เดินเหยียบนกตาย!! โคตรเศร้า

ซื้อหน้ากากอนามัยมาใช้กันฝุ่นตอนทำความสะอาด ได้สีดำมา ใช้ไป แรกๆ ก็ไม่เจอปัญหา พอทิ้งไว้หลายเดือน จะทำความสะอาด พอหยิบออกมา เห็นคราบเชื้อราบนหน้ากาก จางๆ ต้องทิ้งที่เหลือทั้งหมดเลย หน้ากากอนามัย ถึงต

-วันนั้นประมาณ 4-5 ทุ่มเที่ยงคืนแล้ว หนูลงไปห้องเมล หนูเปิดเข้าไปเจอเมล มิริน บลายธ์ ถ่ายหนังสั้นกันอยู่ ตลกมาก หนูก็เลยนั่งดู ขำมาก ขำก๊าก ขำระเบิด -จะอยู่กับที่นี่ 6 ปีเลยไหม? อยู่แน่นอน ทุกคนก็ต้อ

วันนี้เสริชหาชื่อเพื่อนบ้านผู้ล่วงลับบางคน อ่านไปน้ำตาใหลไป เพราะเพื่อนบ้านเป็นแม่ของเพื่อนของลูกชาย เพราะเธอรักเขา เธอก็เสียชีวิตจากการตกเขา และครอบครัวเอาเถ้าไปโปรยกลับสู่ธรรมชาติ ผู้ล่วงลับน่าจะสั่

เช้าวันนั้น— ยามินทร์เดินไปที่ห้องพักของมัชฌาในโรงแรม บรรยากาศเช้านั้นดูไม่สดใสเอาซะเลย เขาเคาะประตูอยู่พักใหญ่ ไม่มีเสียงตอบรับ มือที่แตะบานไม้เย็นเยียบจนปลายนิ้วชา “ไม่ได้ล็อก?” เม

ณ ตอนนี้ สภาพถนนที่กล่าวมานี้ สกปรก เหม็น น่าขยะแขยงมาก สงสารคนที่สัญจรไปมา มันคือแหล่งสะสมและแพร่กระจายเชื้อโรคทั้งนั้น 1. ต้นไม้ใหญ่ 2 ข้างทางเต็มไปด้วยฝูงนกที่ดูอ่อนแอ ขี้ขาวโพลนยังกับเมืองหิมะ 2

  มินนั่งนิ่งอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊ก ข้อความจาก Macha407 ที่เพิ่งโพสต์เมื่อคืนยังคงก้องอยู่ในหัว “ฉันเห็นนายในฝันด้วย…นายยืนอยู่ตรงนั้น” เขาอ่านข้อความนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้สึกเหมือ