ไม่กล้าบอกใครว่าพ่อเราแอบมีเมียน้อย

กระทู้สนทนา
- เริ่มจากเมื่อปลายปี 2562 ที่แล้ว ภรรยาเรากำลังจะคลอดลูกคนแรก แม่เราเป็นแม่บ้านอยู่บ้านที่หนองคายจะลงมาช่วยดูแลหลานที่สมุทรสาคร โดยเรากับพ่อเปิดบริษัทเล็กๆทำเกี่ยวกับวิศวกรรมและมีอู่ของตัวเองเล็กๆโดยพ่อเราจะนอนที่นี้ แม่เราก็ลงมาได้เกือบเดือนเพื่อมาอยู่กับพ่อรอลูกเราคลอด
- เรื่องมันเกิดเมื่อเราสังเกตเห็นว่าแม่ร้องไห้และบ่นเรื่องอะไรสักอย่างซึ่งเราก็ผิดเองที่ไม่สนใจตั้งแต่แรกเพราะคิดว่าคนแก่ทะเลาะกัน จนวันหนึ่งหลังจากลูกคลอดแม่เราก็ต้องมาช่วยเลี้ยงหลานที่คอนโดเรา (เราออกมาอยู่คอนโดกับภรรยาใกล้ๆอู่) แม่คงอึดอัดเลยเล่าให้เราฟังถึงสาเหตุที่มีปากมีเสียงกัน คือพ่อเราหาว่าแม่เราไปมีชู้ระหว่างที่อยู่หนองคาย หาว่าพาผู้ชายเข้าบ้านบ้าง แอบกินกันบ้าง ดูถูกสารพัด ซึ่งแม่เราก็งง? ว่าทำไมอยู่ๆพ่อถึงคิดแบบนั้น แม่ก็ปฎิเสธเสียงแข็ง อธิบายต่างๆนาๆ ทั้งพูดด้วยเหตุผล จนอดทนไม่ไหวขึ้นกู พ่อก็ปักใจว่าแม่เรามีคนอื่น ระหว่างนี้เราก็ช่วยพูดช่วยไกล่เกลี่ยเพราะคิดว่าอาจเป็นเพราะวัยทองทั้งคู่ (***คือครอบครัวเราอยู่ด้วยกันจนเราจบมหาลัยแม่เราต้องไปอยู่บ้านที่หนองคายเพื่อดูแลคุณตาที่ป่วยเพราะแก่ชรามากแล้วและคุณยายก็เสียไปกระทันหัน ก่อนหน้านี้พ่อเราก็มีข่าวเรื่องผู้หญิงมาบ้างทั้งตอนแม่เรากำลังตั้งท้องเรา จนเราโตก็แอบมีกิ๊กจนเกือบเลิกกัน แต่แม่เราก็เอาน้ำเย็นเข้าลูบจนพ่อเราเลิกไปเอง ละก็สร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาด้วยกันจนถึงตอนนี้ เราเลยคิดว่าเดี๋ยวก็หายไปเอง) แต่พอทะเลาะกันหนักเข้าเราก็โทรไปให้คุณย่าที่บ้านที่ชัยภูมิช่วยคุยกับพ่อให้หน่อยว่าพ่อเราคิดไปเองมันไม่มีอะไร แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
- จนลูกเราคลอดได้ 1 เดือน พอดีเจอวิกฤตฝุ่น PM2.5 และข่าวเรื่องโรคระบาดโควิด19 และแม่เป็นห่วงคุณตาด้วย เลยตัดสินใจพาตัวเล็กขึ้นไปหนองคายระหว่างนี้ก็แวะบ้านที่จังหวัดชัยภูมิเพื่อให้ญาติๆรับขวัญหลาน และก็ได้พูดคุยถึงเรื่องพ่อเราว่าเกิดจากอะไรทำไมถึงคิดแบบนั้น หรือไปฟังอะไรมา หรือไปเห็นอะไรมา??? (***อันนี้เป็นความเชื่อนะ คือเมื่อเดือนก่อนลูกเราคลอดพ่อเราไปงานศพญาติคนหนึ่ง แล้วไปรับ//ชายผ้าซิ่น//มาเพื่อเป็นศิริมงคล แต่อาจคะลำ??เพราะพ่อเรามีของเลยทำให้คิดมากตามที่เราเจอ อันนี้คุณอาเราช่วยคิดเฉยๆ)
