พ่อเราชอบทำงานอยู่หน้าบ้าน คอมเพลสเซอร์แอร์ก้ยุโซนที่เค้าทำงาน เราหวังดีไม่อยากเปิดแอร์ เพราะกลัวว่าพ่อจะโดนลมร้อน เพราะท่านเองก้ตากแดดพอแล้ว แต่พี่สาวเรา กลับจะเปิดแอร์ พอเราไปพูดบอกค่อยเปิด เพราะพ่อจะร้อน นางก้ว่าเราแนวประชดว่ามีแอร์แต่ไม่เปิดมีทำไม เราโดนพ่อด่าว่าเรื่องมาก ปัญหา ทั้งๆที่เราไม่อยากให้พ่อร้อน เวลากลางคืนพี่เราก้ชอบเปิดแอร์ยันเช้า ซึ่งหน้าต่างห้องเรายุตรงคอมเพลสเซอร์แอร์ เราแพ้อากาศ โดนความเย้นมากๆ จะแสบจมูก ปวดหัว เราขอให้พี่เราปิดตอนเที่ยงคืนเพราะอยากได้อากาศบริสุทธิ์จากธรรมชาติภายนอกบ้าง ซึ่งมันไม่ร้อนค่ะ กลางคืนจะเย็นๆ แต่พ่อกลับด่าเรา บอกให้เราเปิดยันเช้า ด่าเราว่าเราเป็นตัวปันหา เวลาเปิดแอร์พ่อกับแม่จะเข้าไปยุในห้องพี่สาวเพราะเราไม่ให้เข้าห้องเราค่ะ(ตอนกลางคืน) เรามีปัญหาทางจิตที่ทางบ้านไม่อยากรับรู้ เราอารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวซึม พ่อเรารับไม่ได้ เราเลยเลือกที่จะไม่อยากยุร่วมกะคนอื่น (กำลังรักษาภาวะซึมเศร้า) เราโดนด่าและไล่ออกจากบ้าน ด่าว่าเป็นตัวปัญหา ทั้งๆที่เจตนาเราคือไม่อยากให้พ่อร้อน เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอค่ะ
พ่อทำแบบนี้กับเรา และคนในบ้านทำกับเรา