รู้สึกเหมือนเราเป็นของตาย ขอพื้นที่ระบายและคำปรึกษา

เราคบกับแฟนมาเกือบปีแล้ว เราคบกันมาตั้งแต่ตอนปี4เทอม2จนตอนนี้เราเรียนจบกำลังหางานทำแล้ว คนที่เราคบอายุมากกว่า1ปีพี่เค้ามีงานทำเรียบร้อยแล้ว แต่ยังอยู่หอเดิมที่เคยอยู่กับเพื่อนตอนเรียนมหาลัยเนี่ยแหละ เราก็อยู่หอแต่อยู่คนเดียวกะว่าจะหางานแถวหอเพราะแถวนี้สะดวกกว่าบ้านเรา(เราไม่อยากอยู่บ้านเราไม่อยากเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน)
     เข้าเรื่องเลยนะคะเราจบแล้วเราเลยรู้สึกอยากจริงจังกับความสัมพันธ์ให้มากขึ้น อยากลองใช้ชีวิตร่วมกัน เพราะตอนเรียนเราก็อยู่คนละหอ พี่เค้ามีมานอนด้วยบ้างช่วงแรกๆก็แทบจะทุกคืน หลังๆมาบ้างไม่บ่อย(ขอสารภาพเรามีอะไรกับเค้าแล้วค่ะ แต่ที่มานอนนี่ไม่ได้มีอะไรกันตลอดน่ะใจเย็นๆ555) พอเราขอให้เค้าย้ายมาอยู่ด้วยเค้าก็บอกว่าเค้าบอกว่าเค้าก็มีหออยู่กับเพื่อนแล้ว สรุปคือก็เหมือนเดิมเค้าแวะแค่มานอนเช้าก็ไป เราบางทีก็สงสัยเค้ามาแค่อยากใช่มั้ย เค้ารักเราจริงรึเปล่า เรารู้สึกว่าว่าพี่เค้าอบอุ่น ชอบเวลาเค้ากอด เวลาปลอบตอนเรามีปัญหาที่บ้าน ใจเราคืออยากอยู่กับเค้าเราเห็นเค้าเป็นที่พึ่งทางใจ ครอบครัวเรามีพ่อมีแม่ครบแต่พ่อเราแทบจะไม่สนใจเรา เงินพ่อก็จะให้แม่เราสักพันสองพันที่เหลือพ่อก็ใช้เอง ค่าต่างๆภายในบ้านรวมถึงส่งเรียนแม่ต้องออกเองทุกอย่างเพื่อเลี้ยงเรากับน้อง แต่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันน่ะ(งงมั้ย?) 
     อีกเรื่องคือเรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่ค่อยใส่ใจเราเลย เรามีปัญหาเรื่ิองนี้บ่อยมาก ตั้งแต่ช่วงคบกันตอนเรียนจนตอนนี้คือเค้าจะไปกินข้าวกับเพื่อนประจำเราก็เข้าใจว่าอยู่กับเพื่อน เราต้องออกไปหากินเองคนเดียวเสมอ คบกันมาเกือบปีเราให้เลยกินข้าวด้วยกันไม่เกิน15ครั้ง ไม่เคยไปเที่ยวกับแบบ2คนเลยมีแต่เพื่อนเค้าชวนไปไหนเป็นกลุ่มๆถึงจะเอาเราไปด้วย แล้วก็เรื่องเวลาใครถามว่าเราเป็นใครพี่เค้าจะตอบว่าน้องตลอด ด้วยความที่หออยู่ย่านนศ.เลยเจอคนรู้จักกันบ่อยๆ เพื่อนถามว่าอยู่ไหนก็จะบอกว่าอยู่ห้องน้องเสมอสำหรับเพื่อนในกลุ่มเค้าก็จะรู้กันดีว่าเราเป็นแฟนแต่รุ่นพี่รุ่นน้องเค้าก็จะแบบกรุ่มกริ่มเห็นเราเป็นเด็กพี่เค้า เราก็ไม่เข้าใจหรอกว่า'เด็ก'ในความหมายของผช.ๆด้วยกันนี่คือยังไง เฟสนี่ก็ไม่ขึ้นสถานะคือเราไม่ได้ต้องการถึงขั้นป่าวประกาศให้รู้หรอกแต่แค่ใครถามก็อยากให้เค้ากล้าบอกว่านี่แฟนเค้าไม่ใช่น้อง เราอยากรู้ว่าเพราะอะไรเค้าถึงไม่กล้าบอกคนอื่นจะว่ามีผญ.อื่นเราค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เพราะด้วยความที่เค้าติดเพื่อน แล้วเพื่อนสนิทเราเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทพี่เค้า(เรากับพี่เค้าเลยได้รู้จักกัน) เค้าเลยสอดส่องให้เรา555 เราเคยถามพี่เค้าแล้วว่าทำไมเวลาใครถามถึงบอกแบบนั้นพี่เค้าก็ไม่ตอบอะไรเลย เราก็ไม่รู้ว่าควรจะทำไงดี 
     ช่วงนี้เราได้ฝึกงานเรานั่งbtsแล้วต่อรถเข้าหอ ขาไปเราไปเองเพราะเราเข้างานช้ากว่านั่งbtsกว่าจะถึงก็เกือบทุ่มได้ ขากลับเค้าอาสาจะรับกลับเพราะหอไม่ไกลจากbtsมาก พอเราโทรให้มารับถ้าเค้าทำไรอยู่ก็จะไม่มารับเรา เช่น ไม่ทันแล้วพี่กินข้าวกับเพื่อนอยู่ เราก็ต้องกลับเองเป็นต้น หลังจากวันนั้นก็ไม่พูดเรื่องจะมารับเราเลย แค่ถามว่าอยู่ไหนกินข้าวยังแต่ไม่ได้มารับเราเลย
     เราก็ได้ทำใจแต่ก็ยังรู้สึกหนึบๆใจอ่ะว่าเค้าไม่ใส่ใจเราเลย ไม่ค่อยเห็นค่าจะมาก็มาจะไปก็ไปเลยเฉยๆ ความรู้สึกเหมือนเราหนีความไม่ใส่ใจของพ่อมาพค่งเค้าแต่มันก็แทบไม่ต่างกันเลยเค้านึกภึงเราเค้าก็มา พอมีเพื่อนเค้าก็ไป จริงๆมันมีเยอะกว่านี้อีกแต่เราว่าพิมมาเยอะพอแล้ว พอก่อนดีกว่า
     เราขอถามแบบคนไม่มีแระสบการณ์ด้านความรักใดๆเลยน่ะ ควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดีคะ เรางี่เง่าไปรึเปล่า เราติดแฟนมากไปมั้ยเราไม่เคยมีแฟนเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรประมานไหน ที่เราตั้งกระทู้นี้เพราะเราอยากระบาย และขอคำปรึกษา เราคิดว่าตอนนี้เราเรียนจบแล้วถ้าคบกับใครเราอยากจริงจังมากขึ้นไปอีกระดับ อยากคบคนที่พร้อมจะสร้างอนาคตด้วยด้วยกัน ไม่อยากแค่มาเอาแล้วไปคิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไป หากมันเป็นไปไม่ได้ก็คงอยู่คนเดียวเหมือนเดิมน่าจะดีกว่า 
     ถ้าเราเล่าแปลกๆขอโทษด้วยนะคะพึ่งเคยตั้งกระทู้ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง ขอคำตอบไม่หยาบนะคะใจเราบางพอสมควร อย่าว่ากันเลยน่ะเราขอล่ะ ขอบคุณนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่