เราตั้งใจจะทำทานแจกอาหารตามบ้านให้คนแก่คนพิการคนที่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ เรามีเงินไม่มากแต่เรามีกินมีใช้ไม่ได้อดอยากมีที่นอน เราลงทุน500บาทเผื่อทำทานครั้งนี้เพราะที่ผ่านมาทำแต่ไม่ได้ทำให้แม่เห็น ช่วงนี้เรากลับมาอยู่บ้านเลยต้องให้แม่รับรู้เวลาทำทาน เราจะให้แม่ช่วยทำด้วยแม่จะได้กุศลกับเรา แต่พอแม่รู้ว่าเราจะเอาไปแจกทานแม่กลับต่อว่าเรา "เงินก็ไม่ค่อยมียังจะทำอีกหาเรื่องใส่ตัว เงินมีหรอ พอใช้หรอ" แล้วแม่ก็บ่นยาวเป็นชั่วโมง คือง่ายๆจะให้เราอยู่เฉยๆไปเราไม่มีเงินขนาดที่จะทำแจกแต่งบมัน500 บาท เราลงทุนเองเงินเราและเราก็ไม่ได้เดือดร้อนแม่เลย ทำไมแม่ต้องห้ามเราตลอดเรื่องทำทานตอนนั้นเราก็จะทำทานไอติมแจกเด็กที่โรงเรียนแถวบ้านซึ่งมีนักเรียน80กว่าคน แม่ก็บอกทำบุญให้คนอื่นทำกับแม่ก่อนไม่ดีกว่าหรอ คือเราอึ้งนะตอนฟังแรกๆพอมาเรานิ่งคิดสักพักเราตอบแม่ไปว่า แม่ทุกวันนี้แม่ได้เดือดร้อนไม่มีข้าวกินหรือต้องไปขอข้าวคนอื่นไหม? แม่ก็เถียงเราเลยว่าให้เงินแม่ดีกว่า อันนี้เราเข้าใจนะว่าพระคุณแม่ตอบแทนแม่มันมหาศาลแต่เราก็ไม่ได้ดูแลท่านแบบขาดตกบกพร่องเลย ให้อยู่บ้านเฉยๆทำกับข้าวกินอะไรก็หาซื้อมาให้ แต่แม่ยังขัดเราทำบุญรอบนี้ก็เหมือนกัน เราทำทานให้คนอื่นเรารู้สึกดีมากและสบายใจแต่พอมาอยู่กับแม่ช่วงโควิดเราทำอะไรเกี่ยวกับแจกของเอ่ย เราจะโดนขัด
ว่าด้วยเรื่องทำทานแจกอาหารให้คนชราตามบ้านแต่โดนแม่ขัดไว้