พอดีพึ่งดูซีรีย์เรื่อง world of married couple จบ ความรู้สึกตอนดูฉากที่แยริมลุกจากเตียงเพราะโทรศัพท์สั่น จึงออกไปนั่งร้องไห้ตรงโซฟา ฉากนี้ดูแล้วรุ้สึกเข้าใจความรุ้สึกนางมากๆ นางระบายสิ่งที่อัดอั้นในใจออกมา พูดความจริงว่าท้ายที่สุดแล้วนางไม่โอเคแม้กระทั่งตอนนี้ที่กลับมาอยู่ด้วยกันอีก นึกว่าจะก้าวข้ามความเลิกกังวล ความสงสัย ความละแวงในตัวสามีได้แล้ว นึกว่าตัวเองโอเคแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว แต่แท้จริงแล้ว มันไม่ใช่ไม่เป็นไรจริงๆ แม้จะเชื่อแล้วว่าสามีจะไม่นอกใจอีกก็ตาม มันเหมือนside effect จากการที่สามีเคยนอกใจ พยายามให้ความคิดตกตะกอนไปแต่ก้นบึ้งในใจก็ยังคงหลงเหลืออยู่
เรื่องของเราแอบมีส่วนคล้ายๆกับแยริมบ้าง เราเคยโดนหลอกจากแฟนปัจจุบันตั้งแต่เริ่มต้น ตอนนั้นไม่รุ้ว่านางมีแฟนหรือมีคนที่คบหาอยู่แล้ว เพราะนางทำงานต่างจังหวัด เราเจอกันในแอพ คุยกันถูกคอจนกระทั่งนัดเจอกัน ภายนอกดูเป็นคนสะอาด แต่งตัวเรียบร้อย มีการศึกษาที่ดี ครอบครัวพี่น้องดูน่ารักอบอุ่น ครั้งแรกๆที่เจอกันต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน ครั้งที่สองที่เจอกันนางชวนไปกินข้าวกับคนที่บ้านแต่เป็นอารมณ์ชวนไปด้วยเสมือนเพื่อน เรารู้สึกว่าคนนี้เป็นคนจริงใจ น่ารักดี ดูเป็นคนแบบใช้เวลากับครอบครัว
เรื่อยมาจนเริ่มตกลงคบหากัน เรามาจับสังเกตุได้ว่าเค้าดูระวังตัวกับมือถือมาก จนสุดท้ายก็ความแตก เราจับได้ว่าจริงๆแล้วคนๆนี้มีแฟนหรือกิ้กอยุ่แล้วในที่ทำงานที่ต่างจังหวัด และตอนหลังเราก็รุ้ว่าจริงๆแล้วผู้หญิงรู้ทั้งรู้ว่านางนอกใจ แต่ผู้หญิงไม่ได้ทำอะไร ...
พอเรารู้ความจริง เราก็เลิกติดต่อนางอีก แต่ในใจเรารู้สึกโกรธทั้งผู้ชายและผู้หญิง
เวลาผ่านไปจนตอนหลังนางได้งานที่กทม และพวกเราไม่น่าเจอกันอีกเลย พอเจอกันอีกไม่รู้ทำไมกลับมาคุยกันอีก ได้เข้าใจว่าเลิกยุ่งกับทางนั้นแล้วจริงๆ จึงกลับมาคบกันเป็นแฟนจริงๆคราวนี้
เริ่มต้นทุกอย่างเหมือนจะดี ใช้เวลาร่วมกัน ไปท่องเที่ยว คุยกันทุกวัน แต่ก็มีเรื่องแปลกๆตลอด เช่นนางขโมยพาสเวิดไอจีเราเพื่อล้อกอินเข้าไปดุ นางชอบแคปหน้าจอข้อความแล้วไปถามคนอื่น เรารู้สึกตกใจมากที่โดนขโมยพาสเวิด ทำให้เราพลอยรุ้สึกว่าโดนหลอกอีกรอบไม่ใช่เรื่องความรักแล้ว เหมือนแอบทำอะไรลับหลังเรา และเริ่มคิดว่านางชอบทำอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาติแบบนี้
ทะเลาะกันเรื่องมือถือบ่อยมาก เพราะความที่ต้องพก ไม่วางมือถือ หรือไม่อยากให้จับต้องมือถือมากขนาดนั้นเราไม่โอเค นางพยายามแก้ไขพฤติกรรมนี้
แต่เราก็รุ้สึกขี้ละแวงอยู่ดี นางชอบคุยกับผู้หญิงคนนึงในที่ทำงาน ตัวผู้หญิงก้เหมือนจะมีแฟนอยุ่แล้ว ดุคุยกันสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ แต่นางก้บอกอ่านข้อความได้นะ บริสุทธิใจ รอบนี้กลับมาคบกันไม่มีเรื่องแบบนั้นอีก แต่เราไม่สามารถเชื่อใจนางได้เต็มที่ ปมในใจละมั้ง
เรารู้ว่ามันเป้นเรื่องเก่าแล้ว ตอนนี้ไม่ได้มีเรื่องนี้เกิดขึ้นอีก แต่เราไม่เคยรุ้สึกไว้ใจนางอีกเลย ...
