แบบนี้เรียกว่าคนนกสองหัวหรือป่าว

คือว่า มีคนหนึ่งที่แบบเราค่อนข้างสนิทเราคุยๆกันปกติ จนตอนนั้นเราพูดเรื่องคนหนึ่ง ซึ่งรู้อยู่แล้วว่านางรู้จักคนนั้น แต่เราไว้ใจนางมากเลยค่ะ ถึงเราจะคนรู้จักคนเยอะ แต่เรารู้ว่าคนนี้ถูกชะตากับเรามากเคมีตรงกันสุด พอเราเริ่มเล่าเรื่องคนนั้นให้นางฟัง นางก็แบบเออกูก็ว่างั้น แถมยังว่าคนนั้นเยอะกว่าเราสะอีก จนคนนั้นทักเรามาค่ะว่าเราไปว่าให้เขา  จริงอยู่ที่เราว่าให้เขา แต่ว่าพอขอบเขตเพราะเราก็เคยคุยกับคนนั้นมาก่อน จนเราถามไปว่า เราว่าอะไร จนคนนั้นบอกคือคำพูดที่ว่าในวันนั้น เป็นคำพูดของคนที่เราไว้ใจที่สุดอ่ะ คือที่ได้รู้อ่ะเสียใจมาก แบบเห้ย แบบงงสุด จนคนนั้นบอกว่ารู้หรือป่าวว่านางก็แอบพูดให้เ
เหมือนกันนะ คือตอนนั้นแบบ โถ่อีวรนุช!กูโคตรไว้ใจเลยอ่ะ จนตอนนี้นางยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าเรารู้สันดานจริงๆแล้ว คือเราก็ยังคุยกัน นางก็ถามว่าคุยน้อยแปลกๆ เราเลยบอกไม่ค่อยแตะโทรศัพย์ คือเราอ่ะ อยากตัดขาดเลย เสียใจสุด แต่ก็แบบยังโอเคด้วย ยังอยากคุย เพราะอยู่คุยกับนางละสบายใจมาก เลยอยากถามควรแก้ไงดีคะ