ผมมีอะไรอยากมาระบายครับ

วันนี้ผมได้ตั้งใจทำราดหน้าให้คนในบ้าน ตั้งใจเคี่ยวน้ำ ซึ่งมันนานมากเพราะมัวเเต่ตั้งใจชิมรสชาติ เเต่เผลอใส่ไข่เน่าลงไป พอทำเสร็จผมก็รู้สึกไม่อยากทำอะไรอีกเลย

ผมเเอบมาร้องไห้ ซึ่งไม่มีคนรู้ไม่มีคนเห็นผมเป็นอาการเเบบนี้บ่อยมาก เวลาโดนอะไรนิดอะไรหน่อยทางจิตใจเเล้วมันจะร้องไห้ รู้สึกเฟลมาก

มีอีกเรื่องหนึ่งซึ่งไม่เกี่ยวกับข้างบน คือว่าผมมีพี่ที่ไม่เอาอะไรเลย เห็นเเก่ตัวเอามากๆ ไม่ทำอะไร ถ้าพ่อไม่บ่น ไม่สั่ง ก็จะไม่ทำ มักง่าย ผมบอกกี่ครั้งก็ไม่เคยจำ เวลาเจอเเบบนี้ผมก็เก็บมาคิดตลอดว่าผมไม่อยากอยู่ที่บ้านหลังนี้ ผมอยากไปอยู่กับเเม่ทุกครั้งที่คิดเรื่องเเบบนี้มันก็เกือบจะร้องไห้หรือไม่ก็ร้องไปเลย ผมไม่เข้าใจว่าอาการเเบบนี้มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง ทั้งที่เมื่อก่อนก็เป็นคนร่าเริง เเต่รู้ตัวอีกทีก็เป็นเเบบนี้มา3-4ปีเเล้ว