่างก็ขอให้ทำตัว "ปกติ"

บ่ายวันศุกร์ มีอีเมลแปลกๆจากคณะ ส่งมาว่า ขอให้ทำทุกอย่างเหมือนปกติ จะมีการเรียนการสอนตามปกติ ทุกอย่างปกติ ขอให้มาเรียนอย่าขาด ไม่ต้องใส่หน้ากาก พร้อมอ้าง WHO เหมือนเดิม ล้างมือบ่อยๆ สิ่งที่แปลกของอีเมลนี้คือ อยู่ๆก็ส่งมาทั้งๆที่ยังไม่ถึงรอบส่งอีเมลรายงานความเป็นไปของช่วงนั้นอย่างที่เคย 
จากนั้น เพื่อนก็ส่งภาพที่เค้าได้รับต่อมาจากเพื่อนเค้าอีกต่อ ให้ส่งต่อๆกัน เป็นอีเมลแบบนี้จากคณะอื่นๆ ได้ความคล้ายๆกันทุกคณะ คือให้ทำตัวเป็นปกติ 
ยกเว้นคณะเดียว คือสถาปัตย์ ที่ส่งอีเมลบอกนักศึกษาตัวเองว่า มีสตาฟติดเชื้อ 2 คน แต่ขอให้ทำตัวปกติ คลาสที่เรียนกับสตาฟ 2 คนนั้น จะยังคงเปิดเรียนปกติ เพียงแต่จะย้ายห้องที่ใช้สอนเท่านั้น ขอให้มาเรียนปกติ ส่วนห้องเดิม อีก 5 วันจะส่งคนมาทำความสะอาดให้

เพื่อนที่ส่งมาบอกว่า มหาลัยกำลังปิดข่าว เราจะไม่ไปเข้าเรียนกันแล้ว น่ากลัวมาก กลับบ้านเถอะ ผมเครียดมาก เพราะตอนนั้นตั๋วเครื่องบินที่ซื้อไว้กว่าจะกลับก็มิถุนา เรียนก็เพิ่งเกือบครึ่งเทอม งานหละ สอบหละ เช่าหอหละ เก็บของหละ เงินหละ ทุกอย่างรวนเป๋ทันที (ปกติพอสอบเสร็จผมจะย้ายของไปเก็บที่ร้านเห็บของก่อนหมดสัญญาเช่าแล้วกลับบ้าน) อะไรๆงงไปหมด ทั้งก็ยังห่วงเรื่องเรียนที่ยังยืนยันจะเปิดอยู่อีก ค่าเทอมที่ไม่ใช่ถูกๆก็จ่ายไปหมดแล้วทั้งปีการศึกษา ค่าเช่าหอที่จ่ายไปแล้วอีก แล้วไหนจะตั๋วเครื่องบิน ทุกอย่างมืดหมดทันที 

คืนนั้นรองอธิการบดีก็ส่งอีเมลถึงทุกคนว่า ด้วยแรงกดดัน มหาลัยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก ยุติการเรียนการสอนแบบ face to face ทั้งหมดทันทีไม่มีกำหนด คืนนั้นผมต้องรีบหาตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถไฟ ทุกอย่างให้ทัน ซึ่งหาค่อนข้างยากเพราะกระชั้นมาก แต่ก็ยังพอจะหาได้ มันมึนงงมากกับเรื่องต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องหอพักที่ไม่รู้จะเอายังไง

ช่วงนั้นเป็นไม่กี่วันสุดท้ายก่อนออกมาจากที่นั่น ทุกการตัดสินใจสำคัญมาก เพราะเงินที่มีก็จำกัด ไม่ได้เงินถุงเงินถังมากจนทำอะไรก็ได้ หลายคืนในช่วงนั้นมีรถแท็กซี่จำนวนมากมารับคนจีนรวยๆ (เค้ารวยจริงๆครับเพราะหลายคนเค้านั่ง business class, first class กลับกัน โดยให้เหตุผลว่ามันไม่แออัด น่าจะปลอดภัยกว่า) 
สุดท้ายผมก็กลับมาได้ครับ นั่ง economy เบียดๆ หลายๆคนในไฟลท์ที่ออกจากอังกฤษใส่ชุด PPE ขึ้นเครื่องด้วย (แบบเต็มชุดเลยครับ ถุงมือ 2 ชั้น รองเท้าบูท คลุมทั้งตัว ที่คลุมผม แว่นก็อกเกิล หน้ากาก n95 ซ้อนหน้ากากอนามัย) โดยวันนั้นยังไม่มีกฎเรื่องใบรับรองแพทย์ออกมาครับ

