คือ เรื่องมันมีอยู่ว่าพ่อของหนูเป็นคนขี้เหล้า ขี้เมา เสพยา
แต่ตอนหยุดบ้างแล้ว พึ่งออกจากคุกมา แต่ก็มีเสพกัญชาอยู่บ้าง ซึ่งทำให้ประสาทเหมือนหลอนๆ เพราะโดนยายตีที่หัวบ่อยๆ ยายที่พูดถึงคืนเจ้าของบ้าน ดูแล ลูกหลานทุกคนมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อเราประสาทไม่คอยจะดีแล้ว ยังมาอิจฉาพี่ชายตัวเองซึ่งเป็นลุง ว่าได้นู้นได้นี้เยอะกว่า
จึงทำให้สมองคิดแต่เรื่องสมบัติทั้งๆที่มันไม่มีอะไรเลย
ชอบทำลายข้าวของทุกวัน บ่น ด่า ได้ตลอด
หนูไปไหนไม่เพราะไม่อยากทิ้งยาย ยายเป็นคนห่วงบ้าน
ให้ไปอยู่กับหลานคนอื่นก็ไม่ไป แล้วหนูก็เป็นคนติดยายเช่นกัน แต่ไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อน พยายามหางานทำแต่มันก็ไม่ได้สักที คือหมดปันยาแล้วอ่ะ 
พอแจ้งจับบอกจับไม่ได้ แค่มาเตือนๆ 
พอตำรวจกลับ สักพักก็ทำอีก หนูจนปันยาจริงๆ