แฟนไม่แคร์เราเลย ทำไงดี?

ทุกคำที่ จขกท พิมพ์มาเ คือความรู้สึกของผมที่เคยเกิดขึ้น และบางครั้งก็ยั้งรู้สึกตอนนี้ด้วยครับ
ผมขอแชร์ ปสก ผมบ้างนะ
ผมก็เจอสถานะแบบ จขกท กับคนล่าสุดที่คุย (คนอื่นๆที่ผ่านมาก็เป็น) คือ ตอนแรกๆเค้าวีดีโอคอลมาทุกวัน บอกชอบ ส่งจุ๊บ บล่าๆ (แต่จะไม่ได้คุยกันทั้งวัน อาจจะคุยแค่เช้า นิดหน่อย ช่วงกลางวันก็หายกันไป ผมก็ไม่ทักเค้า เค้าก็ไม่ทักผม แต่ตอนกลางคืนก่อนนอนจะวีดีโอคอลคุยกันตลอด) สักสองอาทิตย์ต่อมา เค้าก็เปลี่ยนไป คุยน้อยลง ไม่วีดีโอคอล มาตอนกลางคืน คำพูดจากหวานๆ จีบๆ กลายเป็นเหมือนเพื่อนกันมากกว่าจะเป็นคนจีบกัน ผมก็งงๆกับสถานะนั้นมาสักพัก จนตัดสินใจถามเค้าตรงๆ เค้าก็ตอบมาว่า ……
         ความประทับใจในตัวผมมันลดลง (มันมีเหตุการณ์ที่ผมเหมือนไปต่อว่าเค้า อารมณ์ไม่ดีใส่เค้า เพราะหึงแหละเลยพูดจาและใช้อารมณ์ออกไป) เค้าเลยบอกว่าเค้าขอถอยออกจากผม ตอนฟังครั้งแรกก็จุกนิดๆ
          ตอนนี้ผมเลยเข้าใจว่า ผมกับพี่เค้าอยู่ในสถานะที่ต่างไปจากตอนแรกแล้ว +ช่วงนี้เค้างานยุ่ง และมีปัญหาเรื่องงานที่ต้องเครียดๆจากโควิด สรุปสถานะตอนนี้คือ เราคุยกันน้อยลงมากๆๆๆๆๆ บางวันผมทักไปหาเค้า 1 ประโยค เค้าก็มาตอบอีกทีวันต่อมา หรือบางที่ก็ไม่คุยกันไปเลย แต่ผมเคยลองไม่ทักไปเลย วันนึงเต็มๆ วันต่อมาเค้าก็โทรมาหา แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรหวานๆเหมือนเดิม จะแซวเล่นกันเหมือนเพื่อนมากกว่า
แต่ก่อนหน้าที่เค้าจะพูดกับผมตรงๆ ผมน้อยด์มากๆๆครับ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เฝ้ารอแชทจากเค้า พอเค้าไม่โทรมาตอนก่อนนอน ก็คิดมาก นอนไม่ค่อยหลับ แต่พอได้คุยถึงสถานะของผมกับพี่เค้า ผมก็บอกตัวเองว่า มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว เราอาจจะได้กลับไปคุยกันเหมือนเดิมแบบหวานๆ หรือมันอาจกลับไปไม่ได้แล้ว หรือเราอาจจะห่างหายกันไปเป็นเหมือนแค่คนรู้จักกัน ผมก็ไม่รู้ แต่สิ่งที่ผมทำ และบอกกับตัวเองตอนนี้คือ ผมให้ space เค้าคืนครับ ถ้าผมคิดถึงเค้ามากๆๆๆผมก็จะทักไปหา แต่จะไม่ได้ทุกวัน (เพราะบางที่เค้าก็โทรมาหาเองอย่างที่บอก) ผมก็ยอมรับว่าผมยังคิดถึงเค้าทุกวัน แต่ผมลดความคาดหวังลง  เช่น จากที่คุยทุกคืน สามทุ่มนี้ผมจะต้องมาสแตนบายในห้องรอเค้า ผมก็พยายามลดลง (เริ่มชิน) , บางทีที่เป็นวันหยุด ถึงเราจะรู้ว่า เค้าน่าจะไม่ได้ทำงาน แต่เค้าก็ไม่ทักมา ผมก็จะคิดแบบนี้ครับว่า คนเรามีงาน อดิเรกที่เค้าอยากทำ เวลาเค้ามีเวลาว่างเค้าอาจจะอยากนอนดูซีรี่ย์ โดยที่ไม่อยากคุยกับใคร (แม้แต่คนในครอบครัวเค้า) จขกท อาจคิดว่า แล้วทำไมไม่บอก เค้าก็อาจคิดว่าไม่อยากพิมพ์ ลืมบอก คิดว่าไม่ไม่จำเป็นต้องรายงานทุกเรื่อง หรืออะไรก็ตาม ต้องเข้าใจว่าเวลาว่างของเค้า ไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นเราเสมอ
และต้องยอมรับตามตรงว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้ว (จากแต่ก่อน) เราต้องยอมรับครับ เราทำได้ดีแค่หน้าที่เรา ส่วนเค้าก็ปล่อยให้เค้าทำหน้าที่เค้า เมื่อวันนึงเราคิดว่าไม่ไหว เราก็ออกครับ

สำหรับผมตอนนี้ ความคาดหวังว่าจะกลับมาคือ 20% ส่วนความคาดหวังว่าคงไม่กลับมาเหมือนเดิมคือ 80% แต่ผมก็ยังอยู้ตรงนี้ ทักไปถามเค้าเรื่อยๆ ถ้าคิดถึงทนไม่ไหว แต่ไม่คาดหวังไม่ทุกข์ใจเท่าแต่ก่อน และที่สำคัญผมก็เปิดโอกาสให้คนอื่นๆเข้ามา อย่างที่ จขกท บอกใช่ครับ เวลามีคนเค้ามา เราก็จะมีวูบถึงภาพ ถึงคำพูดที่เค้าทำให้เรารู้สึกดี แต่ผมคิดว่า คนอื่นก็ทำให้เราใหม่ได้ 5555

อย่างไงก็ค่อยๆปรับนะครับ ของแบบนี้มันต้องค่อยๆถอยผมรู้ว่าทุกครั้งที่จะถอย คำพูดหวานๆมันจะมาหลอกหลอน แต่เราทำได้ครับ

ปล ผมกับเค้ายังไม่ใช่แฟนครับ แต่ตอนคุยกันครั้งแรก ยิ่งกว่าแฟนครับ เรียกสามี ภรรยากันเลย แถมจะเรียกพ่อผมว่าพ่อตาอีก 555