หลังจากกลับมา มหาลัยก็บอกว่า จะทำการเรียนการสอนออนไลน์แบบสด แต่ปรากฎว่าทำไปได้ 3 วัน ก็ประกาศยกเลิกการเรียนออนไลน์ และขอปิดเทอมย่อยล่วงหน้าเป็นเวลา 4 อาทิตย์เพื่อหาทางแก้ปัญหา พร้อมอีเมลกำชับว่า จะไม่มีการคืนหรือลดค่าเทอมใดๆทั้งสิ้น อย่าส่งอีเมลมาเรียกร้องใดๆ เรา support พวกคุณแล้ว และอย่าอีเมลหาอาจารย์ เพราะทุกคนกำลังทำงานหนักและเครียดมาก (ผมได้เข้าเว็บมหาลัยไปดูประกาศถึงสตาฟครับ ดูยังไงก็ไม่มีความแฟร์ จนถึง 1 อาทิตย์หลังมหาลัยปิดเรียน ทุกคนต้องมาทำงานตามปกติ หากจะไม่มา ต้องส่งคำร้องขอลาโดยจะไม่ได้รับเงินเดือน ซึ่งต้องมีเหตุผลเพียงพอ เช่นเพิ่งกลับมาจากที่มีการระบาดรุนแรงคืออิตาลีและบางส่วนของสเปนเท่านั้น ถ้าแค่ป่วยหรืออะไร ไม่อนุญาตให้ลา)
อีก 1 อาทิตย์ผ่านไป มหาลัยมีประกาศปิดตายอาคารต่างๆ ห้ามเข้าใช้ในทุกกรณี รวมถึงห้องสมุดด้วย (แม้แต่อาจารย์จะเข้าไปเอาข้อสอบที่ตรวจไม่เสร็จในตึกก็ห้ามเข้า)
ผ่านไป 3 อาทิตย์ มหาลัยก็มีอีเมลมาว่า จากนี้ไปจะเปิดเทอมแบบเสมือนจริง โดยให้สตาฟอัดวิดิโอสอนลงในระบบแทนการสอนสด และจะมีประกาศอื่นๆตามมาเกี่ยวกับการให้งานและสอบตามมาทีหลัง

พอถึงเวลาจริง สตาฟคณะที่ผมเรียน (ทราบว่าคณะอื่นก็ด้วย) ก็ไม่ได้อัดวิดิโอสอนใหม่แต่อย่างใด แต่ใช้วิดิโอการสอนเมื่อปีที่แล้ว (ซึ่งวิดิโอการสอน ใช้เพื่อการทบทวนเท่านั้น มีแต่เสียงกับหน้าจอ PowerPoint ไม่มีกระดาน แถมเวลาอัดคลิป ถ้ามีจุดไหนสำคัญ สตาฟหลายคนชอบกดหยุดอัด แล้วก็ตัดข้ามไปแบบนั้น) แถมบางวิชา ไม่มีคลิปใดๆทั้งสิ้น มีแต่หน้า PowerPoint ที่ขาดคำอธิบายเท่านั้น

ไฟล์เก่าที่ผมได้ คุณภาพก็ไม่ได้ดีมาก จะ discuss อะไรก็ไม่ได้ รู้สึกเสียดายค่าเทอมแบบไม่รู้จะพูดยังไงครับ ส่วนการสอบ จะใช้ข้อสอบให้ download แล้วเอามาทำ โดยให้เวลา 24 ชั่วโมงในการอัพโหลดส่งให้เรียบร้อย

ประเด็นที่รู้สึกไม่โอเคคือ
1.มหาลัยแทบไม่ช่วยอะไรเลย แต่ชอบเมลมาบอกมาตอกย้ำว่านี่เรากำลัง support แล้ว อย่ามาเรียกร้องอะไรใดๆอีก (ซึ่งผมเมลไปหา student support ก็ไม่มีเมลตอบกลับนอกจาก auto reply)
2.เหมือนไม่ได้เรียน material ก็แทบไม่มี หนังสือส่วนใหญ่ access ไม่ได้ แต่ก็ให้สอบให้ทำงาน แบบว่าเรียนเอาเอง หาแหล่งเอง แบบนี้ยังต้องจ่ายค่าเทอม
3.เพื่อนคณะที่ต้องใช้แล็บเจอหนักกว่าคือได้แค่ดูคลิปแล็บเอา แต่ค่าเทอมแสนแพงของพวกนั้น (ประมาณ 25000 ปอนด์) ซึ่งแพงกว่าผมอีก ก็ไม่ลดไม่คืน
4.ไม่ค่อยมีความชัดเจนอะไร ประมาท ไม่รับผิดชอบ ตามรัฐบาลอังกฤษที่ไม่น่าไว้ใจตลอด บ้างก็ตาม WHO ที่ให้ข้อมูลผิดๆถูกๆ แถลงแบบเงอะๆงะๆ
5.ค่าเทอมราคาเต็ม £16800 ได้ลดนิดนึง (2 พัน) นร.เข้าใหม่ ราคาขึ้น ประมาณ 20500 ปอนด์ เงินๆๆๆ

ทั้งหมดก็แค่อยากระบายครับ อยากแชร์เล่าสู่กันฟังบ้างเท่านั้น เพราะไม่มีที่ให้ระบายแล้ว เลยต้องมาพิมพ์ในนี้ครับ
เรื่องอื่นๆผมขอไม่พูดถึงนะครับ ขอสโคปกระทู้ไว้ แค่เรื่องมหาลัยเท่านั้น แต่ทุกๆคนก็ล้วนประสบปัญหาเช่นกันครับ