เรื่องค่อนข้างยาวนะคะ เขียนไม่เก่งค่ะ แต่อยากได้คำแนะนำจริงๆ..
บอกก่อนว่าแฟนเราเป็นต่างชาตินะคะ เป็นคนจีนที่เกิดและโตที่อเมริกา ก่อนหน้านี้เรากับแฟนอยู่เมืองไทยด้วยกันแค่สองคน มา 2 ปีก่อนแต่งงานก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ จนเราตัดสินใจแต่งงานกันเลยมาคุยกันว่าเราจะลงหลักปักฐานสร้างครอบครัวกันที่ไหน แฟนเราอยากให้ย้ายกลับไปอยู่อเมริกาเพราะเค้าอยากอยู่ใกล้ครอบครัวเค้าค่ะ เรายอมรับว่าลึกๆแล้วเราอยากอยู่ไทยมากกว่า ถึงแม้ครอบครัวเราบอกยังไงก็ได้เค้าเคารพการตัดสินใจเรา แต่เพราะเราเริ่มชินกับงานที่ทำอยู่ มีเพื่อน มีสังคมที่นี่ และที่สำคัญกลัวการอยู่กับครอบครัวใหญ่ค่ะ เพราะเราไม่เคย แต่เราเชื่อว่าถึงจะไม่ใช่แฟนคนนี้ วันนึงถ้าคิดจะแต่งงานมันก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้แน่นอน ตัวเค้าก็ปรับเพื่อเรามานานเหมือนกัน เราเองเคยมีประสบการณ์ใช้ชีวิตต่างประเทศด้วยตัวเองหลายครั้งก็ปรับตัวผ่านมาได้ทุกครั้งเราเลยแบบ..เอาวะ ลองเปลี่ยนดู แต่คุยกับแฟนตรงๆว่าเรากลัวการอยู่กับครอบครัวใหญ่นะ แฟนเราก็กล่อมเราตลอดว่า บ้านเค้าชิวๆ อยู่ด้วยง่าย และพวกเราก็จะอยู่กับบ้านเค้าจนกว่าจะช่วยกันเก็บตังซื้อบ้านของพวกเราเองแค่นั้น เราก็ใจชื้นขึ้นมา พอตกลงกับแฟนได้ เค้าก็ดำเนินเรื่องขอเปลี่ยนวีซ่าเลยค่ะ ใช้เวลาปีกว่าๆกว่า ระหว่างนั้นเราก็เก็บเงินเพิ่ม จัดการเรื่องบ้าน เรื่องย้าย และพยายามติดต่อที่บ้านเค้ามากขึ้นผ่านเฟสไทม์ กับ IG
บ้านแฟนเราอยู่กัน 3 คนค่ะไม่รวมพวกเรา มีพี่สาวแฟน พี่เขย แล้วก็น้องสาวแฟน ซึ่งบางครั้งแม่เค้าที่อยู่บ้านสามีเค้าอีกหลังจะอยู่ด้วยบ้าง บ้านที่อยู่เป็นบ้านเช่านะคะ ทุกคนรวมถึงเราหารค่าเช่ากัน ต่างคนต่างอยู่ในห้องของตัวเอง ซึ่งเราโอเคมากๆเพราะจะได้ไม่มีปัญหาว่าเรามาอยู่ฟรีๆ ส่วนแฟนก็ได้อยู่กับพี่น้องเค้าด้วย แรกๆที่มาอยู่ เราคุยกับแฟนว่าเราขอทำงานง่ายๆก่อนนะ เพราะเราอยากปรับตัวให้เข้ากับการทำงานที่นี่ก่อน เราได้งานเป็นแอดมินที่บริษัทใกล้บ้านแฟนเราเค้าก็เห็นด้วยค่ะเพราะเราเองก็เก็บเงินมาเผื่อเรื่องนี้ไว้แล้ว ส่วนแฟนเราเค้าก็ทำงานบริษัทปกติค่ะ แรกๆก็โอเคนะคะ ชอบที่รถไม่ติด ไม่ต้องทำงานล่วงเวลา มีเวลาเหลือไปทำอย่างอื่น เช่น ไปตลาด ทำกับข้าว ไปเดินเล่น ไม่ได้หวือหวาเหมือนกรุงเทพแต่ก็เรียบง่ายดีค่ะ
