ให้แม่ตัดผม แม่ตัดผมตามใจตัวเอง

แม่เราเป็นคนตัดผมเป็นนะคะ เพราะเรียนสายอาชีพ เราเองอยู่บ้านนานๆคุณแม่ก็ชวนตัดผม เราก็มีแพลนไว้ในใจอยู่มาหลายปีแล้วว่าอยากจะตัดทรง'ฮิเมะ'ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่ได้ตัดเพราะอยู่ม.ปลาย ต้องตัดสั้นเท่าไหล่ทุกเทอม ตอนนี้สอบติดแล้วรอเรียนมหาลัย มีโอกาสได้ไว้ยาวจนถึงกลางหลัง
เราให้คุณแม่ดูรูปแบบทรงแล้ว ว่าต้องการตัดแบบนี้ อธิบายให้แม่ฟังทุกอย่างว่าไม่ได้ซอย เป็นการตัดตรง
วันตัดจริง เราเองก็เอะใจว่าทำไมแม่ถึงตัดด้านหลังนาน

แม่เราซอยให้จนเกือบสั้น แค่ตัดหน้าม้าแล้วก็ข้างๆให้เหมือนทรงฮิเมะ แต่มันไม่เหมือนเลยค่ะ เหมือนผมซอยฟูๆแบบสมัยก่อน
เราพยายามจะเข้าใจแม่ แต่ตัวเราเองเศร้ามากๆ แล้วก็โกรธมากๆ ถ้าเป็นคนอื่นทำเราคงด่าไปแล้ว

แม่พยายามปลอบใจเราว่าทรงผมที่เราเลือกมันไม่เหมาะกับเราซึ่งไม่ได้ช่วยทำให้เราดีขึ้นเลย แล้วยังทำให้เราเจ็บขึ้นไปอีก อารมณ์แบบใจสลายเลยก็ได้

ผมที่เราอยากเลี้ยงให้ยาวมาตลอดตั้งแต่ม.ต้น พอมีโอกาสจะได้เลี้ยงแม่ก็มาทำพัง ruinแทบทุกอย่างที่เราฝันไว้

แม่เราเป็นคนพูดเอาดีเข้าตัวเสมอเมื่อตัวเองทำผิด ด้วยการพูดว่าแม่อาจจะหวังดีเกินไป

เราโคตรจะโกรธเลย มันรู้สึกแย่ รู้สึกไม่สบายใจอยู่ตลอดเวลาส่องกระจก ทรงนี้ไม่ได้สวยสำหรับเรา เราไม่ชอบมากๆ และรู้สึกอายที่จะต้องเจอคนอื่น

เราร้องไห้มาหลายวันแล้วค่ะ เกลียดตัวเองเหมือนกันที่เรื่องแค่นี้ก็ปล่อยวางไม่ได้

แม่ไม่ได้ผิด แต่เราอาจจะผิดเองที่ให้แม่ตัด