สวัสดีค่ะ มีใครเคยเป็นไหมคะ เวลาดูซีรี่เกี่ยวกับความรักแล้วเราจะร้องไห้แบบซึ้งใจ หรือบางทีเราก็รู้สึกว่าทำไมเราถึงไม่มีแบบนี้บ้าง หรือบางทีเราสามารถนำฉากนั้น ไปนึกแล้วร้องไห้อีกได้หลายรอบ จริงๆไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคหรือเป็นอะไรรึเปล่า อาจจะไม่ใช่โรคอาจจะเป็นอาการต่างๆ คิดไปเอง หรืออาจจะแค่อินเกินเหตุ (แต่จริงๆแล้วที่มาพูดเพราะอยากได้ความสบายใจ การฮีลตัวเองไปในตัว)
บางครั้งในการทำงานพอนึกถึงฉากนึงที่นางเอกกับพระเอกเจ็บปวดบ้าง หรือรักกันในรูปแบบความรักที่หลาย ๆ คนต้องการ ฯลฯ แต่เรากลับร้องไห้ แค่นึกถึงฉากนั้น ๆ ก็ร้องไห้ หรือบางทีเราก็คิดว่าถ้าเราเป็นแบบนั้นจะรู้สึกยังไงนะ และมันทำให้ทุกอย่างดูดาวน์ลง
มันทำให้ราเบื่อมากๆ ในการทำงาน มันทำให้เรารู้สึกแบบนั้น แบบว่าไม่อยากทำงานนี้เลยเบื่อจัง เหนื่อย ทั้งที่มันคืองานสบายและเราก็ทำมานานแล้วแต่แค่ไม่ได้ชอบแค่นั้นเอง แต่ที่ทำเพราะเงินถ้าจะให้เลิกขาดคงต้องมีงานอื่นที่รายได้ดีกว่า อีกอย่างตอนนี้คือเราทำงาน 3 งาน เราชอบงานอิสระ แต่ที่ทำคือเหมือนนั่งพิมพ์คอม โทรศัพท์ไม่ได้เล่นอยู่แต่หน้าจอทั้งวันมันน่าเบื่อสุดๆ เราเลยทำอีกสองงานที่ทำที่บ้านได้ แต่รายได้แทบไม่มีเพราะเริ่มทำ อีกงานคือก็มีมาบ้างแต่ไม่มั่นคง แต่อีกงานที่เราทำอยู่ที่มั่นคง แต่กลับไม่อยากทำ มันทำให้เราเกิดความคิดแย่ ๆ หรือความคิดแบบนั้น
แต่จริงๆแล้วในใจเรารู้นะว่าไม่ควรจมปลัก เราจะมีความคิดอีกแบบที่ฮีลตัวเองได้ในระดับนึงแต่กลับไม่อยากคิด เพราะอยากอยู่กับเรื่องนั้นสักพัก แต่ผ่านไปสักพักก็หาย แต่เดี๋ยวก็เป็น แต่เราเลือกที่จะอยู่ตรงนั้น อยากนึกอยากร้องไห้ ปกติถ้าดูหนังจะไม่อินถึงขั้นนั้น (เมื่อก่อน)
มีความคิดนึง คิดว่าเพราะเราโสดรึเปล่า เรารู้สึกโสดมานานพอควร ทำให้เรารู้สึกกลายเป็นคนเฉยชา ขนาดมีแฟนเรารักแฟนมากนะ แค่ชอบทำตัวนิ่ง ๆ แต่เค้าก็หาว่าเราเฉยชาจัง ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตแบบเฉยชาจริงๆ บางทีการดูหนัง ซีรี่ต่าง ๆ เราจะเอาตัวเองเข้าไปในนั้น แล้วทำให้รู้สึกบ้าง เช่นการร้องไห้ แต่เรื่องอื่น ๆ เราทำไม่สุดจริงๆ เช่นการหัวเราะ หรือต่าง ๆ ทำไมถึงเลือกที่จะร้องไห้ก็ไม่รู้ ในตอนที่พิมพ์เราพิมพ์ตอนเช้า พอหลังเที่ยงไปกินข้าวกลับมาทำงานก็เฉย ๆ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วเรื่องนี้แปปเดียวก็หายแต่พอดูซีรี่เดี๋ยวก็เป็น และไม่อยากเลิกดูด้วย และก็คงกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนไม่ได้ ที่ไม่รู้สึกอะไรขนาดนั้น
จริงๆเราอยากรู้เรามีอาการอะไรรึเปล่าคะ จริงๆเรารู้นะว่าอะไรควรทำควรคิด แต่เราเลือกผิดๆและอยากทำแบบนั้น ที่มาพูดอยากให้เกิดความสบายใจกับตัวเอง อยากมีคนฮีลบ้าง ที่ไม่ใช่ตัวเองตลอดเหมือนที่เคย . . .
