สวัสดี
เราบรรจุ และทำงานอยู่ใน รร. เเห่งหนึ่ง ตอนนี้ทำงานได้มาจะครบ 1 ปีแล้ว แต่ก็มีเหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่ทำให้เหนื่อยใจ ก็อาจจะเป็นหลายๆที่ ที่จะต้องมีเลือกที่รักมักที่ชังอยู่แล้ว การทำงานก็ค่อนข้างยากลำบาก แม้กระทั้งเครื่องปริ้น หมึก บางครั้งก็ต้องซื้อเอง แต่เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร แต่การทำงานก็จะถูกกดดัน แท้กระทั้งการเข้าเวรก็ยังโดน ไม่พบคนอยู่เวรบ้าง ทั้งๆก็มาอยู่เวร การทำงานในโรงเรียนค่อนข้างลำบาก และทำให้คิดเสมอว่าวันนี้จะโดนเรื่องอะไร ซึ่งมันจะคิดอยู่ในหัวอยู่ตลอดเวลา
เหตุการณ์ต่าง ๆ นี้ก็จะทำอย่างไรได้นอกจากทำใจ และคิดแค่ว่าจะทนให้ได้ และต้องทำได้ดี ให้เข้ารู้ว่าเรามีความสามารถ แต่บางครั้งก็ท้อจนร้องไห้ แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด นักเรียนคือสิ่งสำคัญที่สุดของคำที่ว่าครู แต่บางครั้งเจอสังคม เพื่อนร่วมงานที่อยู่ตรงหน้า มันก็ทำให้จิตใจมันห่อเหี่ยวลงไปบ้าง .....
#กระทู้นี่ไม่ได้มีอะไรมาก แค่เหนื่อย ท้อ อยากระบาย เฉยๆ
เป็นครู ที่ท้อใจกับในสังคมความเป็นอยู่ของครู
เราบรรจุ และทำงานอยู่ใน รร. เเห่งหนึ่ง ตอนนี้ทำงานได้มาจะครบ 1 ปีแล้ว แต่ก็มีเหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่ทำให้เหนื่อยใจ ก็อาจจะเป็นหลายๆที่ ที่จะต้องมีเลือกที่รักมักที่ชังอยู่แล้ว การทำงานก็ค่อนข้างยากลำบาก แม้กระทั้งเครื่องปริ้น หมึก บางครั้งก็ต้องซื้อเอง แต่เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร แต่การทำงานก็จะถูกกดดัน แท้กระทั้งการเข้าเวรก็ยังโดน ไม่พบคนอยู่เวรบ้าง ทั้งๆก็มาอยู่เวร การทำงานในโรงเรียนค่อนข้างลำบาก และทำให้คิดเสมอว่าวันนี้จะโดนเรื่องอะไร ซึ่งมันจะคิดอยู่ในหัวอยู่ตลอดเวลา
เหตุการณ์ต่าง ๆ นี้ก็จะทำอย่างไรได้นอกจากทำใจ และคิดแค่ว่าจะทนให้ได้ และต้องทำได้ดี ให้เข้ารู้ว่าเรามีความสามารถ แต่บางครั้งก็ท้อจนร้องไห้ แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด นักเรียนคือสิ่งสำคัญที่สุดของคำที่ว่าครู แต่บางครั้งเจอสังคม เพื่อนร่วมงานที่อยู่ตรงหน้า มันก็ทำให้จิตใจมันห่อเหี่ยวลงไปบ้าง .....
#กระทู้นี่ไม่ได้มีอะไรมาก แค่เหนื่อย ท้อ อยากระบาย เฉยๆ