ต้องเล่าก่อนว่าเรากับเเม่ ชอบคุยกัน(คุยได้ทุกเรื่องเลยค่ะ) เเต่วันนึงเเม่เขาเหมือนเป็นโรคกระเพราะ เเล้วปวดท้องมาก เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร เลยพูดตามปกติ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปกติเเล้วเราเป็นคนที่ชอบพูดเรื่องไร้สาระค่ะ เช่น ความสวยความงาม ความฝัน เรื่องมโนต่างๆน่ะค่ะ
เเล้วเหมือนเเม่เขารำคาญ เลยด่าเราว่า
"ลูกคนอื่นเขาเป็นเหมือนเธอไหม ไปสนใจอย่างอื่นดีกว่า เดี๋ยววันนี้คิดเรื่องนู่น เดี๋ยววันนั้นคิดเรื่องนี้ อยู่ได้"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ขอบ่นหน่อยนะค่ะ) เวลาที่เเม่มาระะบายอะไรกับเรา เราก็รับฟังเเละให้คำเเนะนำตลอด เเล้วไม่เคยบ่ายเบี่ยงด้วย เเต่พอเราพูดอะไรนิดหน่อยก็ว่า เราไร้สาระ ให้ไปนั่งสมาธิ
ตอนนี้เราจะกำลังจะวัยรุ่นเเล้ว เเต่เราเข้าใจว่าวัยรุ่น ก็ต้องได้รับคำเเนะนำที่ถูกต้อง เหมือนกันนั้น
เเหละไม่ต่างจากเด็กหรอก เเต่ในเมื่อเเม่เราไม่อยากให้คำเเนะนำเรา เราก็ไม่อยากให้เเม่มาระบายกับเราเหมือนกัน เข้าใจป่ะ (ขอจบการบ่นเเค่นี้ค่ะ)
ขอเวลาสักครู่ เดี๋ยวมาเขียนต่อนะคะ
เมื่อเราพูดอะไรกับเเม่ เเต่เเม่เราไม่เคยสนใจเลย เเถมยังด่าซ้ำอีก เเม่ไม่รักเราเเล้วใช่ไหมคะ?