ผมมีเเฟนอยู่คนหนึ่งเขาเป็นเป็นรุ่นน้องที่วิทยาลัยเทคนิคเขาเรียคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ส่วนผมเรียนช่างกล น้องเขารักผมมากบางครั้งเขาก็ว่าผมเล่นของใส่
ผมก็ขำ
เราคบกันมาได้5เดือนความรักของเราไม่มีลดลงมีเเต่เพิ่มขึ้น
วันนั้นผมไปส่งเขาที่บ้านผมพึ่งไปครั้งเเรก บ้านเขาหลังใหญ่มากมีรถ2คัน
ต่างจากเราบ้านก็เก่าจนก็จน
วันนั้นวันเกิดน้องเขาน้องเขาอยากได้ตุ๊กตาเเต่ผมไม่มีเงินซื้อให้
เเต่น้องเขาก็ไม่ว่าอะไร น้องก็ว่าไม่เป็นหรอกพี่เเค่พี่โทรมาอวยพรวันเกิดหนูก็มีความสุขเเล้ว
วันนั้นผมนอนร้องไห้อยู่ห้อง
ทำไมกูไม่มีไรให้เขาเลย
พอถึงวันเสาร์น้องเขาก็โทรให้ไปหาที่บ้านน้องเขาบอกว่าพ่ออยากเจอหน้าผม
เเล้วผมก็บอกตกลง ผมเลยขับรถไปหาที่บ้าน ตอนนั้นใจผมโครตสั่น
พอถึงที่บ้านน้องเขาก็เรียกให้ไปนั่ง
พอพ่อเขาเดินเข้ามาใจผมสั่นไปหมด
ผมก็ยกมือไหว้พ่อน้องพ่อน้องก็รับไว้
พ่อน้องเขาก็ถามอายุถามชื่อถามธุรกิจที่บ้าน ผมเลยบอกว่าที่บ้านทำไร่ทำนาครับ พ่อเขาก็ยิ้มเเบบไม่พอใจใส่ผม
ผมทำตัวไม่ถูกเลย เเล้วพ่อน้องเขาก็ถามจะดูเเลลูกฉันได้หรอ เเล้วบ้านฐานะดีไหม ผมตอนนั้นโครตจุก
ผมเลยตอบไปเเบบเเมนๆว่าฐานะไม่ได้ดีหรอกครับพอมีพอกิน
เขาก็ยิ้มเเบบไม่พอใจใส่ผมอีก
เเล้วพ่อน้องก็ถามน้องว่ารักคนนี้ไหม
น้องเขาก็ตอบรักค่ะ
เเล้วพ่อน้องก็ถามผมว่ารักน้องเขาไหม
ผมก็ตอบว่ารัก พ่อน้องเขาเลยบอกว่าถ้ารักมีเงินเเต่งไหม ผมเลยตอบว่าไม่มีหรอกครับยังเรียนอยู่เลยของผมไปทำงานก่อนได้ไหมครับผมจะเก็บเงินมาเเต่ง เเต่ผมขอหาเงินใช้หนี้ที่ผมกู้มาเรียนก่อนน่ะครับ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ปวส1
พ่อน้องเขาก็ทำหน้าเเบบไม่พอใจ
พ่อเขาก็บอกว่ากว่าจะเเต่งฉันก็ตายก่อนพอดี
พ่อน้องเขาเลยพูดกับผมว่าถ้ารักน้องเขาปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ดีที่จะดูเเลน้องเขาได้ที่ฐานะมั่นคงเถอะ
ตอนนั้นตัวผมสั่นไปหมดโครตจุกในใจเลย เเล้วน้องเขาก็ร้องไห้ บอกพ่อว่าหนูรักพี่เขาพี่เขาก็รักหนู ตอนนั้นผมกลั้นน้ำตาเเทบจะไม่อยู่ พ่อเขาเหมือนโกรธว่ามีเเฟนจนเลยหลุดปากว่าใฝ่ต่ำหรอ เเล้วผมก็ขอกลับบ้านเดินไปที่รถน้องเขาก็วิ่งเขามากอดตอนนั้นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาเลย ผมเลยบอกกับน้องเขา หนูพี่มันจนดูเเลหนูไม่ได้หรอกมีเเค่ใจมันสู้เงินไม่ได้หรอกพี่ไม่อยากให้หนูมาลำบากด้วย น้องเขาก็ว่า หนูรักพี่หนูจะอยู่กับพี่ถึงเราไม่มีอะไรเราก็ค่อยสร้างไปที่ละนิดเอาตอนนั้นผมร้องไห้หนักมาก หนูเลือกเเล้วที่จะอยู่กับพี่ น้องเขาก็ว่าไม่ต้องคิดมากน่ะพี่จับมือหนูไว้น่ะ ผมเเบบมันอธิบายไม่ถูกเลย
ทุกวันนี้น้องเขาก็ยังคงทักมาหาทุกวัน
ยังคุยกันเหมือนเดิม
ผมควรจะปล่อยน้องเขาไปเจอคนที่มีกว่าผมดีมั้ย
สุดท้ายคนดีก็สู้คนมีไม่ได้
มีเเฟนรวย เเต่เราจน เราควรถอยออกมาดีไหม?