ผ่านมาครึ่งปี พี่สาวกับพี่เขยตัดสินใจจะซื้อบ้าน แม่แฟนพอรู้ว่าพี่สาวจะซื้อบ้านก็เริ่มเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น แม่บอกให้พวกเรากับน้องแฟนย้ายไปอยู่บ้านใหม่พี่สาวด้วย เพื่อที่จะได้จ่ายค่าเช่าให้พี่สาวแฟน เค้าจะได้ลดภาระเรื่องบ้านลงหน่อย เค้าก็ยังมีความเป็นครอบครัวคนจีนสูงค่ะ เรากับแฟนเลยคุยกันว่าจะถือโอกาสนี้ย้ายออกไปอยู่เองดีมั้ย เพราะบ้านที่เค้าจะซื้อค่อนข้างไกลที่ทำงานเราค่ะ แต่แฟนเราเริ่มอยากมีลูกค่ะ เค้าอยากเก็บเงินเตรียมมีน้อง ถ้าอยู่กับพี่สาวค่าเช่าจะถูกกว่า เราเลยอ่ะ..โอเค ก็เคยอยู่มาไม่น่ามีปัญหา แต่พอย้ายมาจริงๆพวกเรามีห้องนอนส่วนตัวค่ะ แต่แชร์ห้องน้ำกับน้องสาวแฟน แม่แฟนก็มาหาถี่ขึ้นแทบวันเว้นวัน ทุกครั้งที่มาเค้าจะถามเราว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน อายุ 30แล้วทำไมไม่หางานที่เงินดีกว่านี้ นอกจากเราก็จะมีพี่เขยอีกคนที่เค้าอยากให้เปลี่ยนงาน งานพี่เขยก็ดูไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ เค้าก็สามารถรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหรือซื้อบ้านได้ แต่เค้าทำงานเกินเวลาบ่อยมาก เลิกงานดึกตลอด เพราะเป็นบริษัทจีนด้วย แต่เค้าดูรักงานเค้าดีค่ะ แม่แฟนก็พยายามไปถามงานจากคนรู้จักให้เรากับพี่เขยตลอด เรากดดันค่ะ เพราะกะจะทำให้ครบปีก่อน เค้าจะถามตลอดว่าไปรึยัง จนเราตัดรำคาญไปสัมภาษณ์ให้เค้าครั้งนึง ปรากฏว่าเราได้งานค่ะ ก็เหมือนจะดีค่ะใกล้บ้านขึ้น เงินเดือนเยอะขึ้น แต่แล้วเหมือนตลกร้ายค่ะ เมื่อโควิดมาเยือน
ทำยังไงให้เราอยู่ร่วมกับครอบครัวแฟนได้คะ
บอกก่อนว่าแฟนเราเป็นต่างชาตินะคะ เป็นคนจีนที่เกิดและโตที่อเมริกา ก่อนหน้านี้เรากับแฟนอยู่เมืองไทยด้วยกันแค่สองคน มา 2 ปีก่อนแต่งงานก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ จนเราตัดสินใจแต่งงานกันเลยมาคุยกันว่าเราจะลงหลักปักฐานสร้างครอบครัวกันที่ไหน แฟนเราอยากให้ย้ายกลับไปอยู่อเมริกาเพราะเค้าอยากอยู่ใกล้ครอบครัวเค้าค่ะ เรายอมรับว่าลึกๆแล้วเราอยากอยู่ไทยมากกว่า ถึงแม้ครอบครัวเราบอกยังไงก็ได้เค้าเคารพการตัดสินใจเรา แต่เพราะเราเริ่มชินกับงานที่ทำอยู่ มีเพื่อน มีสังคมที่นี่ และที่สำคัญกลัวการอยู่กับครอบครัวใหญ่ค่ะ เพราะเราไม่เคย แต่เราเชื่อว่าถึงจะไม่ใช่แฟนคนนี้ วันนึงถ้าคิดจะแต่งงานมันก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้แน่นอน ตัวเค้าก็ปรับเพื่อเรามานานเหมือนกัน เราเองเคยมีประสบการณ์ใช้ชีวิตต่างประเทศด้วยตัวเองหลายครั้งก็ปรับตัวผ่านมาได้ทุกครั้งเราเลยแบบ..เอาวะ ลองเปลี่ยนดู แต่คุยกับแฟนตรงๆว่าเรากลัวการอยู่กับครอบครัวใหญ่นะ แฟนเราก็กล่อมเราตลอดว่า บ้านเค้าชิวๆ อยู่ด้วยง่าย และพวกเราก็จะอยู่กับบ้านเค้าจนกว่าจะช่วยกันเก็บตังซื้อบ้านของพวกเราเองแค่นั้น เราก็ใจชื้นขึ้นมา พอตกลงกับแฟนได้ เค้าก็ดำเนินเรื่องขอเปลี่ยนวีซ่าเลยค่ะ ใช้เวลาปีกว่าๆกว่า ระหว่างนั้นเราก็เก็บเงินเพิ่ม จัดการเรื่องบ้าน เรื่องย้าย และพยายามติดต่อที่บ้านเค้ามากขึ้นผ่านเฟสไทม์ กับ IG
