จะทำอย่างไรกับความรัก5ปีที่เกิดขึ้นและพึ่งจบลง

เราไม่ใช่คนชอบฟอลใครมั่วๆ ไม่ค่อย activity กับใครด้วยแบบเพื่อนเกิดก็ไม่ถึงขั้นลงสตอรี่แฮป วันเกิดตัวเองก็ไม่ลง ไม่กดใจมั่ว กดแค่ผู้หญิงบางคนเท่านั้น แต่เรามีแฟนตอนแรกๆรับเราได้หมด พอคบกันมา8เดือนก็มาบ

อยู่ๆก็รู้สึกเคว้งคว้าง โหวงเหวงในใจ เมื่อคนที่รัก ต้องจากไป แยกกัน เพราะความจำเป็น แยกกันได้ 6 เดือน แต่ยังคุยกันทุกวัน ด้วยความหวังว่าจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่วันนี้สิ่งที่คิดหวัง มันไม่เป็นไปตามคา

เราคบกันมา3ปี เรื่องอนาคตเราคุยกัน พ่อแม่ต่างฝ่ายต่างชอบกัน แล้วเราพึ่งมาเลิกกัน อนาคตเรามีแต่เขาเลยค่ะ เขาบอกว่าเขาจะไม่ไปไหน จะรักเราไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้เขามีคนใหม่แล้ว เรายังยอมรับความจริงไม่ได้ เพร

ก็แค่แว๊ปคิดขึ้นมาได้ว่า เราไม่เคยเอาความรักห่วยๆมาทำร้ายกับคนรักใหม่ แต่ทำไม กับบางคนต้องพูดว่า เราเจ็บมาเยอะ เราไม่อยากเสียใจ แต่การกระทำอ่ะมันไม่ได้ต่างจากคนที่ทิ้งไปเลย

คือเรามีเเฟนคนนึ่งคบกันมาจะปีกว่าเเล้วเราพึ่งเห็นนิสัยจริงๆของเขาว่าเขาอารมณ์ร้อนตอนทะเลาะกันเขาจะด่าเราด้วยคำหยาบคายไม่ว่าเราจะอยู่ต่อหน้าคนอื่นมั้ยล่ะเขาชอบขู่ที่จะทำร้ายถึงเขาจะไม่เคยทำเราจะเลิกหลา

???

ออกไปข้างนอกก็แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็แล้ว ยังเจ็บอยู่แบบนั้นอยู่เลยค่ะ กลับมาก็เหมือนเป็นซึมเศร้าวนลูปมีวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลงมั้ยคะ หากพี่ๆพอมีเวลาอ่านหนูขอฝากให้ความเห็นจากกระทู้ก่อนหน้าหน่อยนะคะ ขอบพ

เราคิดว่าไม่น่าปลูก แล้วเราคิดว่ายังไงพี่สะใภ้ก็คือคนอื่นต่อให้เค้าคบกันมาจะ 30 ปีแล้วก็ตามเพราะเราไม่รู้อนาคตข้างหน้าว่าเค้าจะยังอยู่ด้วยกันแบบนี้หรือเปล่าและเราเองก็คงไม่ได้อยู่กับเขาที่นี่ไปตลอดเลย

ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ หนูกลัวการอยู่คนเดียว กลัวการคิดถึง กลัวการจากลา แต่บางครั้งบางอารมณ์ก็คิดว่าอยู่คนเดียวน่าจะดีกว่า อย่างตอนนี้มีแฟนที่กำลังจะเลิกกันเพราะรู้สึกว่าเข้ากับครอบครัวเขาไม่ได้ด้วยเหตุผ