สวัสดีคะ เราเคยมีแฟนคนหนึ่งซึ่งอายุรุ่นเดียวกัน
เราคลกันได้สองปีคะ
ตอนเราคบกันแรกๆเขาก็รักเรานะคะเราก็รักเขา
เขาเป็นคนพูดน้อย เป็นผู้ชายที่เงียบไม่ค่อยแสดงออก
ซึ่งต่างกับเรา เราชอบแสดงความรักต่อคนรักของเรา
พอเราได้คบกันได้ปีกว่าๆ เราก็เริ่มห่างกันแต่อยู่ด้วยกัน
ความหมายห่างของเราก็คือ ไม่ค่อยได้คุยกัน ต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์
ส่วนเราก็ชอบอยู่กับเพื่อนมากขึ้นไปเที่ยวบ่อยๆแต่เขา
เป็นคนชอบอยู่แต่ในห้องไม่ไปไหนจริงๆ หลังจากนั้นเราต่างคนต่าง
มีคนคุยกันซึ่งเรายอมรับว่าเราทำก่อน ไม่เคยใส่ใจเขาไม่ค่อยฟังคำพูดของเขา
เราปล่อยปะละเลยในเรื่องของเขา ไม่ค่อยสนใจ พอครบสองปีปุ๊บ
ความสัมพันธ์ของเราก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ จะบอกว่าเราอยู่กันเหมือนเพื่อนเลยก็ว่าได้
เขาก็ไปหาคนของเขาเราก็ไปหาคนของเราถึงเวลาก็ต้องกลับห้องเราสัญญากันว่าไม่วาาใครจะมีคนคุย
แต่เราต้องกลับมาอยู่ด้วยกัน พอเราคบกันจนถึงปีที่สอง
ข่วงติดโควิด เขาก็ได้ออกไปจากเราโดยที่ไม่ได้ทะเลาะกันแม้แต่คำเดียวไปหาแฟนใหม่เขา
เรารู้สึกว่าตอนเขาอยู่เราไม่สนใจเขาพอเขาไปเราแทบจะรับไม่ได้เลยละ
จนถึงตอนนี้เราได้แยกกันจริงๆแล้วคะ
ตอนแฟนอยู่ด้วยแล้วไม่สนใจ
เราคลกันได้สองปีคะ
ตอนเราคบกันแรกๆเขาก็รักเรานะคะเราก็รักเขา
เขาเป็นคนพูดน้อย เป็นผู้ชายที่เงียบไม่ค่อยแสดงออก
ซึ่งต่างกับเรา เราชอบแสดงความรักต่อคนรักของเรา
พอเราได้คบกันได้ปีกว่าๆ เราก็เริ่มห่างกันแต่อยู่ด้วยกัน
ความหมายห่างของเราก็คือ ไม่ค่อยได้คุยกัน ต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์
ส่วนเราก็ชอบอยู่กับเพื่อนมากขึ้นไปเที่ยวบ่อยๆแต่เขา
เป็นคนชอบอยู่แต่ในห้องไม่ไปไหนจริงๆ หลังจากนั้นเราต่างคนต่าง
มีคนคุยกันซึ่งเรายอมรับว่าเราทำก่อน ไม่เคยใส่ใจเขาไม่ค่อยฟังคำพูดของเขา
เราปล่อยปะละเลยในเรื่องของเขา ไม่ค่อยสนใจ พอครบสองปีปุ๊บ
ความสัมพันธ์ของเราก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ จะบอกว่าเราอยู่กันเหมือนเพื่อนเลยก็ว่าได้
เขาก็ไปหาคนของเขาเราก็ไปหาคนของเราถึงเวลาก็ต้องกลับห้องเราสัญญากันว่าไม่วาาใครจะมีคนคุย
แต่เราต้องกลับมาอยู่ด้วยกัน พอเราคบกันจนถึงปีที่สอง
ข่วงติดโควิด เขาก็ได้ออกไปจากเราโดยที่ไม่ได้ทะเลาะกันแม้แต่คำเดียวไปหาแฟนใหม่เขา
เรารู้สึกว่าตอนเขาอยู่เราไม่สนใจเขาพอเขาไปเราแทบจะรับไม่ได้เลยละ
จนถึงตอนนี้เราได้แยกกันจริงๆแล้วคะ