หมาใกล้ตายแต่เราไม่สนใจ

คือวันนี้จะมาระบายค่ะ อยากให้ทุกคนให้คำปรึกษาเราด้วย

เรามีหมาตัวแรกชื่อมิเกล เราไม่สนใจมัน(เพราะยังเด็ก) ตอนเราแบเบาะมันมานอนเฝ้าเราข้างๆ แม่เราก็นอนด้วย หมาตัวนี้ทางบ้านเราไม่ค่อยสนใจมัน ไม่อาบน้ำให้ อาหารก็ไม่ค่อยให้ จนเห็บมันไต่ตรงกำแพงบ้านเต็ม มันมีผู้ชายเยอะ แต่ละตัวก็หวงมันทั้งนั้น
จนฤดูหนาว มันร้องด้วยความทรมาณใกล้ตาย เรากลับไม่สนใจมัน พ่อแม่ด้วย(อย่าด่าพ่อแม่เราน้า;-;) จนมันตายเราก็เพิกเฉยไม่ร้องไห้ เรารู้สึกผิดมากๆพอมาย้อนคิด เหตุการณ์มันเกืดขึ้นนานหลายปีแล้ว แต่เกลียดตัวเองแต่ก่อนที่ไม่สนใจ ทำไมไม่พามันไปหาหมอ เรายิ่งคิดก็ร้องไห้วนซ้ำๆ ทำไงให้มูฟออนได้คะ เราเครียดมาก มันรู้สึกผิดสุดๆอะ มาคิดตั้งนานหลายปีเพิ่งมีสำนึกได้ เกลียดตัวเองมากฮือ