สู้ต่อ หรือ พอแค่นี้ ดีคะ แฟนที่คบมา 3 ปี เป็นแบบนี้

เม่าอ่านมาย้อนความกันหน่อยนะคะ เราเริ่มต้นคบกับแฟนตอนเราอยู่ ม.5 ค่ะ แฟนอยู่ ม.4  ตอนที่คบกันตั้งใจมากที่จะให้ผู้ใหญ่ยอมรับในความรักของเรา เขาเป็นคนที่ขี้เกียจในด้านเรียน แต่เก่งด้านกิจกรรม (ฝ่ายโสตของโรงเรียนค่ะ) ตามเพื่อน ชอบเล่นเกมส์มากๆ ในตอนที่เราคบกันเเรกๆ เขาหยุดเล่นเพื่อเราค่ะ เขาเป็นคนที่บอกเราเองด้วย เขาเทคแคร์เรา ใส่ใจดีค่ะ ไม่มากไปไม่น้อยไป เราทั้งคู่พยายามปรับตัวให้เข้ากันเสมอ ส่วนตัวเราเองเป็นคนที่มีวินัยในระดับนึงค่ะเพราะพ่อเป็นทหารและเข้มงวดเราตั้งแต่เด็ก เเต่เราก็มีแหกข้อบ้างนะค่ะ 5555 เรามีวินัยในการเรียนค่ะ เป็นเด็กกิจกรรมลำดับต้นๆของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ (ดนตรีไทยกับเทควันโดค่ะ) 

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
     ด้วยความที่เราเป็นรุ่นพี่ 1 ปี เราจึงพาเขาเรียน ช่วยตามงาน ช่วยทำงาน ช่วยแก้เกรดต่างๆนาๆ คุณครูที่โรงเรียนหลายๆคนก็จะรู้จักคู่เราดีค่ะเพราะเป็นเด็กกิจกรรมทั้งคู่ ครูเขาก็จะมาตามงานแฟนเราที่เราบ้างบางครั้ง5555  เราไม่เคยมองว่าลำบากเลยนะคะ เวลาเราได้ดูแล ได้ทำนั้นนี้ให้เขา เรามีความสุขมากๆเลยค่ะ เราเลยขึ้นชื่อเรื่องการติดแฟนไปเลย5555
เม่าเหม่อเมื่อเราจบ ม.6 ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพ ช่วงนั้นเราห่างกับแฟนมากๆค่ะ ทั้งเวลาก็ไม่ตรงกัน แถมไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยๆ เราซ้อมหลีดมหาลัย แฟนเราก็ซ้อมตัดต่อภาพยนต์ไปแข่งค่ะ ห่างกันจนทะเลาะกันบ่อยๆ เวลาทะเลากันแรงมากๆ เขาก็จะชอบตัดสาย หากเป็นวันที่เราไม่มีเรียนเราก็จะรีบขึ้นรถทัวร์ไปง้อที่ต่างจังหวัดเลยนะค่ะ (รวยมากมั้งเนี่ย55555)
     
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
     หลังจากนั้นเราก็ได้ขึ้นไปเรียนที่นนทบุรีค่ะ เขาย้ายมาเรียนอยู่ที่สมุทรปราการ วันจันทร์ถึงศุกร์เราจะรอเขาค่ะ จะไม่ค่อยได้คุยกันเลย พอถึงเย็นวันศุกร์เราก็จะเดินทางไปหาเขาที่สมุทรปราการค่ะ วันอาทิตย์ก็กลับมาอยู่หอในของวิทยาลัย ทำแบบนี้มา 1 ปีแล้วค่ะ ไม่เคยเหนื่อยเลย เวลาที่รอเข้าพยายามมากๆค่ะทั้งเหงา ทั้งคิดถึง เเต่เมื่อเขามีเวลาว่างออกมา เขามักไปกับเพื่อน เล่นเกมส์แบบ All day - All night เวลาที่เรานอนเขาเล่นเกมส์ เวลาเราตื่นเขานอน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
      เม่าร้องไห้ปัจจุบันกลับกลายเป็นพังมากๆค่ะ สำหรับเรา เราแค่อยากคุยให้หายคิดถึง อยากทำกิจกรรมด้วยกันเหมือนกักตุนความสุข ก่อนที่เขาจะต้องกลับไปเรียน แต่เหมือนความสุขของเราเป็นเขา เเต่เขามีความสุขเป็นเกมส์และเพื่อน เราเหนื่อยมากๆค่ะที่รอ อดทน พยายาม ทำเพื่อเขาทุกอย่างเเต่เรากลับถูกมองเป็นของตาย พยายามจะพูดคุยเพื่อปรับความเขาใจหลายครั้งแต่ทุกครั้งที่คุยก็จะทะเลาะถึงขั้นเกือบเลิก เราก็จะยอม เพราะไม่อยากเสียเขาไปค่ะ
      เหมือนเราเคยประคองเขามาตลอด ดูแล ใส่ใจเสมอ พาเขาจากจุดนั้นขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ เราอยากให้เขาเอาใจใส่เราซักนิดค่ะ อยากให้เขาเห็นค่าของคนรอที่นึกนึกเขาอยู่ในทุกๆวัน
       ****อยากได้ความคิดเห็นว่าเราควรทำไงดีค่ะ ตอนนี้ได้เเต่ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นไม่เหมือนที่คบ 2ปีก่อนหน้านี้มีความสุขมากๆเม่าติดดอย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่