สวัสดีทุกคนนะคะ เราอายุ 18 แล้วค่ะ
ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากๆเลยค่ะ
จากที่เมื่อก่อนเป็นคนอารมณ์ดี ให้กำลังใจตัวเองเก่งมากๆเลย ไม่ค่อยโกรธใคร ยอมรับในสิ่งที่เป็นมาตลอด ตั้งแต่ปิดเทอมแล้วเราก็กลับมาอยู่บ้าน รู้สึกว่าตัวเอง ตรงข้ามกับเมื่อก่อนเลยค่ะ แล้วก็ร้องไห้ง่ายมากๆ รู้สึกท้อมากๆเลยค่ะ เพราะบางครั้งมันเกิดจากเราน้อยใจครอบครัว บ้านเราอยู่กันหลายคนมากๆ งานบ้านจะเยอะมากๆเราก็ทำตลอด โดนใช้อะไรก็ทำ เราไม่เคยได้อะไรที่อยากได้เลย หลานคนอื่นจะได้แล้วมาอวดตลอดเลย ยายขี้บ่นมากๆนี่ก็ทนเอา มันเป็นแบบนี้บ่อยมากๆเลยหล่ะค่ะ ตอนนี้คือปลอบตัวเองไม่ได้เลยบางครั้งก็จะโกรธจนร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวเงียบๆ คิดแล้วจะร้องไห้ตลอดเลย มันรู้สึกน้อยใจมากๆ เราไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้เลย ควรจะทำยังไงให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมดีคะ แทนที่บ้านจะเป็น เซฟโซนที่ดีที่สุด อยู่แล้วสบายใจที่สุด แต่ตอนนี้ในความคิดเรามันไม่ใช่แล้วค่ะ กลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามากๆเลยค่ะ ขอกำลังใจคำแนะนำหน่อยค่ะ😢 เราควรทำยังไงจัดการยังไงดีกับความคิดตัวเอง ?
ท้อ ขอกำลังใจ,คำแนะนำดีๆหน่อยค่ะ😂
ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากๆเลยค่ะ
จากที่เมื่อก่อนเป็นคนอารมณ์ดี ให้กำลังใจตัวเองเก่งมากๆเลย ไม่ค่อยโกรธใคร ยอมรับในสิ่งที่เป็นมาตลอด ตั้งแต่ปิดเทอมแล้วเราก็กลับมาอยู่บ้าน รู้สึกว่าตัวเอง ตรงข้ามกับเมื่อก่อนเลยค่ะ แล้วก็ร้องไห้ง่ายมากๆ รู้สึกท้อมากๆเลยค่ะ เพราะบางครั้งมันเกิดจากเราน้อยใจครอบครัว บ้านเราอยู่กันหลายคนมากๆ งานบ้านจะเยอะมากๆเราก็ทำตลอด โดนใช้อะไรก็ทำ เราไม่เคยได้อะไรที่อยากได้เลย หลานคนอื่นจะได้แล้วมาอวดตลอดเลย ยายขี้บ่นมากๆนี่ก็ทนเอา มันเป็นแบบนี้บ่อยมากๆเลยหล่ะค่ะ ตอนนี้คือปลอบตัวเองไม่ได้เลยบางครั้งก็จะโกรธจนร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวเงียบๆ คิดแล้วจะร้องไห้ตลอดเลย มันรู้สึกน้อยใจมากๆ เราไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้เลย ควรจะทำยังไงให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมดีคะ แทนที่บ้านจะเป็น เซฟโซนที่ดีที่สุด อยู่แล้วสบายใจที่สุด แต่ตอนนี้ในความคิดเรามันไม่ใช่แล้วค่ะ กลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามากๆเลยค่ะ ขอกำลังใจคำแนะนำหน่อยค่ะ😢 เราควรทำยังไงจัดการยังไงดีกับความคิดตัวเอง ?