ตอนนี้ อายุ 24 แล้ว แม่ อายุ 50 กว่ายังมีอาการคลุ้มคลั่ง ปามีนใส่เหมือนเดิม เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ เรายังเด็กๆ แม่แต่งงานกับพ่อ ช่วงนั้นพ่อเป็นคนมีเงินมาก ปี 39 เราเกิด พออายุได้ขวบ พ่อล้มละลาย ชีวิต ที่เกิดต้นจาก สังคมใน สลัม อนุบาลก็เรียน รร เขตสลัม อยู่ห้องเช่าเล็ก ดูจากภาพตอนเด็ก และเท่าที่จำความได้มา ก็อยู่มาตลอดจน อายุ 12 เท่าที่จำความได้คือ พ่อแม่ มีทะเลาะเลิกกัน บอกครั้ง เรามีน้องสาวคนกลาง แต่ไม่แข็งแรง เกิดมาต้องเข้าเตาอบ เวลาแม่โกรธ แม่จะทำร้ายพวกเรา เท่าที่จำความได้คือ แม่เคยจับร่างน้องเหวี่ยงติดกำแพง เราได้ยินเสียง น้องร้องไห้ เราเอาตัวไปขวาง แม่โกรธเรามาก เลย จิกหัว ตบตีเรา เอาเราไปประจานกางตลาด จำความได้ตอน 10 11 12 ขวบ ไปไหนมาไหน เราถูกชาวบ้าน นินทาตลอด มีหลายครั้ง ที่ต้องเลือดตกยางออก จากการถูกแม่ทำร้าย เพราะอารมโกรธ เราก็ไม่เข้าใจว่า เค้าเป็นอะไร อายุ 12 เราจำเป็นต้องย้ายห้องเล็กๆ เพราะ เคยเกิดเรื่องที่ หลานของเจ้าของ จะข่มขื่นเรา แต่เรารอด ไม่โดนขมขื่น หนีมาได้ ตัดมาที่ ช่วงตอนม.ปลาย เราเริ่ม รู้ว่า มีการเข้าสังคมขึ้น ลักษณะนิสัยเรา คือ พูดเสียงเบามาก พูดเสียงในลำคอ คนรอบตัวเลยไม่ค่อยมีใครอยากพูด หรือ ฟังเรา ตอนนั้น เรายังไม่รู้สึกว่า ตัวเอง ผิดปกติ จนกระทั้ง แม่มีหนี้สิน เอาะลืมบอกแม่เราติดพนันมากๆ เดินเข้าออกคุกเป็นว่าเล่น เจ้าหนี้นอกระบบก็ขยันให้แม่ยืมเงิน เพื่อนในวงไพ่ที่แม่ชอบ เปิดบ้านให้คนมาเล่น ก็ชอบบอกเราว่า ให้แม่เล่นไพ่เหอะ แม่ดวงดี จนบางครั้ง ตำรวจมายืนหน้าบ้าน แม่ยังบังคับให้เราเอาหวยไปส่งแทนแม่ แล้วบอกเราว่า ตำรวจไม่สงสัยเด็ก เน้นยำ นี่แม่แท้ๆ ของเรา เราใช้ชีวิต วนเวียนกับวงจรอุบาท นี้มานาน เพื่อนสมัยม.ต้น เกิอบครึ่งห้อง ท้อง บางราย ติดคุกยุเรือนจำคลองเปรม เพราะคดียาเสพติด สมัยม.ต้น ตำรวจมาตรวจฉี่ ห้องเรียนบ่อยมาก หัวหน้าห้องเป็น หลาน มีอำนาจค้ายา ความเถื่อนมีอยู่เต็มเปี่ยม เราก็เรียนของเรา อยู่ยังงี้ ไป ท่ามกลางสังคมแบบนี้ จนม.ปลาย เรา ได้ย้ายเข้า โรงเรียน ที่มีระดับ สังคมที่สูงขึ้น แต่ว่า การเชี้ยงดูในครอบครัว ยังเหมือนเดิม เราเป็นลูกคนโต คนโปรดของพ่อเลย เวลาพ่อไม่มีเงิน แม่จะทำร้ายเราหนักมาก ช่วงม.ปลาย ช่วงนั่น เราโดนแม่ทำร้ายหนักมาก มีการตบตี จน เลือดนอง ตาบวม ไป โรงเรียนในสภาพนั้นทุกวัน หยุดเรียนบ่อยกฌไม่ได้ แต่ เพราะไปเรียนในสภาพที่เละมากๆ จนครูต้องเรียกเข้าไปคุย ว่าทำไม มาเรียนสภาพนี้ ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าแม่ เค้าหงุดหงิดอะไร รู้แค่ว่า ตอนเด็กๆ ตั้งแต่ยังตัวเล็กๆก็โดนยังงี้มาตลอดยุแล้ว