ตลอดหลายปีที่คบกับแฟนมา แฟนมีลูกติด2คน ลูกอยู่กับทางแฟนเรา บางครั้งเราดูแล ตลอดเท่าที่จะดูแลได้เพราะช่วงนั้นเราก็เรียน ส่วนเรากับแม่ของเด็กก็จะไม่ถูกกันเท่าไหร่ เพราะคำว่าเมียเก่า ได้ยินที่ไรเป็นต้องขึ้นทุกที😅 แต่ก็ต่างคนต่างอยู่. หลังจากนั้นต่อมาทางบ้านแฟนเรา ดูแลไม่ไหว. เลยให้ลูก2คนไปอยู่กับแม่ของเด็กและพ่อใหม่. ปันหาเลยเกิด ทำให้เราต้องมาทะเลอะกับแฟนทุกครั้ง (หรือเราเห้นแก่ตัว) เดี๋ยวก็คุยกันทางไลน์บ้าง แต่บอกว่าคุยเรื่องลูก. โอเครเราเข้าใจ บางทีนั่งกินข้าวนางโทรมาคุยเรื่องลูก ทั้งๆที่เราก็นั่งอยู่ด้วย บางทีบอกไม่มีเงินให้ลูกไป รร. บ้าง แฟนเราก็โอนให้ คืออ้างเรื่องลูกปุ้บโอนเงินปั้บ ทั้งๆที่มันกับผัวใหม่มีทองเส้นใหญ่ใส่ มีรถเก๋ง รถกะบะขับ ต่างจากเรากับแฟนที่ยังไม่มีอะไรเลยเพราะต้องเก็บเงินแต่งงานกัน แค่เอาเงินให้ลูกไป รร. ไม่มี คือบ้ามาก คุยแต่เรื่องเงินๆ แล้วเราไม่รุ้เป้นบ้าอะไร แค่เค้าคุยกับลูก เราก็ไม่พอใจ (เข้าใจพ่อลูกขาดกันคงไม่ได้) บางทีแอบโอนเงินไปให้บ้าง. แย่สุดคือ บอกให้ลูกทักเฟสมาหา ว่าแม่ไม่มีเงินขอเงินใช้หน่อย. บางทีลูกอยากมานอนกับพ่อ ต้องให้ไปรับที่นุ้นเราก็ไม่ยอม ไม่พอใจ คือยังไง สุดท้ายก็ต้องเจอเมียเก่าอยุ่ดีหรอ เพราะคำว่าลูก สิ่งที่เราต้องการคือให้ตัดขาดจากเมียเก่าส่ะ. ไม่ยุ่งเกี่ยว. แต่เพราะลูกถึงวนเวียนอยุ่แบบนี้. ตั้งแต่เอาลุกไปให้เลี้ยง. ปันหาเยอะจิงๆ. หรือเพราะเราใจแคบก็ว่าได้. ไม่รุ้ตะแก้ไขยังไง. ความคิดเรามันแย่เอง. 😢😢😢
เราเห็นแก่ตัวเกินไป😢