ความทรงจำวัยเด็กยังจำได้อยู่เลยในตอนนี้ที่ตัวเองอายุ42
สมัยเรายังเล็กๆ อยากได้อะไรก็แบมือขอพ่อแม่ ส่วนมากจะ
ไม่ค่อยได้ ก็จะพูดกับตัวเองเสมอว่าอยากโตไวๆจะได้หา
เงินไปซื้อเอง อยากได้ไรไม่ต้องขอพ่อแม่แล้ว
แต่พอโตขึ้นมากลับไม่อยากละ อยากกลับไปเป็นเด็กอีกละ
เพราะยิ่งโตขึ้นก็ยิ่งเจอโลกมากขึ้น ผู้คนมากขึ้นและที่สำคัญ
ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ความเคลียดในการใช้ชีวิตเพิ่มขึ้น
และความสนุกในการไช้ชีวิตลดลง แถมด้วยโรคภัยไข้เจ็บ
ที่ไม่อยากได้แต่ก็ต้องรับมา
ชีวิตเดินมาครึ่งทาง สิ่งต่างๆรอบตัวเราที่เคยอยู่เคียงข้าง
ก็เสื่อมลง หรือตายจากกันไปไม่ได้พบกันอีกในชาตินี้
ชีวิตหลังจากนี้ สิ่งใดที่มันผิด ก็อย่าไปทำ สิ่งใดที่ทำลงไป
แล้วแก้ไขได้ก็ทำซะ ยิ่งอายุมากขึ้นจะรู้จักรับผิดชอบชั่วดี
มากขึ้นนั้นเอง แต่ก็ไม่แน่นะอาจเป็นแค่บางคนที่เป็นเช่นนี้
เพราะความเป็นจริงบางคนที่ทำสิ่งผิดในวัย40กว่านี้จะบอก
ว่าเพราะความคึกคะนองคงไม่ได้ จะทำสิ่งผิดใดๆ ที่ทำไปก็
เพราะความอยากนั้นเอง และเพราะความอยากนี้ละคือตัว
สร้างความซิบหายให้กับตัวเอง จนถึงขนาดไม่สามารถกลับ
ไปเริ่มต้นใหม่ได้ ฉะนั้นจะทำอะไรลงไป ใคร่ครวญให้ดีเมื่อ
เรารู้สึกว่าทำลงไปจะทำให้ใครเสียใจไหม ก็อย่าทำ อย่าแม้
แต่จะคิด ...ที่พูดมาทั้งหมด อาจจะเป็นการบอกตัวเองก็ได้
บังเอิญเมื่อเช้า เจออดีตลูกน้องที่ลาออกไปเมื่อ10ปีก่อน
บังเอิญเคยมีความรู้สึกพิเศษต่อกันมาก่อน และก่อนจะจาก
กันเพราะเธอรู้ว่าแอบคยกันก็มีแต่ความซวยมาเยือนเธอ
เลยหาสามีเป็นตัวเป็นต้นถูกต้องตามกฎหมายนั้นเอง
ไม่ได้เจอกันมา10ปี เธอนั่งรถbenzมา ลงจากรถเดินเข้า
มาซื้อของร้านเดียวกัน เธอเห็นเกียน เธอตกใจและทักทาย
แล้วเธอก็บอกขอกอดหน่อยไม่ได้เจอกันตั้งนาน พอเธอ
เข้ามากอด เกียนดันไปกอดตอบรัดเธอไม่ให้เธอออกจาก
อ้อมกอดโดยลืมไปว่า ผัวเธอรออยู่ในรถ...สักพักเกียนหัน
ไปมองรถเธอก็เลยรู้สึกตัวเลยปล่อยมือ แล้วก็ถามไถ่เป็น
ไงบ้าง คุยกัน5นาที เธอก็ขอตัวกลับไปที่รถเพื่อไปต่อที่อื่น
... ความสัมพันเก่าๆกลับมาในวันที่ไม่ควรจะมา ความอยาก
ในอารมณ์ก็ไม่ควรจะมาในเวลาที่ผิด โตๆกันแล้วยังไง
ครอบครัวก็สำคัญที่สุดครับ
วันเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก
สมัยเรายังเล็กๆ อยากได้อะไรก็แบมือขอพ่อแม่ ส่วนมากจะ
ไม่ค่อยได้ ก็จะพูดกับตัวเองเสมอว่าอยากโตไวๆจะได้หา
เงินไปซื้อเอง อยากได้ไรไม่ต้องขอพ่อแม่แล้ว
แต่พอโตขึ้นมากลับไม่อยากละ อยากกลับไปเป็นเด็กอีกละ
เพราะยิ่งโตขึ้นก็ยิ่งเจอโลกมากขึ้น ผู้คนมากขึ้นและที่สำคัญ
ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ความเคลียดในการใช้ชีวิตเพิ่มขึ้น
และความสนุกในการไช้ชีวิตลดลง แถมด้วยโรคภัยไข้เจ็บ
ที่ไม่อยากได้แต่ก็ต้องรับมา
ชีวิตเดินมาครึ่งทาง สิ่งต่างๆรอบตัวเราที่เคยอยู่เคียงข้าง
ก็เสื่อมลง หรือตายจากกันไปไม่ได้พบกันอีกในชาตินี้
ชีวิตหลังจากนี้ สิ่งใดที่มันผิด ก็อย่าไปทำ สิ่งใดที่ทำลงไป
แล้วแก้ไขได้ก็ทำซะ ยิ่งอายุมากขึ้นจะรู้จักรับผิดชอบชั่วดี
มากขึ้นนั้นเอง แต่ก็ไม่แน่นะอาจเป็นแค่บางคนที่เป็นเช่นนี้
เพราะความเป็นจริงบางคนที่ทำสิ่งผิดในวัย40กว่านี้จะบอก
ว่าเพราะความคึกคะนองคงไม่ได้ จะทำสิ่งผิดใดๆ ที่ทำไปก็
เพราะความอยากนั้นเอง และเพราะความอยากนี้ละคือตัว
สร้างความซิบหายให้กับตัวเอง จนถึงขนาดไม่สามารถกลับ
ไปเริ่มต้นใหม่ได้ ฉะนั้นจะทำอะไรลงไป ใคร่ครวญให้ดีเมื่อ
เรารู้สึกว่าทำลงไปจะทำให้ใครเสียใจไหม ก็อย่าทำ อย่าแม้
แต่จะคิด ...ที่พูดมาทั้งหมด อาจจะเป็นการบอกตัวเองก็ได้
บังเอิญเมื่อเช้า เจออดีตลูกน้องที่ลาออกไปเมื่อ10ปีก่อน
บังเอิญเคยมีความรู้สึกพิเศษต่อกันมาก่อน และก่อนจะจาก
กันเพราะเธอรู้ว่าแอบคยกันก็มีแต่ความซวยมาเยือนเธอ
เลยหาสามีเป็นตัวเป็นต้นถูกต้องตามกฎหมายนั้นเอง
ไม่ได้เจอกันมา10ปี เธอนั่งรถbenzมา ลงจากรถเดินเข้า
มาซื้อของร้านเดียวกัน เธอเห็นเกียน เธอตกใจและทักทาย
แล้วเธอก็บอกขอกอดหน่อยไม่ได้เจอกันตั้งนาน พอเธอ
เข้ามากอด เกียนดันไปกอดตอบรัดเธอไม่ให้เธอออกจาก
อ้อมกอดโดยลืมไปว่า ผัวเธอรออยู่ในรถ...สักพักเกียนหัน
ไปมองรถเธอก็เลยรู้สึกตัวเลยปล่อยมือ แล้วก็ถามไถ่เป็น
ไงบ้าง คุยกัน5นาที เธอก็ขอตัวกลับไปที่รถเพื่อไปต่อที่อื่น
... ความสัมพันเก่าๆกลับมาในวันที่ไม่ควรจะมา ความอยาก
ในอารมณ์ก็ไม่ควรจะมาในเวลาที่ผิด โตๆกันแล้วยังไง
ครอบครัวก็สำคัญที่สุดครับ