เราไม่ทิ้งกันรอบ 2

คือเราเป็นนักศึกษา ก็จริง เราอยู่บ้านเราไม่ได้ใช้เงินแต่เราก็ต้องกินอะไรบ้างคือเราอยากให้รัฐบาลเห็นใจเปิดรอบ2เถอะคือทางบ้านเรามีปัญหามาก พ่อแม่ถูกไล่ออกจากบริษัทที่เค้าเป็นคนจีนกำลังมาสร้างแต่จากโควิดเค้าเลยสั่งไล่พ่อแม่เราออกเพราะเค้าไม่สามารถเข้ามาลงเครื่องจักรทำงานได้ แม่เราก็มีประกันสังคมแหละแต่แม่ก็เงินไม่เข้า พีอเราเกษตรกรก็เงินไม่เข้า ถ้าถามว่าทำไมเราไม่ลงรอบแรกไปคือ ตอนแรกเค้าบอกนักศึกษาไม่ได้ เราก็เลยไม่ลงเพราะคิดว่าคลังคงจะยุ่งถ้ามีแบบคนไม่ได้สิทธิ์ยังลงพอหมดเขตมาประกาศนักศึกษาได้ แต่มันก็ไม่ทันแล้ว ทุกวันนี้เราก็กู้ กยศ. ส่งตัวเองเรียน แม่เราทุกวันนี้ที่บ้านมีอะไรก็ต้องเก็บขาย วอนรัฐบาลเห็นใจเปิดรอบสองเถอะค่ะ คือไม่ได้ดราม่าอะไรนะ แต่คิดว่าของเรายังมีของพอขายได้บ้าง แต่ก็ยังต้องประหยัดกันมากๆแทบไม่ได้ใช้เงินกันเลย แล้วคิดถึงคนที่เค้าหมดโอกาศที่แย่กว่าหนูทีเถอะค่ะ ให้โอกาสคนจนอย่างพวกเราอีกทีเถอะบางคนเค้าก็ลงไม่ทันไม่ได้ลงมีอีกเยอะอย่าลืมนะคะ ทั้งประเทศมีตั้ง 70 ล้านก่วาคน จนก็เลย 80% แล้ว พึ่งช่วยได้13ล้านคน ที่เหลือจะกินดินแล้วค่ะ โปรดเปิดหรือออกมาตราการอื่นมาช่วยเราหน่อยนะคะถือว่าขอร้องก็ได้