คือผมอายุ 44 ปีแล้ว เป็นวิศวกรไฟฟ้าที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพ หน้าที่การงานมั่นคง อาศัยอยู่กับพ่อ แม่ พี่สาว ครับ ไม่มีปัญหาเรื่องเงิน แต่เป็นคนอมทุกข์ครับ ระยะสองสามปีหลังนี้จะไม่ค่อยมีความสุขครับ จะเป็นคนหงุดหงิดง่าย ขี้กังวล เวลาอยู่ในที่ทำงานก็จะทำงานคนเดียวครับ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร บางทีผมเป็นคนเบื่องานครับ ผมเคยมีประวัติเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน บวกกับไม่ค่อยมีความสุขเรื่องหน้าที่การงานเท่าไร คือคิดว่าตัวเองไม่ค่อยมีคุณค่าครับ ไม่ได้เป็นคนสำคัญในที่ทำงาน ทำงานไปเรื่อยๆ เหมือนคนหมดไฟครับ พอกลับมาบ้านหลังทำงานเสร็จส่วนมากก็จะนอน ตื่นเช้ามาอีกวันก็ไปทำงานแล้ว ชีวิตเหมือนเป็นวัฏจักรครับ ผมยังไม่คิดจะมีแฟนแต่งงานครับ แต่ช่วงนี้จะคิดเรื่องนี้มาก อยากมีครอบครัวเป็นของตัวเองครับ ผมมีปัญหาอย่างหนึ่งคือไม่ค่อยสนิทกับพ่อที่อยู่บ้านเดียวกันด้วยครับ คือพ่อแก่แล้วและจะมีบุคคลิกภาพเหมือนคนขี้แพ้ครับ พ่อเป็นโรคสมองเสื่อมขั้นต้นครับ เราไม่ค่อยสนิทกับพ่อตั้งแต่เล็กจนโต ความสัมพันธ์กับพ่อไม่ค่อยดีครับ ผมควรจะดูแลพ่ออย่างไรดีครับ อีกอย่างหนึ่ง ถ้าผมเบื่อมากๆจะพยายามไม่ยุ่งกับใครเลยครับ ทั้งในบ้านและที่ทำงาน บ้างทีคิดอยากจะหายตัวออกไปจากสังคมเลยครับ
เป็นคนอมทุกข์ควรแก้ไขอย่างไร