ผมก็ขำ
เราคบกันมาได้5เดือนความรักของเราไม่มีลดลงมีเเต่เพิ่มขึ้น
วันนั้นผมไปส่งเขาที่บ้านผมพึ่งไปครั้งเเรก บ้านเขาหลังใหญ่มากมีรถ2คัน
ต่างจากเราบ้านก็เก่าจนก็จน
วันนั้นวันเกิดน้องเขาน้องเขาอยากได้ตุ๊กตาเเต่ผมไม่มีเงินซื้อให้
เเต่น้องเขาก็ไม่ว่าอะไร น้องก็ว่าไม่เป็นหรอกพี่เเค่พี่โทรมาอวยพรวันเกิดหนูก็มีความสุขเเล้ว
วันนั้นผมนอนร้องไห้อยู่ห้อง
ทำไมกูไม่มีไรให้เขาเลย
พอถึงวันเสาร์น้องเขาก็โทรให้ไปหาที่บ้านน้องเขาบอกว่าพ่ออยากเจอหน้าผม
เเล้วผมก็บอกตกลง ผมเลยขับรถไปหาที่บ้าน ตอนนั้นใจผมโครตสั่น
พอถึงที่บ้านน้องเขาก็เรียกให้ไปนั่ง
พอพ่อเขาเดินเข้ามาใจผมสั่นไปหมด
ผมก็ยกมือไหว้พ่อน้องพ่อน้องก็รับไว้
พ่อน้องเขาก็ถามอายุถามชื่อถามธุรกิจที่บ้าน ผมเลยบอกว่าที่บ้านทำไร่ทำนาครับ พ่อเขาก็ยิ้มเเบบไม่พอใจใส่ผม
ผมทำตัวไม่ถูกเลย เเล้วพ่อน้องเขาก็ถามจะดูเเลลูกฉันได้หรอ เเล้วบ้านฐานะดีไหม ผมตอนนั้นโครตจุก
ผมเลยตอบไปเเบบเเมนๆว่าฐานะไม่ได้ดีหรอกครับพอมีพอกิน
เขาก็ยิ้มเเบบไม่พอใจใส่ผมอีก
เเล้วพ่อน้องก็ถามน้องว่ารักคนนี้ไหม
น้องเขาก็ตอบรักค่ะ
เเล้วพ่อน้องก็ถามผมว่ารักน้องเขาไหม
ผมก็ตอบว่ารัก พ่อน้องเขาเลยบอกว่าถ้ารักมีเงินเเต่งไหม ผมเลยตอบว่าไม่มีหรอกครับยังเรียนอยู่เลยของผมไปทำงานก่อนได้ไหมครับผมจะเก็บเงินมาเเต่ง เเต่ผมขอหาเงินใช้หนี้ที่ผมกู้มาเรียนก่อนน่ะครับ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ปวส1
พ่อน้องเขาก็ทำหน้าเเบบไม่พอใจ
พ่อเขาก็บอกว่ากว่าจะเเต่งฉันก็ตายก่อนพอดี
พ่อน้องเขาเลยพูดกับผมว่าถ้ารักน้องเขาปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ดีที่จะดูเเลน้องเขาได้ที่ฐานะมั่นคงเถอะ
ตอนนั้นตัวผมสั่นไปหมดโครตจุกในใจเลย เเล้วน้องเขาก็ร้องไห้ บอกพ่อว่าหนูรักพี่เขาพี่เขาก็รักหนู ตอนนั้นผมกลั้นน้ำตาเเทบจะไม่อยู่ พ่อเขาเหมือนโกรธว่ามีเเฟนจนเลยหลุดปากว่าใฝ่ต่ำหรอ เเล้วผมก็ขอกลับบ้านเดินไปที่รถน้องเขาก็วิ่งเขามากอดตอนนั้นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาเลย ผมเลยบอกกับน้องเขา หนูพี่มันจนดูเเลหนูไม่ได้หรอกมีเเค่ใจมันสู้เงินไม่ได้หรอกพี่ไม่อยากให้หนูมาลำบากด้วย น้องเขาก็ว่า หนูรักพี่หนูจะอยู่กับพี่ถึงเราไม่มีอะไรเราก็ค่อยสร้างไปที่ละนิดเอาตอนนั้นผมร้องไห้หนักมาก หนูเลือกเเล้วที่จะอยู่กับพี่ น้องเขาก็ว่าไม่ต้องคิดมากน่ะพี่จับมือหนูไว้น่ะ ผมเเบบมันอธิบายไม่ถูกเลย
ทุกวันนี้น้องเขาก็ยังคงทักมาหาทุกวัน
ยังคุยกันเหมือนเดิม
ผมควรจะปล่อยน้องเขาไปเจอคนที่มีกว่าผมดีมั้ย
สุดท้ายคนดีก็สู้คนมีไม่ได้