เเชร์หรือเเสดงความคิดเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นกับชีวิตคุณ (เรื่องไดก็ได้)

ผมกลัวการตายหลังจากผมไม่ได้คิดสิ่งนี้นานเหมือนผมจะลืม มีอยู่วันหนึ่งกำลังจะนอนทำให้ผมคิดได้ว่า กุใช้ชีวิตเหมือนกับจะไม่ตาย ทำให้คิดได้ว่ากุก็รู้ว่าสักวันนึ่งต้องตายเเต่ กุกับใช้ชีวิตเหมือนไม่เคยตาย คิ

บางเรื่องเราคิดว่าปล่อยวางได้แล้ว พอเรากลับไปเห็น ไปดู มันสร้างความรู้สึกเดิมๆที่มันเจ็บที่เขาเคยสัญญากับเราไว้ แต่อยู่ดีๆเขาไปทำให้คนอื่น เราจะปล่อยความคิดในหัวที่คิดซ้ำกับเรื่องเดิมๆนี้ได้ไง

เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้อยู่ๆ แฟนส่งมา ว่ามีแอคหลุมทักมาว่าเราไปกดใจเขา แต่รูปที่ส่งมาคือรูปแฟนเก่าเรา ตั้งแต่ปี2564 รูปในเพจ ซึ่งกดจริง แต่นานมาแล้ว แล้วตอนนี้ก็บล็อคเป็นปีแล้ว พอฟังอย่างนี้ทุกคนอาจจะค

ไม่มีอะไรที่ต้องการเป็นพิเศษครับ ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความอยาก เฉยชาครับ ไม่มีแรงจูงใจอะไรเลยครับ จนเป็นคนเฉื่อยๆเฉยๆชาๆหลอนๆเอ๋อๆปยอ.ครับ ยิ้มทั้งวัน รู้สึกอะไรก็ยิ้มไว้ก่อนตลอดที่ทำงาน ต่อให้เขาด่าดูถ

ผมเคยสาบแช่งคนที่ขับรถมอไซต์เร็วให้ไปแหกโค้งข้างหน้า ยังไม่ทันขาดคำ แล้วเขาก็ล้มมอไชต์ลงไปนอนยาวกลางถนน ตรงโค้งพอดี

เวลามีเหตุการณ์ที่ที่เค้าว่าเราเเบบกระทบใจเรามากๆเเต่อยากอธิบายมาให้เค้าฟังเค้าจะไม่ฟังอะไรเลย ทำให้เราเเบบใจร้อนหัวร้อนง่ายมากๆเเต่ทำไรไม่ได้เพราะเค้าอายุมากกว่าเราไรงี้เเละที่นี้เราก็เอาเก็บมาคิดว่า

วันนี้ผมไปอ่านเจอใน Beginners เขาพูดเรื่องฟีดแบ็กได้ชวนคิดมาก ๆ ว่า “ทำไมเราถึงไม่ให้ความสำคัญกับผลลัพธ์ที่ดีบ้าง ทั้งที่การชื่นชมช่วยสร้างแรงบันดาลใจได้มากกว่าการบอกซ้ำ ๆ ว่าเราทำอะไรผิด&rdquo

เรามีเพื่อนอยู่คนนึง เขาไม่ค่อยมีความมั่นคงทางอารมณ์ พอทำอะไรที่ไม่ถูกใจ อากาศร้อน หรือเจอสถานการณ์ที่ไม่ค่อยโอเค เช่น เจอเพื่อนร่วมทางเวลาขับรถก็หงุดหงิด เจออาหารไม่อร่อย เจอคนที่แสดงพฤติกรรมไม่ดี เข

เราเจอเหตุการณ์หลายรอบที่คนด้อยกว่ามักจะมาหา Asperger ในการเป็นที่ระบายความในใจหรือที่พึ่งพิงทางจิตใจ ก็พวก มายุ่งเรื่องส่วนตัวเราโดยการใส่อารมณ์ข่มคนที่เก่งกว่า จากนั้นก็ระบายความน้อยเนื้อต่ำใจของตัว

เราเองเราเองเป็นผู้หญิงชอบดูภาพศพค่ะ ตั้งแต่ตอนช่วงมัธยม จนกระทั่งมาประกอบอาชีพที่คลุกคลี เนื่องจากความชอบ เห็นมาหมดแล้วเนื่องจากทำงานที่ต้องคลุกคลีกับศพและสถานที่เกิดเหตุ รวมถึงพูดคุยกับญาติของผู้สูญ