ช่วงโควิดนี้เราไม่ได้ติดต่อกัน หรือเจอกัน เพราะเราเองเริ่มไม่มีอะไรจะแชร์เล่าให้ฟัง ทุกๆวันทำงานเดิมๆ รูทีนเดิมๆไม่มีอะไรให้เล่าขนาดนั้น
ทำให้เราเองก็เบื่อที่จะพูดหรือเล่า และความคิดกับเรื่องราวเก่าๆก็กลับมาในหัว ย้อนคิดตั้งแต่เริ่มต้นที่ไม่ดี จนถึงวันนี้ที่ทุกอย่างดูจืดจาง จืดชื่นไปหมด
เริ่มต้นก็ไม่ดีแล้ว จะจบลงด้วยการมีชีวิตคู่ที่ดีได้รึเปล่า ชอบมีคำถามนี้ในใจขึ้นมาเสมอ หรือวางมือ ปล่อยมือจากกันดีกว่ากันนะ
โควิดนี้มีคู่ไหนเลิกกันไหมคะ 555+
โควิดนี้มีคู่ไหนที่เลิกกับแฟนไหมคะ
เรื่องของเราแอบมีส่วนคล้ายๆกับแยริมบ้าง เราเคยโดนหลอกจากแฟนปัจจุบันตั้งแต่เริ่มต้น ตอนนั้นไม่รุ้ว่านางมีแฟนหรือมีคนที่คบหาอยู่แล้ว เพราะนางทำงานต่างจังหวัด เราเจอกันในแอพ คุยกันถูกคอจนกระทั่งนัดเจอกัน ภายนอกดูเป็นคนสะอาด แต่งตัวเรียบร้อย มีการศึกษาที่ดี ครอบครัวพี่น้องดูน่ารักอบอุ่น ครั้งแรกๆที่เจอกันต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน ครั้งที่สองที่เจอกันนางชวนไปกินข้าวกับคนที่บ้านแต่เป็นอารมณ์ชวนไปด้วยเสมือนเพื่อน เรารู้สึกว่าคนนี้เป็นคนจริงใจ น่ารักดี ดูเป็นคนแบบใช้เวลากับครอบครัว
เรื่อยมาจนเริ่มตกลงคบหากัน เรามาจับสังเกตุได้ว่าเค้าดูระวังตัวกับมือถือมาก จนสุดท้ายก็ความแตก เราจับได้ว่าจริงๆแล้วคนๆนี้มีแฟนหรือกิ้กอยุ่แล้วในที่ทำงานที่ต่างจังหวัด และตอนหลังเราก็รุ้ว่าจริงๆแล้วผู้หญิงรู้ทั้งรู้ว่านางนอกใจ แต่ผู้หญิงไม่ได้ทำอะไร ...
พอเรารู้ความจริง เราก็เลิกติดต่อนางอีก แต่ในใจเรารู้สึกโกรธทั้งผู้ชายและผู้หญิง
เวลาผ่านไปจนตอนหลังนางได้งานที่กทม และพวกเราไม่น่าเจอกันอีกเลย พอเจอกันอีกไม่รู้ทำไมกลับมาคุยกันอีก ได้เข้าใจว่าเลิกยุ่งกับทางนั้นแล้วจริงๆ จึงกลับมาคบกันเป็นแฟนจริงๆคราวนี้
เริ่มต้นทุกอย่างเหมือนจะดี ใช้เวลาร่วมกัน ไปท่องเที่ยว คุยกันทุกวัน แต่ก็มีเรื่องแปลกๆตลอด เช่นนางขโมยพาสเวิดไอจีเราเพื่อล้อกอินเข้าไปดุ นางชอบแคปหน้าจอข้อความแล้วไปถามคนอื่น เรารู้สึกตกใจมากที่โดนขโมยพาสเวิด ทำให้เราพลอยรุ้สึกว่าโดนหลอกอีกรอบไม่ใช่เรื่องความรักแล้ว เหมือนแอบทำอะไรลับหลังเรา และเริ่มคิดว่านางชอบทำอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาติแบบนี้
ทะเลาะกันเรื่องมือถือบ่อยมาก เพราะความที่ต้องพก ไม่วางมือถือ หรือไม่อยากให้จับต้องมือถือมากขนาดนั้นเราไม่โอเค นางพยายามแก้ไขพฤติกรรมนี้
แต่เราก็รุ้สึกขี้ละแวงอยู่ดี นางชอบคุยกับผู้หญิงคนนึงในที่ทำงาน ตัวผู้หญิงก้เหมือนจะมีแฟนอยุ่แล้ว ดุคุยกันสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ แต่นางก้บอกอ่านข้อความได้นะ บริสุทธิใจ รอบนี้กลับมาคบกันไม่มีเรื่องแบบนั้นอีก แต่เราไม่สามารถเชื่อใจนางได้เต็มที่ ปมในใจละมั้ง
เรารู้ว่ามันเป้นเรื่องเก่าแล้ว ตอนนี้ไม่ได้มีเรื่องนี้เกิดขึ้นอีก แต่เราไม่เคยรุ้สึกไว้ใจนางอีกเลย ...
ช่วงโควิดนี้เราไม่ได้ติดต่อกัน หรือเจอกัน เพราะเราเองเริ่มไม่มีอะไรจะแชร์เล่าให้ฟัง ทุกๆวันทำงานเดิมๆ รูทีนเดิมๆไม่มีอะไรให้เล่าขนาดนั้น
ทำให้เราเองก็เบื่อที่จะพูดหรือเล่า และความคิดกับเรื่องราวเก่าๆก็กลับมาในหัว ย้อนคิดตั้งแต่เริ่มต้นที่ไม่ดี จนถึงวันนี้ที่ทุกอย่างดูจืดจาง จืดชื่นไปหมด
เริ่มต้นก็ไม่ดีแล้ว จะจบลงด้วยการมีชีวิตคู่ที่ดีได้รึเปล่า ชอบมีคำถามนี้ในใจขึ้นมาเสมอ หรือวางมือ ปล่อยมือจากกันดีกว่ากันนะ
โควิดนี้มีคู่ไหนเลิกกันไหมคะ 555+