ปล.จริงๆเราอยากคุยกับจิตแพทย์ หรือคนให้คำปรึกษานะคะ แต่ไม่อยากโทรเหมือน 1323 แต่อยากพิมพ์คุยออนไลน์ที่น่าเชื่อถือและฟรีค่ะ (ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ)
ควรพบจิตแพทย์ไหมคะ ถ้าเป็นแบบนี้
บางครั้งในการทำงานพอนึกถึงฉากนึงที่นางเอกกับพระเอกเจ็บปวดบ้าง หรือรักกันในรูปแบบความรักที่หลาย ๆ คนต้องการ ฯลฯ แต่เรากลับร้องไห้ แค่นึกถึงฉากนั้น ๆ ก็ร้องไห้ หรือบางทีเราก็คิดว่าถ้าเราเป็นแบบนั้นจะรู้สึกยังไงนะ และมันทำให้ทุกอย่างดูดาวน์ลง
มันทำให้ราเบื่อมากๆ ในการทำงาน มันทำให้เรารู้สึกแบบนั้น แบบว่าไม่อยากทำงานนี้เลยเบื่อจัง เหนื่อย ทั้งที่มันคืองานสบายและเราก็ทำมานานแล้วแต่แค่ไม่ได้ชอบแค่นั้นเอง แต่ที่ทำเพราะเงินถ้าจะให้เลิกขาดคงต้องมีงานอื่นที่รายได้ดีกว่า อีกอย่างตอนนี้คือเราทำงาน 3 งาน เราชอบงานอิสระ แต่ที่ทำคือเหมือนนั่งพิมพ์คอม โทรศัพท์ไม่ได้เล่นอยู่แต่หน้าจอทั้งวันมันน่าเบื่อสุดๆ เราเลยทำอีกสองงานที่ทำที่บ้านได้ แต่รายได้แทบไม่มีเพราะเริ่มทำ อีกงานคือก็มีมาบ้างแต่ไม่มั่นคง แต่อีกงานที่เราทำอยู่ที่มั่นคง แต่กลับไม่อยากทำ มันทำให้เราเกิดความคิดแย่ ๆ หรือความคิดแบบนั้น
แต่จริงๆแล้วในใจเรารู้นะว่าไม่ควรจมปลัก เราจะมีความคิดอีกแบบที่ฮีลตัวเองได้ในระดับนึงแต่กลับไม่อยากคิด เพราะอยากอยู่กับเรื่องนั้นสักพัก แต่ผ่านไปสักพักก็หาย แต่เดี๋ยวก็เป็น แต่เราเลือกที่จะอยู่ตรงนั้น อยากนึกอยากร้องไห้ ปกติถ้าดูหนังจะไม่อินถึงขั้นนั้น (เมื่อก่อน)
มีความคิดนึง คิดว่าเพราะเราโสดรึเปล่า เรารู้สึกโสดมานานพอควร ทำให้เรารู้สึกกลายเป็นคนเฉยชา ขนาดมีแฟนเรารักแฟนมากนะ แค่ชอบทำตัวนิ่ง ๆ แต่เค้าก็หาว่าเราเฉยชาจัง ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตแบบเฉยชาจริงๆ บางทีการดูหนัง ซีรี่ต่าง ๆ เราจะเอาตัวเองเข้าไปในนั้น แล้วทำให้รู้สึกบ้าง เช่นการร้องไห้ แต่เรื่องอื่น ๆ เราทำไม่สุดจริงๆ เช่นการหัวเราะ หรือต่าง ๆ ทำไมถึงเลือกที่จะร้องไห้ก็ไม่รู้ ในตอนที่พิมพ์เราพิมพ์ตอนเช้า พอหลังเที่ยงไปกินข้าวกลับมาทำงานก็เฉย ๆ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วเรื่องนี้แปปเดียวก็หายแต่พอดูซีรี่เดี๋ยวก็เป็น และไม่อยากเลิกดูด้วย และก็คงกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนไม่ได้ ที่ไม่รู้สึกอะไรขนาดนั้น
จริงๆเราอยากรู้เรามีอาการอะไรรึเปล่าคะ จริงๆเรารู้นะว่าอะไรควรทำควรคิด แต่เราเลือกผิดๆและอยากทำแบบนั้น ที่มาพูดอยากให้เกิดความสบายใจกับตัวเอง อยากมีคนฮีลบ้าง ที่ไม่ใช่ตัวเองตลอดเหมือนที่เคย . . .
ปล.จริงๆเราอยากคุยกับจิตแพทย์ หรือคนให้คำปรึกษานะคะ แต่ไม่อยากโทรเหมือน 1323 แต่อยากพิมพ์คุยออนไลน์ที่น่าเชื่อถือและฟรีค่ะ (ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ)