แต่ก่อนเป็นคนที่กลัว  ไม่อยากเจอความผิดหวัง   ดั่งที่ว่ายิ่งกลัวยิ่งเจอ   ก่วาจะผ่านมาได้  ท้อใจหมดกำลังใจเลยล่ะ    แต่ในความโชคร้ายก็ยัมีโชคดีอยู่   มีงานเป็นเพื่อนอยู่   ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไปโฟกัสที่งานเป็นหลัก   มีความไม่สมหวังคือพลังใจ   เวลาที่เราชอบญ.แล้วเธอไม่สนใจ  ถ้าเป็นก่อนมันคงทำใจยากสักหน่อย   เราเป็นคนชอบใครแล้วชอบจริง    เจอคนที่ชอบตั้งสองปี  ในระหว่างสองปีเรามีโอกาสเจอเธอบ่อยๆเดินเดียวบ่อยๆ  แต่ไม่กล้าทัก   แม้วันที่เดินผ่านเราในคืนที่ฝนตกโปรยๆ   เธอเดินผ่านแล้วมองเรา   เราก็ยังไม่กล้าทักเธอ   แต่คืนที่เราถามเธอว่าไปไหนครับ   รอยยิ้มก็ยังไม่มี  แถมยังเดินหนีหายเราไปเฉยเลย    ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงกับเราแต่กับเรา  รู้สึกว่าแย่มาก  ทำใจหลายวัน  ญ.ไม่ได้มีคนเดียวก็จริงแต่เวลาชอบใครแล้วชอบจริง   เข้าใจเลยว่าคนอกหักเป็นยังไงรู้สึกยังไง    ถอยออกมาห่างๆเลยครับ   รู้สึกแย่มากแต่ก็ยังดีที่ญ.ที่ชอบ   ชัดเจนดีก็เลยเจ็บแต่จบ