สวัสดีค่ะ เราชื่อแก้มค่ะเราไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแฟนอยู่แล้วน่ะค่ะเราทำงานร้านอาหาร อายุแก้มก็30ปีค่ะ
เราเป็นผู้หญิงยิ้มเก่งอารมณ์ดีขี้เล่นเป็นกันเอง และสิ่งเล่านั้นก็เกิดขึ้นค่ะมีน้องที่ทำงานคน1น้องเขาเป็นคนน่ารักนิสัยดีพูดเพราะค่ะวันเวลาทำให้เราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆคุยกันแทบจะทุกเรื่องทักแชทหากันค่อยถามและเป็นห่วงกันตลอดเวลา น้องเขาค่อยดูแลเอาใจใส่เป็นห่วงเป็นใยในทุกๆๆเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานเรื่องส่วนตัวเขาจะพยายามค่อยมองเราช่วยเหลือเรามาตลอดๆๆบางทีอาจมากกว่าแฟนของเราด้วยซ้ำ แต่ต่างจากแฟนเราเป็นคนบ้างานมากพูดจาแต่ล่ะคำสัตว์มาเต็มบ้านเขาเป็นคนจริงใจน่ะค่ะ แต่ก็นั้นแหละค่ะด้วยคำพูดนิสัยเราเลยอาจมีปากเสียงกันตลอดเวลาจนขั้นเขาไล่เราออกจากบ้านขอเลิกบางแหละด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เรายิ่งรู้สึกดีกับน้องเขามากขึ้นค่ะเวลาไปทำงานตอนเช้าน้องเขาก็จะขับรถมารับทุกวันค่ะก่อนนอนก็ทักคุยกัน เวลาแก้มไม่สบายใจแก้มก็จะทักไปหาเขาตลอดเลยค่ะจนความรู้สึกดีๆมากขึ้น จากรู้สึกดีอยู่แล้วก็เริ่มชอบและเริ่มรักเขาไปเรื่อยๆๆแก้มกับน้องเขาก็แอบคุยกันไปเรื่อยๆๆเกือบปีค่ะแต่แก้มกับน้องเขาเราไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่าการรู้สึกว่ารักกันรักแบบไม่ต้องหวังว่าจะต้องมีอะไรกันแบบคู่อื่นๆๆน่ะค่ะ เพราะน้องเขาให้เกียรติแก้มมากทำให้แก้มยิ่งรักเขามากขึ้น แต่ก็รักแฟนไม่แพ้กันน่ะค่ะและคงไม่มีทางเลิกกันกับแฟนแน่นอนค่ะ ตอนแรกเราก็บอกน้องเขาไปแล้วน่ะค่ะว่าให้ไปคบคนใหม่เถอะหาคนที่ดีกว่านี้ เพราะพี่คงไม่มีวันเลิกกับแฟนพี่แน่ๆๆ แต่น้องเขาก็จะรอค่ะเขาบอกว่าเขาจะรอแก้มเพราะเขารักแก้ม จนมีครั้งหนึ่งค่ะที่แก้มอึดอัดน่ะค่ะรู้สึกโกรธตัวเองค่ะที่เป็นคนเห็นแก่ตัวจังทำให้น้องเขาเสียใจทำให้น้องเขามีความหวัง เราก็ทะเลาะกันเพราะความงี่เง่าของแก้ม แก้มกลัวแหนจับได้กลัวเป็นตัวต้นเหตุให้น้องเขาเสียใจ แต่สุดท้ายแก้มกับน้องเขาก็เลิกคุยกันไม่ได้ค่ะ แค่7วันที่ไม่คุยกันทำให้เรา2คนต้องเปิดอกคุยเรื่องภายในใจว่าตัดกันไม่ได้ค่ะเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมค่ะจนเวลาผ่านไปได้2เดือนค่ะ แต่แล้ววันนี้ก็มาถึงค่ะ แก้มเป็นคนผิดเองที่ไม่ได้ทักหาน้องเขาในตอนกลางคืนค่ะแต่ตอนเช้าเราก็ยังไปทำงานพร้อมกันน่ะค่ะ จนแก้มเริ่มเห็นอาการน้องเขาเปลี่ยนไปค่ะ สังเกตเห็นว่าเขาเริ่มมีขอความทักแชทมาคุยกับเขามากขึ้นในระหว่างวันค่ะแก้มเห็นเขายิ้มทั้งวันเลยก็เลยแซวเขาว่าคุยกับ ผู้อ่ะป่าวเพื่อแกล้งน้องเขาค่ะ แต่วันนี้16/5/63 วันนี้แฟนแก้มไม่ได้มารับกลับบ้าน เลยโทรถามน้องเขาว่ากลับยังเพราะบ้านแก้ม ใกล้กับห้องน้องเขา ก็เลยขอเขากลับด้วย ระหว่างทางแก้มเลยถามเขาตรงๆและได้คำตอบว่า เขาเจอคนที่ทำให้เขายิ้มได้แล้ว และคงต้องดีกว่าที่ผมคบกับพี่ เราปล่อยกันเถอะพี่แก้ม คือเอาจริงๆๆแก้มก็ดีใจน่ะค่ะที่น้องเขาได้เจอคนที่ดีกว่าแก้มมีเวลามีให้เขามีทุกอย่างที่เขาต้องการที่แก้มให้น้องเขาไม่ได้ แล้วทำไมตอนนี้แก้มตัดใจจากน้องเขาไม่ได้ทั้งที่เคยเป็นคนบอกเขาเองให้หาคนที่ดีกว่าพี่ คนที่เธอคุยและมีความสุข สุดท้ายนี้แล้วรู้ว่าแก้มต้องตัดใจจากเขาแต่จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกัน คุยกับใครก็ไม่ได้เพราะไม่มีใครรู้เรื่องของเรามีแค่แก้มกับน้องเขาแก้มอึดอัดไม่รู้ว่าจะเล่าให้ใครฟังได้บาง
แก้มแค่อยากขอพื้นที่ตรงนี้เพื่อเล่าความในใจขอให้พี่ๆๆเพื่อนๆๆทุกคนเป็นกำลังใจและช่วยภาวนาให้แก้มลืมน้องเขาให้ได้ #ลืมได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ขอเวลาพี่หน่อยน่ะ #ความรักที่ไม่น่าเกิด #ปล่อย
สุดท้ายนี้พี่ๆๆว่าแก้มควรย้ายที่ทำงานดีไมค่ะเพราะแก้มไม่กล้ามองหน้าเขา แก้มกลัวเสียใจไปมากกว่านี้
Cr.แก้ม
ความรักที่ไม่น่าเกิด #ปล่อย
เราเป็นผู้หญิงยิ้มเก่งอารมณ์ดีขี้เล่นเป็นกันเอง และสิ่งเล่านั้นก็เกิดขึ้นค่ะมีน้องที่ทำงานคน1น้องเขาเป็นคนน่ารักนิสัยดีพูดเพราะค่ะวันเวลาทำให้เราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆคุยกันแทบจะทุกเรื่องทักแชทหากันค่อยถามและเป็นห่วงกันตลอดเวลา น้องเขาค่อยดูแลเอาใจใส่เป็นห่วงเป็นใยในทุกๆๆเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานเรื่องส่วนตัวเขาจะพยายามค่อยมองเราช่วยเหลือเรามาตลอดๆๆบางทีอาจมากกว่าแฟนของเราด้วยซ้ำ แต่ต่างจากแฟนเราเป็นคนบ้างานมากพูดจาแต่ล่ะคำสัตว์มาเต็มบ้านเขาเป็นคนจริงใจน่ะค่ะ แต่ก็นั้นแหละค่ะด้วยคำพูดนิสัยเราเลยอาจมีปากเสียงกันตลอดเวลาจนขั้นเขาไล่เราออกจากบ้านขอเลิกบางแหละด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เรายิ่งรู้สึกดีกับน้องเขามากขึ้นค่ะเวลาไปทำงานตอนเช้าน้องเขาก็จะขับรถมารับทุกวันค่ะก่อนนอนก็ทักคุยกัน เวลาแก้มไม่สบายใจแก้มก็จะทักไปหาเขาตลอดเลยค่ะจนความรู้สึกดีๆมากขึ้น จากรู้สึกดีอยู่แล้วก็เริ่มชอบและเริ่มรักเขาไปเรื่อยๆๆแก้มกับน้องเขาก็แอบคุยกันไปเรื่อยๆๆเกือบปีค่ะแต่แก้มกับน้องเขาเราไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่าการรู้สึกว่ารักกันรักแบบไม่ต้องหวังว่าจะต้องมีอะไรกันแบบคู่อื่นๆๆน่ะค่ะ เพราะน้องเขาให้เกียรติแก้มมากทำให้แก้มยิ่งรักเขามากขึ้น แต่ก็รักแฟนไม่แพ้กันน่ะค่ะและคงไม่มีทางเลิกกันกับแฟนแน่นอนค่ะ ตอนแรกเราก็บอกน้องเขาไปแล้วน่ะค่ะว่าให้ไปคบคนใหม่เถอะหาคนที่ดีกว่านี้ เพราะพี่คงไม่มีวันเลิกกับแฟนพี่แน่ๆๆ แต่น้องเขาก็จะรอค่ะเขาบอกว่าเขาจะรอแก้มเพราะเขารักแก้ม จนมีครั้งหนึ่งค่ะที่แก้มอึดอัดน่ะค่ะรู้สึกโกรธตัวเองค่ะที่เป็นคนเห็นแก่ตัวจังทำให้น้องเขาเสียใจทำให้น้องเขามีความหวัง เราก็ทะเลาะกันเพราะความงี่เง่าของแก้ม แก้มกลัวแหนจับได้กลัวเป็นตัวต้นเหตุให้น้องเขาเสียใจ แต่สุดท้ายแก้มกับน้องเขาก็เลิกคุยกันไม่ได้ค่ะ แค่7วันที่ไม่คุยกันทำให้เรา2คนต้องเปิดอกคุยเรื่องภายในใจว่าตัดกันไม่ได้ค่ะเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมค่ะจนเวลาผ่านไปได้2เดือนค่ะ แต่แล้ววันนี้ก็มาถึงค่ะ แก้มเป็นคนผิดเองที่ไม่ได้ทักหาน้องเขาในตอนกลางคืนค่ะแต่ตอนเช้าเราก็ยังไปทำงานพร้อมกันน่ะค่ะ จนแก้มเริ่มเห็นอาการน้องเขาเปลี่ยนไปค่ะ สังเกตเห็นว่าเขาเริ่มมีขอความทักแชทมาคุยกับเขามากขึ้นในระหว่างวันค่ะแก้มเห็นเขายิ้มทั้งวันเลยก็เลยแซวเขาว่าคุยกับ ผู้อ่ะป่าวเพื่อแกล้งน้องเขาค่ะ แต่วันนี้16/5/63 วันนี้แฟนแก้มไม่ได้มารับกลับบ้าน เลยโทรถามน้องเขาว่ากลับยังเพราะบ้านแก้ม ใกล้กับห้องน้องเขา ก็เลยขอเขากลับด้วย ระหว่างทางแก้มเลยถามเขาตรงๆและได้คำตอบว่า เขาเจอคนที่ทำให้เขายิ้มได้แล้ว และคงต้องดีกว่าที่ผมคบกับพี่ เราปล่อยกันเถอะพี่แก้ม คือเอาจริงๆๆแก้มก็ดีใจน่ะค่ะที่น้องเขาได้เจอคนที่ดีกว่าแก้มมีเวลามีให้เขามีทุกอย่างที่เขาต้องการที่แก้มให้น้องเขาไม่ได้ แล้วทำไมตอนนี้แก้มตัดใจจากน้องเขาไม่ได้ทั้งที่เคยเป็นคนบอกเขาเองให้หาคนที่ดีกว่าพี่ คนที่เธอคุยและมีความสุข สุดท้ายนี้แล้วรู้ว่าแก้มต้องตัดใจจากเขาแต่จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกัน คุยกับใครก็ไม่ได้เพราะไม่มีใครรู้เรื่องของเรามีแค่แก้มกับน้องเขาแก้มอึดอัดไม่รู้ว่าจะเล่าให้ใครฟังได้บาง
แก้มแค่อยากขอพื้นที่ตรงนี้เพื่อเล่าความในใจขอให้พี่ๆๆเพื่อนๆๆทุกคนเป็นกำลังใจและช่วยภาวนาให้แก้มลืมน้องเขาให้ได้ #ลืมได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ขอเวลาพี่หน่อยน่ะ #ความรักที่ไม่น่าเกิด #ปล่อย
สุดท้ายนี้พี่ๆๆว่าแก้มควรย้ายที่ทำงานดีไมค่ะเพราะแก้มไม่กล้ามองหน้าเขา แก้มกลัวเสียใจไปมากกว่านี้
Cr.แก้ม