ตามหัวข้อเลยค่ะ เราแอบชอบครูตัวเอง
เขาเป็นครูที่เข้ามาใหม่ค่ะ เข้ามาตอนเราม.6แล้ว มาเป็นครูประจำชั้นเรา สอนวิชาวรรณกรรมท้องถิ่นห้องเรา ตอนแรกก็เฉยๆแหละ ไม่ชอบด้วยแหละขี้เก็กเกิ๊น แต่เราก็เป็นหัวหน้าห้องด้วยไง+อยู่รร.มานาน เลยต้องแนะนำเขาช่วงแรกๆ แล้วคือเรากับเขาก็เคมีเข้ากันมากๆ เจอหน้ากันไม่ได้เลย ต้องทะเลาะกันตลอด แบบทะเลาะกันเล่นๆอ่า แล้วแบบชอบโทรมาป่วนตลอด หยอดเราบ้างแหละ ลากเราไปช่วยทำงานให้บ้างแหละ คือแบบสนิทกันไวมากๆ ไปๆมาๆเราก็เผลอชอบครูตัวเองซะงั้น พอรู้ตัวเองเราก็พยายามดึงสตินะว่าไม่ควร แต่ครูเขาก็ขยันเต๊าะเราเหลือเกิน ใจบางแล้วเนี่ย5555 ในห้องก็เรียกแต่เรา อะไรๆก็เรา บางทีก็สงสัยนะว่าเป็นคนรับใช้หรือเปล่า มีครั้งนึงเขาติวโอเน็ตเราเป็นวิชาสุดท้าย เพื่อนเราก็ชวนเขาไปกินชาบูด้วยกันเขาไม่ไปแต่พอเพื่อนบอกเราชวนเขาก็ไปกับเรา คุยกับเราตลอดและเป็นครั้งแรกที่เราได้มองตาเขานานที่สุดคือมันก็มีความสุขไปอีกวันนึง แล้วยิ่งเวลาเราอกหักนะ คนแรกเลยจ้ะไม่ได้ปลอบนะ ซํ้าเติม555 แต่เราก็กลับมายิ้มได้ก็เพราะเขาอ่า พอวันปัจฉิมวันที่เราจบม.6เราก็ให้เขาผูกสายสิญจน์ให้เรายังเก็บไว้อยู่เลย ได้พูดอะไรกันแปปเดียวแต่บทสนทนานั้นมันมีแต่ความห่วงจากเขาเต็มๆ เพราะเราเป็นคนค่อนข้างไม่ทันคน แล้วเรียนไม่เก่งแต่ขยันนะ เขาบอกว่า"ไปเรียนที่อื่นอ่าก็ระวังตัวบ้างนะ เลือกคบเพื่อน ตั้งใจเรียนเข้าใจไหม" แล้วเราก็ได้ถ่ายรูปกับเขาคือรูปดีมีรูปเดียว ที่เหลือเละเทะ555 เขาเขียนเสื้อให้เราด้วย เราก็ปรึกษาเพื่อนนะ เพื่อนบอกว่าให้พูดความในใจไป แค่นั้นแล้วจบ แล้วเพื่อนก็พึ่งบอกอีกอย่างว่าเวลาเราไม่ไปรร.หรือเราไม่ได้อยู่กับเพื่อนเขาจะถามถึงเราตลอด คือมารู้ตอนจบม.6 แล้วอ่า แต่สุดท้ายเราก็เขียนจดหมายไปบอกความในใจเรานะ แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เขาไม่ได้จดหมายนั้น555 เราก็ไม่รู้ว่าจะทำไงดี หรือปล่อยผ่านดีไหม
ปล.เรากะเขาเกิดวันที่/เดือนเดียวกัน และอายุห่างกัน12ปี
อาจจะยาวหน่อยนะคะ อ่านเล่นๆก็ได้ แต่ก็อยากได้คำปรึกษาจากทุกคนนะคะ555 ด่าได้แต่อย่าแรงนะ
