รักคนมีเจ้าของ

มีใครเป็นเหมือนเราไหมค่ะ เราก็ไม่เข้าใจตัวเอง เราเลิกกับแฟนเก่า เพราะเรื่อง ผญ เขามีคนอื่น เลิกมาได้เกือบปีแล้ว แต่เราก็ยังลืมเขาไม่ได้ คิดอยู่บ่อยๆว่า ทำไมวะ เขาทำกับเราขนาดนี้ ทำไมถึงไม่ลืม ไม่เกลีย

เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยกับคนคนหนึ่งคนที่เราแอบปลื้มด้วยดีใจมากที่ได้คุยแต่เขาก็มีแฟนแล้ว เขาชอบชวนคุยเรามีความสุขมาก แต่เอาจริงๆแล้วเขาคงคุยงี้กัทุกคนแหละ เศร้าไปอีก เขาชอบมาๆไปๆแต่ก็เข้าใจเป็นได้แค่คนแ

แบบว่าคุยๆกันอยู่ใช่มั้ย แล้วเราอะไปถามเขาว่าคิดถึงมั้ยบลาๆ ละ:)ก็ตอบมาว่า จะถามไรนักหนาว่ะคิดถึงเดะบอกเอง นี่ก็เลยบับงงจ้า

เราแอบรู้สึกผิดกับแฟน เพราะว่าเราแอบมีความรู้สึก สนใจ หมกมุ่น อยากรู้จัก ชอบ ชื่นชม ปลื้มพี่กราฟฟิก ที่ทำงานมาก ความรู้สึกเราไม่เต็มร้อยกับแฟนเหมือนเก่า และเบื่อหน้าของแฟน นิสัยของแฟน ที่ชอบจู้จี้จุก

มันเหงาๆอยากมีใครสักคนคอยเคียงข้าง แต่กลัวเสียเวลา เสียเวลาในที่นี้หมายถึงเรายังมีความฝันที่ต้องทำให้สำเร็จ กลัวว่าถ้ามีแฟนแล้วเราจะโฟกัสความฝันไม่ได้ ไขว้เขวจนทำตามฝันไม่สำเร็จ ควรจัดการความรู้สึกแบบ

เห้ออออ มันอึดอัดมากๆจนไม่รู้จะไประบายยังไงที่ไหนแล้วดี ***edit: ขออนุญาตลบกระทู้

ผมสงสารคนที่แอบชอบคนที่มีเจ้าของอยู่แล้วอ่ะครับ เข้าใจว่าชอบเขา แต่เขามีแฟนแล้ว แบบนี้มันเจ็บอ่ะครับ สิ่งควรทำได้ก็แค่ตัดใจและลืมมันไป..... การที่จะชอบใครรักใครคนนึงมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอครับ กว่าจะชอบ

เรารุ้สึกกับคนที่เราชอบมาสามปีเขามาให้ความหวังทั้งๆมีแฟนแล้วเราเองทำใจยังไม่ได้พยายามตัดใจมาสามปีแต่ทำไม่ได้เลยควรทำไงต่อเขาสัญญารับปากทำให้เรามั่นใจดีใจแต่ไม่สนใจเจ็บจังควรทำไงคะช่วยหน่อยนะคะ

แอบชอบเธอมา2ปี ตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้วหรือป่าว  ผมรู้จัก กับเธอที่รร.ซึ่งเขาเข้ามาตอนที่ใกล้จะเรียนจบที่นี่แล้ว และคนรู้จััักที่อยู่ต่างห้องเข้าไปจีบเธอตั้งแต่วันแรกจนได้เป็นแฟนกัน หลังจากน

...