การสนทนากับครู ค่อนข้างลำบากเพราะเราพูดเบามากจน เพื่อน ครู สังคมรอบตัวไม่ได้ยิน เรายังไม่รู้ว่าเราผิดปกติอะไร ก็โตมาแบบนี้อะ พอครูได้ถาม เราก็ตอบตามที่เจอมาว่า สาเหตุที่มาเรียนสภาพที่มีแต่ รอยชํ้า เลือดนอง ตาบวม เพราะ แม่ทำร้ายร่างกายเรา ครูได้เรียกผู้ปกครองมาคุย แม่ไม่มา เราก็ยังอยู่ยังเงี่ยแหละ จน มีการบังคับ ส่งใบให้มีการประชุมผู้ปกครอง (แบบบังคับ) แม่ก็มา แต่มาแบบ พยายามตีตัวออกห่างเราทำเหมือนเราไม่ใช่ลูกของเค้า เราก็ไม่รู้ว่าทำไม อะนะ เราโตมายังงี้ตลอด แต่สังคมนักเรียนม.ปลายเหมือนจะยกระดับขึ้น ไม่เหมือนสลัม ม.ปลายเราติดหนี้ ค่ารถ เพราะแม่บังคับให้ไปเซ็นคำประกัน ไอ้ไฟเนน ก็อยากให้เราเซ็นเอาคำว่าพระคุณพ่อแม่ กตัญญูมาอ้าง เรามีที่ดินเพราะญาติน้องสาวของแม่ยกให้เรา ไม่ได้ยกให้แม่ เลยตกเป็นเป้า ปัญหา มาพร้อมกับ หนี้พนัน ที่แม่ไป กู้หนี้นอกระบบ มา 2 แสนบาท ใน 1 วัน พ่อต้องคอยตามใช้หนี้ให้แม่ตลอด ถึงตอนนี้ก็รู้ว่า ทำไม ไม่แปลกใจว่าทำไม พ่อถึงมีเมียน้อย แต่ตอนนั้น เรายังไม่รู้ว่า ทำไม พ่อถึงมีเมียน้อย ยังไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น เป็นหัวช้า พูดไม่ชัด พูดไม่รู้เรื่อง พูดเบา เรายังไม่รู้ว่าเราผิดปกติจากอะไร จนกระทั่งเข้าเรียนมหาลัย เรามีเพื่อนที่เรียนจากม.ปลายด้วยกันเข้ามาเรียนคณะ สาขา เดียวกับเราด้วย มีอยู่วันนึงเราโกรธเพื่อนมาก เรายกขาเก้าอี้ขี้นมาจะทุ่มหัวเพื่อน แต่ไม่รู้ทำไม เราชะงักมือตัวเองได้ เราเริ่มรู้สึกว่าเราผิดปกติ เริ่มตีตัวออกห่าง หมกตัวอยู่คนเดียว เพราะพูดไรไป คนเค้าไม่อยากฟัง พูดเสียงก็เบา จนเรามารู้แฟนคนนึง เรามีแฟน เรารู้จักแม่แฟนเค้า แม่แฟนมักจะให้เราไปอยู่บ้านของแม่แฟน ที่แปลกก็คือ เวลา เราทำไรผิด เช่น ลมพัดประตู ทำให้ประตูปิดเสียงดัง เราจับประตูไม่ทัน ปกติ แม่แท้ๆ จะเดินเข้ามาตบตีใส่ แต่แม่ของแฟน เค้าไม่ว่าอะไร จะว่าอะไร มักมีเหตุผล บอกผลที่ตามมา แต่เราก็หัวช้า ถามเค้าเรื่องเดิมๆ เหมือนเอ๋ออะ แถมตอนถามเสียงก็เบา เราคิดว่าเราเปล่งเสียงแล้ว แต่เค้าไม่ได้ยิน จน กระทั่ง แม่แฟนบอกให้เราไปพบหมอจิตแพทย์ นั่นคือ การเปลี่ยนชีวิต หมอสอบถามข้อมูลเรา และเราได้รับการรักษา หมอบอกว่า แม่เราเป็น disorver ควบคุมอารมตัวเองไม่ได้ การรักษาเรา คือการระกษาปลายเหตุ เมื่อเราหาย เรากลับไปครอบครัว ยังไงเราก็ต้องกลับมาที่ รพ เพราะ เราจะถูกแม่ทำร้ายเหมือนเดิม หมอต้องการพบแม่ หมอได้บอกให้เค้าไปขอร้องให้แม่มา ที่ รพ. แต่แม่ไม่ยอมรับคะ พ่อเป็น berderline เกิดจาก การติดสุรา มาก และมีปัญหาชู้สาว จนซึมซับความรุนแรงไปด้วย แม่เคยเอาไม่ไปไล่ฆ่า เมียน้อย ถึงบ้าน เมียน้อยสั่งให้พ่อมาฆ่าเรา