ผมกับเเฟนคบกันมาได้สามปีกว่าๆ ตอนเเรกที่คบกันเเฟนเราเอาเเต่ใจมากเวลาความเห็นไม่ตรงกันไม่เคยง้อเราไม่ว่าตัวเองจะผิดหรือเปล่า เราก็ประคับประคองความสัมพันธ์ เพราะบางครั้งเราก็มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน เเต่พอผ่านมาเข้าปีที่สาม เเฟนเราเริ่มต้องการให้เราออกจากงานที่อยากทำ เริ่มให้เราทิ้งหลายๆที่เราชอบ ให้เรามาช่วยงานที่บ้านให้เรามาทำอะไรหลายอย่างที่เราไม่อยากจะทำ เเละให้เรามายู่กับครอบครัวเขา ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมาก พอได้มาช่วยงานที่บ้านเเฟนตลอดอยู่เเล้วทำให้เรารู้ว่าเราไม่เหมาะกับการอยู่กับเเม่ของเเฟนมาก จริงๆเเม่เเฟนก็ใจดี เเต่เรารู้สึกรับไม่ได้กับการกระทำเล็กน้อยๆ หลายๆอย่าง เเละก็คำพูดที่เหมือนนายคุยกับบ่าวตลอดเวลา เราไม่มีความสุขเลยเเต่เราก็พูดกับใครไม่ได้เพราะถ้าเเฟนเรารู้ว่าเราไม่ชอบเเม่เขาจริง ก็จะต้องร้องไห้เหมือนครั้งก่อนๆอีก บางวันเราเครียดมากับคำพูดเเม่เเฟนเเล้ว ยังต้องมานั่งง้อเเฟนเราในเรื่องที่เราไม่ได้ผิดอีก เรารู้สึกกดดันเเละเรายากจะเลิกกับเเฟนเราเเล้ว เเต่ก็กลัวเขาจะเสียใจ อยากรู้ว่าหลายๆคนเจอกับความรู้สึกเเบบนี้เเล้วทำยังไงกันครับ
อยากเลิกกับเเฟน เข้ากับเเม่เเฟนไม่ได้