บ้านแฟนเราอยู่กัน 3 คนค่ะไม่รวมพวกเรา มีพี่สาวแฟน พี่เขย แล้วก็น้องสาวแฟน ซึ่งบางครั้งแม่เค้าที่อยู่บ้านสามีเค้าอีกหลังจะอยู่ด้วยบ้าง บ้านที่อยู่เป็นบ้านเช่านะคะ ทุกคนรวมถึงเราหารค่าเช่ากัน ต่างคนต่างอยู่ในห้องของตัวเอง ซึ่งเราโอเคมากๆเพราะจะได้ไม่มีปัญหาว่าเรามาอยู่ฟรีๆ ส่วนแฟนก็ได้อยู่กับพี่น้องเค้าด้วย แรกๆที่มาอยู่ เราคุยกับแฟนว่าเราขอทำงานง่ายๆก่อนนะ เพราะเราอยากปรับตัวให้เข้ากับการทำงานที่นี่ก่อน เราได้งานเป็นแอดมินที่บริษัทใกล้บ้านแฟนเราเค้าก็เห็นด้วยค่ะเพราะเราเองก็เก็บเงินมาเผื่อเรื่องนี้ไว้แล้ว ส่วนแฟนเราเค้าก็ทำงานบริษัทปกติค่ะ แรกๆก็โอเคนะคะ ชอบที่รถไม่ติด ไม่ต้องทำงานล่วงเวลา มีเวลาเหลือไปทำอย่างอื่น เช่น ไปตลาด ทำกับข้าว ไปเดินเล่น ไม่ได้หวือหวาเหมือนกรุงเทพแต่ก็เรียบง่ายดีค่ะ
ผ่านมาครึ่งปี พี่สาวกับพี่เขยตัดสินใจจะซื้อบ้าน แม่แฟนพอรู้ว่าพี่สาวจะซื้อบ้านก็เริ่มเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น แม่บอกให้พวกเรากับน้องแฟนย้ายไปอยู่บ้านใหม่พี่สาวด้วย เพื่อที่จะได้จ่ายค่าเช่าให้พี่สาวแฟน เค้าจะได้ลดภาระเรื่องบ้านลงหน่อย เค้าก็ยังมีความเป็นครอบครัวคนจีนสูงค่ะ เรากับแฟนเลยคุยกันว่าจะถือโอกาสนี้ย้ายออกไปอยู่เองดีมั้ย เพราะบ้านที่เค้าจะซื้อค่อนข้างไกลที่ทำงานเราค่ะ แต่แฟนเราเริ่มอยากมีลูกค่ะ เค้าอยากเก็บเงินเตรียมมีน้อง ถ้าอยู่กับพี่สาวค่าเช่าจะถูกกว่า เราเลยอ่ะ..โอเค ก็เคยอยู่มาไม่น่ามีปัญหา แต่พอย้ายมาจริงๆพวกเรามีห้องนอนส่วนตัวค่ะ แต่แชร์ห้องน้ำกับน้องสาวแฟน แม่แฟนก็มาหาถี่ขึ้นแทบวันเว้นวัน ทุกครั้งที่มาเค้าจะถามเราว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน อายุ 30แล้วทำไมไม่หางานที่เงินดีกว่านี้ นอกจากเราก็จะมีพี่เขยอีกคนที่เค้าอยากให้เปลี่ยนงาน งานพี่เขยก็ดูไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ เค้าก็สามารถรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหรือซื้อบ้านได้ แต่เค้าทำงานเกินเวลาบ่อยมาก เลิกงานดึกตลอด เพราะเป็นบริษัทจีนด้วย แต่เค้าดูรักงานเค้าดีค่ะ แม่แฟนก็พยายามไปถามงานจากคนรู้จักให้เรากับพี่เขยตลอด เรากดดันค่ะ เพราะกะจะทำให้ครบปีก่อน เค้าจะถามตลอดว่าไปรึยัง จนเราตัดรำคาญไปสัมภาษณ์ให้เค้าครั้งนึง ปรากฏว่าเราได้งานค่ะ ก็เหมือนจะดีค่ะใกล้บ้านขึ้น เงินเดือนเยอะขึ้น แต่แล้วเหมือนตลกร้ายค่ะ เมื่อโควิดมาเยือน