คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ผมมองว่าต่างคนต่างเครียด แล้วพอเจอหน้ากัน เลยเอาความเครียดใส่กัน อันนี้ควรปรับกันจริงจังนะครับ ว่าเรายอมรับในเงื่อนไขไหนได้บ้าง เช่น เราไปช่วยได้นะ แต่ระยะสั้นๆเพราะเรามีหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ คุณโอเคไหม และอาจจะไม่บ่อย พอผ่านจุดนี้ไป ก็ค่อยตกลงกันใหม่ หรืออะไรก็ลองคุยกันดูครับ สุ้ๆนะครับ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
ช่วงนี้ใกล้จะสอบบรรจุข้าราชการครูผู้ช่วยแล้ว
ส่วนแฟน ทำงานค้าขายธรรมดา ขายผลไม้บ้าง ขายเครื่องสำอางค์ ขายของฝาก เขาก็ยุ่งวุ่นวาย กับการขายของของเขา
คือเราพึ่งคบกันได้ 4 เดือน ช่วงนี้ใกล้จะสอบแล้ว เราขอเก็บตัวอ่านหนังสือ เราคุยกันแล้ว เขาก็รู้สึกเหมือนจะเข้าใจ
แต่ทุกครั้งที่เขามาขอให้เราไปช่วยเขาขายบ้าง เราปฏิเสษ เขามักจะตัดพ้อ ว่าเราไม่รัก ว่าเราไม่อยากมีแฟนเป็นพ่อค้า มันน่าอาย เขาจะยกเหตุผลแบบนี้มาพูดตลอด
ซึ่งเราก็บอกไปแล้ว ว่าเราอยากรับราชการให้เร็วที่สุด อยากสอบให้ได้ในรอบนี้ เพราะเราอ่านหนังสือสะสมมาเรื่อยๆ ช่วงนี้เราอยากเก็บตัว เพราะงานที่ รร ที่ทำ ในช่วงนี้ ไม่ค่อยได้ทำ เราเลยอยากรีบอ่าน
แต่ก็ใช่ว่าเราจะไม่ไปช่วยเขาขายของนะ เราก็ไปช่วยเขา เป็นบางครั้ง ยิ่งแรกๆ เราไปเฝ้าร้านช่วยเขาตลอดเลย เราคุยกันแล้ว เขาเข้าใจ แต่ทุกครั้งก้จะจบลงด้วยการทะเลาะกัน
เราลำบากใจมาก ทั้งเหนื่อย ทั้งเครียด
ขอคำแนะนำหน่อย เราเห็นแก่ตัวไปไหม