เราถูกพ่อบีบคอเกือบตายแต่ ตำรวจเข้ามาช่วย ตอนนั้น ตำรวจ บางคนยังสอบเราว่า พ่อแม่แท้ๆหรอทำแบบนี้ กฌไม่รู้เหมือนกันนะ แต่เกิดมาก็นามสกุลเดิมกับพ่อแม่อะ เราจากพูดในลำคอ จนเวลาทำงาน ลูกค้าไม่ได้ยินเสียงของเรา เรากลับพูดได้ ชัดขึ้น อาการเจ็บเส้นปลายสมอง หายจากยาที่หมอ รักษาเรา ช่วงมหาลัยพ่อตกงาน เราทำงาน เราเริ่มเข้าสังคม มากขึ้น เริ่มรู้ว่าตัวเอง ผิดปกติ ตรงไหน แม่ของแฟนแนะนำให้เราออกมาอยู่ แต่ว่า พ่อไม่มีงานทำ เท่ากับเค้าไม่มีเงิน เราทิ้งเค้าไม่ได้ เราทำงานเลี้ยงครอบครัวเรียนไปด้วยจนจบ ทุกอย่างจะเป็นไปได้ดี จนกระทั้ง ช่วงโควิด เราเป็นสายงานแรกที่หยุด ตั้งแต่ วันที่ 18 มีนา แม่ของเราไม่มีเงินถึงมือ ขอพ่อ พ่อก็ไม่มี แม่เริ่มกลับมาทำร้ายเรา ในยามที่เราลำบาก ในยามที่เราตกงาน บีบใจเราในยามที่เราเป็นทุกข์ เราเอาเงินที่หามาได้ ให้พ่อแม่ไปแล้ว พ่อไม่มีแม้กระทั้งค่า มือถือ แล้วหนูตะทิ้ง เอาเงินหนูไปซื้ออิสระ ได้ยังไง เรากลับมาคิดถึง คำหมอ
หมอ : ถ้าแม่ไม่มารักษา มีแต่หนู ก็เท่ากับการระกษาเสียเปล่า เพราะการรักษาหนูคือ การ รักษาที่ปลายเหตุ ยังไงหนูก็ต้องกลับมาเมื่อมีเรื่องกระทบ (แต่แม่ไม่มา พูดถึงเรื่องนี้ทีไรกับแม่มีเรื่องทุกที)
แม่แฟน : ก็เคยเตือนแช้ว ทำไมไม่ออกมา
คำถามคือ ความกตัญญู ต่อบิดามารดา มันช่วยอะไรหนูได้บ้าง ? พอหนูเลิกกับแฟน ที่คบกันมา 4 ปี ก็ไม่ได้ติดต่อกับ แม่แฟน หนูรู้จักแฟนใหม่ อายุ 40 ที่โสดมา 4 ปี การงาน การเงิน จัดว่ารวย เค้าบอกว่าไม่ว่ายังไง ออกมาใช้ชีวิต โลกข้างนอกมันโหดร้าย เพราะแฟน เคยเป็นเด็กวัดมาก่อน หนีออกจากบ้าน แฟนโตมาจากครอบครัวที่มีเงิน เค้าขอกว่า จากนรก ยิ่งนรกกว่าเก่า แฟนบอกว่า ให้เราเปลี่ยนตัวเอง ให้เราหลบหลีกแม่ แม่เรา จะหาเรื่องทะเลาะตลอด เราพยายามหลบอยู่ แต่ สุขภาพจิตใจก็เสียไปด้วย บางที แม่เดินเข้ามาทุบตี ปามีดใส่เลย ล่าสุดก็โดนอีก น้องสาว ต้องมา ช่วยกันดึงแม่ ออกไป เพราะพ่อไม่มีเงินสักบาท หนูจะโกรธพ่อได้ยังไง ช่วงนี้ หนูก็ตกงาน รอเงิน รัฐ แต่ไม่พอใช้กับแม่ไง บางทีแม่หาเรื่องทะเลาะจนพ่อเดินหนีออกจากบ้าน เราถูดทำร้าย เราก็น้อยใจว่ายามที่ลำบาก ทำไม ถึงเดินหนี แช้วตอนพ่อลำบากทำไม หนูถึฃหาเงินช่วยพ่อ ขางทีคำแนะนำของผู้ใหญ่ ระกว่างให้ออกมาจากบ้าน กับอยู่กับครอบครัว หนูสับสนตรงนี้ละ ถ้าหนูเลือกทางใดทางนึงขี้นมา หนูจะไม่ใช่ลูกที่อกตัญญูใช่ไหม ให้แม่ไปหาหมอ
ตามหมอสั่งแม่ก็ไม่ไป หนูไปเอง แช้วหนูก็ต้องกชับไปรักษา วนกับวงจรนี้ ไปอีกเท่าไหร่ แช้วการที่แม่ ใช้มัดปาใส่ หรือ ใช่มีด เข้ามาฟัน มันก็เป็นอาวุธ ถ้าแม่พลาดฟันเมื่อไหร่ หรือหนูหลบมีดแม่ไม่ทัน ถึงตาย หนูต้องปรับตัวยังไงอีก ?