การอยู่คนเดียวอาจจะดีจริงๆใช่มั้ย

คือเรารู้สึกแปลกตอนมีความรักมากๆ ขอเล่าก่อนว่าเราเคยมีความรักนะ แต่ผิดหวังมาตลอด ส่วนใหญ่คือเราชอบเค้าแต่เค้าไม่ชอบเรา ส่วนคนที่ชอบเราก็มีนะเราเคยเปิดใจให้ แต่พอนานไปรู้สึกว่ามัรไม่ใช่ เราเลยเลือกที่จะอยู่กับตัวเองเป็นโสดมาตลอด เราเลยรู้สึกว่าไม่ควรที่จะให้ความรู้สึกดีๆกับใคร เราจึงไม่ได้ชอบหรือคุยกับใครเลยมา3ปี เราว่ามันโอเคนะเราก็อยู่ได้นี่ แต่เมื่อไม่นาน มีคนเข้ามาคุยด้วย ตอนแรกคือเฉยๆมากไม่อยากยุ่งกลัวผิดหวัง แค่เอาจริงๆพอนานๆไปเราว่ามันโอเคมากอะ เค้าเป็นคนดีมาก ดูแลเราทุกอย่าง จนเราได้เป็นแฟนกัน ก็อย่างที่บอกเราไม่เคยมีแฟน เราก็ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง แรกๆก็คือไปได้สวยเลย เราอยู่ใกล้กัน เจอกันทุกวัน แต่เมื่อไม่นานมานี้ เรารู้สึกว่าเราเปลี่ยนไป มันเป็นความรู้สึกที่มา เหมือนเค้าเข้ามาใกล้เรามากเกินไป จนเราต้องถอยออกมา ตอนนี้ความรู้สึกมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย เปลี่ยนไปจากเดิม แต่เรารู้สึกได้นะว่าเค้ายังเหมือมเดิม มีแต่เราที่เปลี่ยน เราไม่ได้มีคนอื่นหรืออะไรใดๆทั้งสิ้น ตอนนี้ความรู้สึกว่าคนนี้มันใช่เหมือนมันเริ่มหายไป เราพยายามที่ตะทำให้เป็นเหมือนเดิม แต่มันก็ทำไม่ได้ ตอนนี้เราอยู่ห่างกัน มันทำให้เร่ได้ทบทวนตัวเองมากขึ้น เราเริ่มออกห่าง เราก็รู้แหละว่าเค้าต้องรู้ว่าเราเปลี่ยนไป เราเคยถามไปตรงๆแล้วนะ แบบถ้าเราเปลี่ยนไปแล้วจะทำยังไง เค้าตอบเราว่าก็คงทำอะไรไม่ได้ แต่คำตอบสุดท้ายมันยิ่งทำให้เราอึดอัดคือ เค้าบอกว่า ยังไงเราก็อยากให้เธออยู่ คือแบบ เราดูเป็นคนไม่มีไปเลยอะไม่รู้ต้องทำไง สิ่งที่รู้สึกได้ตอนนี้คืออย่างถอยออกมาอยู่คนเดียว