เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร เจอกับตัวถึงเข้าใจคำๆนี้

เรื่องราวความรักของฉัน เรื่องทีฉันไม่เคยบอกใคร แต่วันนี้ที่ฉันตั้งใจเขียนมัน 
เพราะฉัน ... ฉันไม่อยากรู้สึกว่าฉันอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้อีกแล้ว 

ตอนนี้ฉันอายุ 30 ปี จุดเริ่มต้นของความรักของฉัน เมื่อสมัยตอนเรียนมัธยม
ฉันคบกับรุ่นน้องคนนึง ซึ่งมีแต่คนคัดค้านฉันไม่ให้ฉันคบกับเค้า 
เพราะเค้าเป็นนักเลงหัวไม้ เกเร อันธพาล เราคบกันมาไม่นานนัก
อยู่ๆเค้าก็หายไป ไม่มีใครติดต่อเค้าได้อีกเลย . . .

เช้าวันนึงฉันเดินไปทำงาน จู่ๆก็มีรถมอเตอร์ไซค์คันนึง พุ่งตรงมาที่ฉัน 
ฉันตกใจ ทำอะไรไม่ถูก แล้วรถคันนั้นก็ผ่านฉันไป ฉันแปลกใจแต่ด้วยความที่รีบไปทำงานเลยทำให้ฉันลืมๆไป
เย็นวันนั้น ก็มีเฟชบุ๊คของใครคนนึงแอดเฟรนด์มาหาฉัน ฉันเห็นว่ารู้จักกับน้องชายจึงตอบรับโดยไม่ได้คิดอะไร

และแล้ว ... เฟชบุ๊คนี้ก็ส่งข้อความมาหาฉัน "ว่าจำเค้าได้มั้ย คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์จะชนเธอเมื่อเช้า"
มันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อเช้านั้นอีกครั้ง แต่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าเค้าคือใคร ???
บทสนทนาที่ส่งมา เหมือนเค้ารู้จักฉันเป็นอย่างดี เหมือนเราเคยรู้จักกัน 
ฉันจึงถามว่า คุณคือใคร ??? และเค้าก็คือคนๆนั้น คนที่ทิ้งฉันไว้ให้อยู่คนเดียว เมื่อ 10 ปีก่อน

10 ปี แต่เค้าก็ยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับฉันได้