ภรรยาบอกหมดรักแต่เธอยังมานอนที่บ้านผมเพราะลูก จะคืนดีกันได้รึปล่าว

คับผมควรทำยังไงดีคับ อยู่กับภรรยามา 12ปี มีลูก 1คน มีช่วงนึง2-3ปีก่อนหน้า ผมไม่เคยสนใจ เธอเลย วันหยุดก็ปล่อยเธอไปไหนกับลูกแค่2คน เพราะผมเหนื่อยกับงานติดเพื่อนติดเกมส์ จนวันนึงผมมาคิดได้ปรับตัว ผมทำตัวดีขึ้นสนใจเธอกับลุกมากขึ้น เธออยากซื้อบ้านของเธอ ให้ลูกเรียนที่ดีๆผมก็ยอม เธอให้โอกาสผมปรับปรุงตัว เธอบอกว่าเธอมีความสุขมากกับสิ่งที่ผมทำ เรากินข้าวเดินจับมือกัน โพสแต่เรื่องดีให้กัน นอนกอดกันทุกวัน เป็นแบบนี้มา2ปี จนคนอื่นอิจฉา เธอบอกกับคนรอบข้างแม่เธอว่าเธอมีความสุขมากซึงผมเองก็ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอกับลูก  อะไรที่เธอไม่ชอบผมเลิกทุกอย่าง จนมีวันนึงผมเธอเห็นข้อความที่ผมแซวน้องที่ทำงาน เธอโมโหมาก แล้วพูดว่ามันเกือบจะดีแล้วนะ ซึ่งผมก็อธิบายแล้วว่าไม่มีอะไรแต่เธอคงไม่เชื่อ หลังจากนั้น หนึ่งเดือนช่วงโควิท การเงินเราเริ่มแย่ งานjobที่เคยได้ก็โดนยกเลิก เธอเริ่มเครียด ค่าใช้จ่ายมากมายที่จะตามมา ก็หาไม่ได้ ผมก็คอยปลอบใจว่าใจเย็นๆทุกอย่างมีทางออก แต่เธอก็โมโหใส่ว่าผมไม่กระตือรือล้น ผมจึงจบการสนทนาลงเพราะไม่อยากทะเลาะกัน จนวันนึงผมเห็นเธอไม่มีเงินเลยไปกดเงินบัตรเครดิตมาให้ เธอรู้เธอไม่พอใจผมมากบอกว่า ทำงานกินเงือนเดือนก็ตายตัว เงินผมก็แทบไม่มี จะหาเงินก็ต้องไปกดบัตร ผมก็ได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรผมไม่ค่อยใช้บัตรพวกนี้เรายังหมุนได้ หลังจากนั้น2อาทิตย์เธอเปลี่ยนไป เฉยชาไม่คุยกับผมไม่สนใจ ผมจึงถามเธอ คำตอบมาเลยครับ ว่าเราลดสถานะเป็นแค่พ่อแม่ลูกเถอะ เธอไม่รู้สึกอะไรกับผมแล้ว เธออึดอัด ยิ่งผมดูแลเธอ ทำดีกับเธอเท่าไรเธอยิ่งรู้สึกแย่ เธอพยายามรักผมพยายามเพื่อลูกแล้วแต่เธอทรมาณ เธออยากมีอิสระ อยู้กับเธอก็มีแต่หนี้สินภาระพ่อแม่ผมก็มี ผมช่วยเธอมาเยอะแล้วเพราะความอยากได้ของเธอ เธอจะหาวิธีของเธอเอง ตอนนี้เธอมองแค่วิธีหาเงินเพิ่มกับลูกเท่านั้น เธอไม่มีได้มีใคร
        ผมอึ้งและทำใจไม่ได้เลยไปหลายอาทิตย์ได้แต่ คิดย้อนไปจมกับอดีตว่ามันเกิดอะไรขึ้น สองอาทิตย์ก่อนเดือนก่อนเรารักโพสกันหวาน ยังสัญญาว่าจะเดินไปด้วยกันจนแก่ เธอโชคดีที่มีผม เหตุผลเธอสำหรับผมมันไม่เครียเลย รู้แค่ว่าเธอไม่รักแล้ว ต้องปล่อยเธอไป  หลังจากนั้นเธอก็มานอนที่บ้านผมแทบทุกวันนะนานๆเธอไปนอนบ้านใหม่ซักที เรานอนห้องเดียวกันแต่แยกที่เพื่อไม่ให้ลูกรู้ มันทรมานคับ ผมไม่ไล่เธอนะผมแคร์เธอมากและไม่อยากให้ลูกรู้ ผมได้แต่รอเวลาให้เธอเย็นลงค่อยคุยกันอีกที แต่ก้เป็นเดือนละ เธอคุยเล่นแค่กับพ่อแม่ผมและลูกแต่กลับผมเหมือนเกลียดไปเลยหน้าก็ไม่มอง ผมทรมาณเหมือนตายทั้งเป็น เคยแอบถามแม่เธอเวลาเธอไปนอนบ้านแม่ เขาก็บอกว่าเธอไม่ยิ้มไม่มีความสุขเลย เหมือนคนแบกโลกไว้ ไม่รู้เธอคิดอะไรอยู่  ผมควรทำไงต่อไปดีคับ อยากให้เธอกลับมา ผมพยายามปรับปรุงตัวเองทุกอย่าง กระตือรือร้นหาเงินมากขึ้น  ทำตัวให้เธอเห็นว่าเข้มแข็งขึ้น ไม่รู้ชีวิตจะไปทางไหนดีคับจะตัดใจหรือรอต่อไป สงสารก็แต่ลูกคับ