แอบชอบครู ควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ
เขาเป็นครูที่เข้ามาใหม่ค่ะ เข้ามาตอนเราม.6แล้ว มาเป็นครูประจำชั้นเรา สอนวิชาวรรณกรรมท้องถิ่นห้องเรา ตอนแรกก็เฉยๆแหละ ไม่ชอบด้วยแหละขี้เก็กเกิ๊น แต่เราก็เป็นหัวหน้าห้องด้วยไง+อยู่รร.มานาน เลยต้องแนะนำเขาช่วงแรกๆ แล้วคือเรากับเขาก็เคมีเข้ากันมากๆ เจอหน้ากันไม่ได้เลย ต้องทะเลาะกันตลอด แบบทะเลาะกันเล่นๆอ่า แล้วแบบชอบโทรมาป่วนตลอด หยอดเราบ้างแหละ ลากเราไปช่วยทำงานให้บ้างแหละ คือแบบสนิทกันไวมากๆ ไปๆมาๆเราก็เผลอชอบครูตัวเองซะงั้น พอรู้ตัวเองเราก็พยายามดึงสตินะว่าไม่ควร แต่ครูเขาก็ขยันเต๊าะเราเหลือเกิน ใจบางแล้วเนี่ย5555 ในห้องก็เรียกแต่เรา อะไรๆก็เรา บางทีก็สงสัยนะว่าเป็นคนรับใช้หรือเปล่า มีครั้งนึงเขาติวโอเน็ตเราเป็นวิชาสุดท้าย เพื่อนเราก็ชวนเขาไปกินชาบูด้วยกันเขาไม่ไปแต่พอเพื่อนบอกเราชวนเขาก็ไปกับเรา คุยกับเราตลอดและเป็นครั้งแรกที่เราได้มองตาเขานานที่สุดคือมันก็มีความสุขไปอีกวันนึง แล้วยิ่งเวลาเราอกหักนะ คนแรกเลยจ้ะไม่ได้ปลอบนะ ซํ้าเติม555 แต่เราก็กลับมายิ้มได้ก็เพราะเขาอ่า พอวันปัจฉิมวันที่เราจบม.6เราก็ให้เขาผูกสายสิญจน์ให้เรายังเก็บไว้อยู่เลย ได้พูดอะไรกันแปปเดียวแต่บทสนทนานั้นมันมีแต่ความห่วงจากเขาเต็มๆ เพราะเราเป็นคนค่อนข้างไม่ทันคน แล้วเรียนไม่เก่งแต่ขยันนะ เขาบอกว่า"ไปเรียนที่อื่นอ่าก็ระวังตัวบ้างนะ เลือกคบเพื่อน ตั้งใจเรียนเข้าใจไหม" แล้วเราก็ได้ถ่ายรูปกับเขาคือรูปดีมีรูปเดียว ที่เหลือเละเทะ555 เขาเขียนเสื้อให้เราด้วย เราก็ปรึกษาเพื่อนนะ เพื่อนบอกว่าให้พูดความในใจไป แค่นั้นแล้วจบ แล้วเพื่อนก็พึ่งบอกอีกอย่างว่าเวลาเราไม่ไปรร.หรือเราไม่ได้อยู่กับเพื่อนเขาจะถามถึงเราตลอด คือมารู้ตอนจบม.6 แล้วอ่า แต่สุดท้ายเราก็เขียนจดหมายไปบอกความในใจเรานะ แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เขาไม่ได้จดหมายนั้น555 เราก็ไม่รู้ว่าจะทำไงดี หรือปล่อยผ่านดีไหม
ปล.เรากะเขาเกิดวันที่/เดือนเดียวกัน และอายุห่างกัน12ปี
อาจจะยาวหน่อยนะคะ อ่านเล่นๆก็ได้ แต่ก็อยากได้คำปรึกษาจากทุกคนนะคะ555 ด่าได้แต่อย่าแรงนะ