คืออยากรู้ว่าผมผิดอะไร ทำไมทำอะไรก็ผิด

ผมเป็นคนนึงที่รู้สึกว่าไม่ว่าจะทำอะไรจะผิดเสมอในสายตาพ่อเเม่ เข้าเรื่องเลยนะครับ  คือผมเริ่มรู้สึกอึดอัดครั้งเเรกตอนม.6  ผมกำลังอยู่ในช่วงของการเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ผมไปลองสอบสี่ที่ตอนรอบเเรก ปรากฏว่าติดทุกที่ เเต่พ่อเเม่ผมไม่ให้เอา  ให้ผมรอสอบรอบสุดท้ายม.บูรพา
ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่พ่อเเม่บอก  จนกระทั่งสอบเข้าคณะวิทยาการสารสนเทศได้ ผมตั้งใจเรียนมาตลอดจนปี3 มีการมาทดสอบเพื่อพาไปฝึกงานนอกรอบ ผมผ่านการทดสอบ  เเต่พ่อเเม่ไม่ให้ไป เพราะผมบอกว่าการฝึดงานนร้อาจตะไม่ได้เงินบางงาน ท่านบอกว่ามันไม่คุ้มเเละยังไม่จำเป็นให้รอฝึกปีสี่ เเต่ผมดันทุรัง จะไปให้ได้ เเต่ปัญหาโควิดเข้ามาทำให้การฝึกงานต้องเลื่อนไปก่อนครับ  เรื่องต่อมาคือสาขาที่ผมเรียน มีสองสาย สายdata sci เเละ dev ผมเรียนdata sci ระหว่างปิดเทอมผมหาฝึกเขียนเว็บ เลยไปขอไสลดจากเพื่อน เนื่องจากผมคิดว่าคงดีกว่าถ้าเราพอจะมีความรู้ติดตัวอยู่บ้าง เเต่เเล้วก็ต้องทะเลาะกับพ่อเเม่อีกรอบ เค้าบอกว่า จะฝึกไปทำไมไม่ตรงสายเรา ไร้สาระ เดียวจะกลายเป็นคนทำไรก็ไม่สำเร็จ 😭  ผมอยากจะถามคนเป็นพ่อเเม่ท่านอื่นว่า ผมผิดหรอครับที่จะฝึกสกิลที่ผมไม่มี เพราะกลัวอนาคตตกงาน ผมผิดหรอครับที่ผมรั้นที่จะคว้าโอกาสทุกโอกาสที่เข้ามา ตอนนี้กำลังใจผมไม่มีเลยครับ จากคนมีไฟตอนนี้เเืยไม่อยากทำอะไรเลย