- จนพวกเราเดินทางขึ้นไปบ้านที่หนองคาย และที่นี้น้าที่บ้านเรารู้เรื่องกันทุกคน เลยนั่งคุยกันถึงสาเหตุและจะหาทางคุยไกล่เกลี่ยให้คืนดีกันคงยังงอลกันอยู่เพราะขึ้นเสียงกันก่อนกลับหนองคาย เราอยู่ที่บ้านหนองคายเกือบ 2 สัปดาห์ ระหว่างนี้แม่ก็โทรหาพ่ออยู่เรื่อยๆเพราะแม่บริสุทธิ์ใจ แต่พ่อก็ยังหาเรื่องแม่เราตลอด บอกจะขายที่ดินที่หนองคายที่เก็บเงินซื้อกับแม่ บอกจะยิงทิ้งให้หมดบ้านเลย แม่พูดยังไงก็ไม่ฟัง จนเรากับภรรยาก็ลงมาสมุทรสาครเพราะมีงานที่ต้องเคลีย และแม่ก็ขอให้เอาหลานไว้แกจะเลี้ยงให้เพราะแกอยากมีเพื่อน เพราะทุกวันนี้แม่อยู่กับตากันแค่ 2 คน แล้วใช้วิธี Video call เอา
- แล้วเมื่อวานสดๆร้อนๆ ทุกอย่างที่เราสงสัยหรือคิดไว้ถูกเฉลยเพราะความโป๊ะแตกของ ผู้หญิงคนนั้น ก่อนหน้านี้ที่ได้คุยปรึกษากับบรรดาญาติๆเราก็คิดว่าหรือเพราะพ่อเรามีคนใหม่เลยแกล้งหาเรื่องเลิกกับแม่เรา (อันนี้เคยดูข่าวในทีวีมาเรื่องราวๆคล้ายๆกัน ตอนนั้นฮาเลยนั่งดูกับแม่) หรือเพราะจะไปผิดของจริงๆ (เราเลยแอบขโมยปลัดขิกกับของขลังในรถที่อู่มาให้หมด (มี 5 คัน) เพราะคิดว่าอาจเป็นเพราะพวกนี้หรือป่าว กันไว้ดีกว่าแก้) แต่ปรากฎว่าเพราะ//ผู้หญิงคนนั้น//เปิดประตูรถพ่อออกมาขณะพ่อกำลังยกอุปกรณ์ขึ้นรถ นางคิดว่าพ่อเรียกเลยเปิดประตูออกมา นางทำหน้าเหวอ พ่อก็เหวอ เรานี้ยืนอึ้งเลย สมองมันประมวลข้อมูลที่ได้รับตลอด 3-4 เดือนที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไม?? ยังไงกัน แค่เสี้ยววินาที เราเลยถามพ่อว่า ***ใครอะพ่อ*** (ตอนนี้ประมวลและได้ข้อสรุปแล้ว เพิ่งเข้าใจว่ากลืนน้ำตาเป็นยังไง) พ่อเราตอบสั้นๆ ***มู้*** (แปลว่าเพื่อน ภาษาอีสาน) เราอุทานออกไปโดยอัตโนมัติ ***มู้อิหยัง*** (เพื่อนอะไรอะ) แล้วเราก็เดินออกมาแบบตัวชาๆ สมองหยุดสั้งการ อาการร้องไห้ในใจประทุ พูดกับใครไม่ได้ นาทีนั้นตั้งใจจะโทรไปฟ้องแม่ บอกให้แม่รู้ทุกอย่างแต่พอโทรไปแม่กำลังเล่นอยู่กับลูกของเรา หัวเราะกันอยู่ เราสะอึกเหมือนจะร้องไห้อะ แม่ก็ถามว่าทำงานที่ไหน กินไรยัง (เพิ่งบ่ายโมง ปกติเรากินข้าวไม่ตรงเวลา) เราได้แต่เงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไร จะบอกยังไง จนขอวางสายไป พอกลับมาคอนโด เจอภรรยาเรา เราก็ไม่รู้จะคุยให้ฟังยังไง เราอยากให้ทุกคนอยู่ร่วมกันแบบครอบครัวที่มีความสุข เพราะเราก็อยู่ห่างกันอยู่แล้ว มีเรื่องให้คิดมากอยู่แล้ว (เราสมองอึนหมดละ เอาตรงๆเราว่ากำลังจะร้องไห้ แต่กลั้นไว้ ) 
 
คือมีเรื่องจะระบายอีกแหละแต่ไม่ไหวละ เราลูกผู้ชายทั้งแท่ง แต่ในชีวิตมีพ่อกับแม่เป็นไอดอลมาตลอด แต่พอเจอความผิดหวังมันเลยเสียสูญไปดื้อๆเลย
กำลังคิดจะเล่าให้ภรรยาฟัง รอให้ปรับความรู้สึกก่อน
ยังไม่คิดจะเล่าให้แม่ฟัง เพราะคงรับไม่ได้ 
เรากำลังวางแผนจะเลิกทำงานตัวเอง แล้วกลับไปหาไรทำที่หนองคาย อยากไปอยู่กับแม่กับลูก
เราอาจพิมพ์ งงๆ? นะเพิ่งเคยพิมพ์ครั้งแรก และที่แรก ด้วยอารมย์แบบขุ่นมากๆ แต่กล้วตัวเองจิตตกเลยต้องหาที่ระบาย
 
 
ขอบคุณครับ
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่