ไม่มีใครเข้าใจเราเลย😢

ตามหัวข้อเลยนะคะ เราเป็นเด็กที่ชอบหมกตัวเองอยู่ในบ้าน,ห้องค่ะ พอเราออกไปคนในบ้านก็หาว่าเราชอบเที่ยวเวลาไม่ออกไปก็ชอบบ่นให้เราว่า ชอบอยู่เเต่บ้าน ไม่ฉลาด เอาเเต่อยู่ในห้อง บ้างทีเราก็ไม่ออกจากบ้านนานก็จริงไม่มีใครรู้หรอกเรามีปม เราไม่เคยบอกใครเลยเราเอาเเต่ด่าตัวเองพยายามเข็มเเข็งเเล้ว ใครมันจะไปเข้าใจ ก็เราเล่นเก็บใว้คนเดียว จะบอกก็ไม่กล้า ถึงจะอยากบอกเเต่ก็เก็บใว้คนเดียวจะดีกว่า โดนด่าโดนว่า เราชอบเเอบมาร้องไห้ในห้องคนเดียว เราเป็นคนไม่ค่อยชอบให้ใครเห็นนำ้ตา เราเป็นคนสดใสเมื่ออยู่ข้างนอกเเต่พออยู่คนเดียวเราก็คิดเเล้วก็ร้องไห้บ้าง บางทีก็โทษตัวเองบ้าง เราอาจะเหมือนเป็นโรคนะ เเต่ไม่เลยเราปกติดี เราเเค่เป็นคนที่ชอบร้องเฉยๆ คิดมากหน่อยๆ การร้องไห้ออกมามันก็ช่วยนะคะ รู้สึกได้ปลดปล่อยอะไรออกมา เเต่เราไม่ใช่คนอ่อนเเอนะคะถึงจะมีบางครั้งก็เถอะ เเต่เราพยายามเข็มเเข็งตลอด คิดยังไงกับตัวเราบ้างคะ เเล้วมีคำเเนะนำดีๆอะไรไหมคะ

# ขอบคุณคำเเนะนำนะคะ