พ่อแม่รักพี่มากกว่าเราหรอคะ

ทุกคนคะช่วยหน่อยนะคะยาวหน่อยแต่เป็นปัญหาชีวิตมากๆ คือตอนนี้ด้วยสถานการณ์ไม่ดีเราจึงกละบมาอยู่ต่างจังหวัด 1.เพราะพี่เราท้องไกล้คลอด2.เราปิดเทอม3.มีเชื้อไวรัส เราจึงมาอยู่บ้านที่ตจว.กับพี่แล้วก็แฟนพี่ค่ะแต่ก็มีญาติๆเช่นป้าที่บ้านติดกันคือครั้งแรกทีเราทะเลาะเรารู้ดีว่าป้าเราเป็นคนแบบไหนป้าจะปากเสียค่ะพูดดีกับใครไม่ค่อยได้คือมาถึงเราก็กักตัวค่ะพอครบ14วันแม่ก็มาหาแล้วก็กลับไปหลังจากนั้นพี่เราก็โทรไปบอกแม่ว่าได้กินแค่ไข่ทอดแต่ไข่(ป้าจะเป็นคนทำกับข้าวนะคะ)ทั้งๆที่จริงๆแล้วพี่เราอยากกินอะไรก็ได้กินต้องเข้าใจหน่อบนะคะว่สกะบข้าวหายากเซเว่นก็ไม่มีมีแค่ร้านค้ากับตลาดเล็กๆป้าเราก็ขับม.ไซค์ไปซื้อปลาบ้างซื้อผักบ้างถ้าไม่มีก็จะหาให้ได้จนกว่าจะได้กินพี่เราอยากกินขนมป้าก็ทำให้เราไม่ได้เข้าข้างป้านะคะแต่นี่คือความจริงเราสาบานได้เราจึงไลน์ไปบอกแม่ว่าพี่อยากกินอะไรก็สั่งๆจานก็เอาเข้าไปกินในห้องห้องตัวเองไม่พอลามมาห้องเราด้วย(กินเสร็จคนล้างคือเรา)แล้วบ้านเราจะมีแอร์จะสลับกันเปิดวันละห้องพอมาห้องเราก็รื้อที่นอนแล้วก็ทิ้งขยะไม่เก็บแรกๆแม่ก็บอกว่าเดี๋ยวจะบอกให้พอมาทีนี้แม่ก็บอกเราเข้าข้างป้าไม่รักพี่ตัวเองบอกว่าก็พี่ประจบใครไม่เป็นตอแห*ไม่เก่งคือพูดใส่เราเรารู้เราเลยไปเล่าให้ฟ้าฟังพร้อมกับร้องไห้ด้วยความน้อยใจจากนั้นเราก็ดีกับพี่พอมาทีนี้พี่เราก็เปิดแอร์ห้องตัวเองคนเดียวเลยเมื่อวานนี้เราตื่นมาแล้วสายเครื่องซักผ้ามันขึ้นมาด้านบนเรากลัวพี่ลื่นล้มแล้วหลานจะเจ็บเราเลยไลน์ไปบอกว่าอย่ามานะแล้วเราจึงโทรไปบอกแม่ว่าเอาไงลุงเลยมาย้ายเข้าให้มันสายแล้วพี่ก็ไม่ตื่นซักทีพอทีนี้เราซักผ้าไว้เลยรีบไปตากเราเลยไม่ได้ตอบไลน์พี่คือเราบอกว่าแม่บอกให้เอาเข้าไปคือเราเรียกป้าว่าแม่ค่ะพี่เลยถามว่าแม่ไหนตอนนั้นฝนไกล้ตกเราเลยรีบตากก่อนเดี๋ยวเสื้อผ้าไม่แห้งพี่เราเลยตะโกนลงมาเรียกชื่อเราเราเลยอ่านไลน์พี่ส่งรูปผ้าที่เราเอาเช็ดพื้นที่น้ำไหลแล้วบอกว่านี่คืออะไรเราเลยบอกจะไปซักขอตาดผ้าก่อนฝนจะตกพี่เราเลยบอกว่าถ้ากูไม่บอกก็ไม่ทำเราเลยโมโหจึงบอกว่าแล้วแต่จะคิดนะหนูซักแน่แค่ขอตากผ้าก่อนพี่เราเลยบอกอย่าปากดีเราเลยแคปให้แม่ดูแม่เลยบอกอย่าทะเลาะกันเราเลยบอกว่าโดนด่าตลอดเลยหนูผิดตลอดเลยหรออยากกลับไปอยู่กับแม่เพราะโดนว่าตลอดพี่เราเลยฟ้องแม่เรื่องที่ห้องเรารกมันรกเพราะว่ามีหลานๆเข้ามาที่ในห้องถ่ายรูปให้แม่ดูพอเราถ่ายสิ่งที่พี่ทำให้แม่ดูแม่กลับบอกว่าเก็บเถอะบอกว่าเราไม่มีระเบียบอยู่ไหนก็สกปรกพี่สอนแล้วก็เถียงเราร้องไห้หนักมากเพราะว่าแม่เข้าข้างพี่เราเข้าใจว่าท้องแต่ถ้าท้องต้องเอาเปรียบขนาดนี้หรอก่อนหน้านี้เราเก็บห้องทุกวันที่พี่มาทำเลอะที่หลานวิ่งเล่นแม่ก็ไม่เคยชมเราเลยเราไปแข่งเต้นเพื่ออยากให้พ่อแม่ภูมิใจแม่กลับบอกว่าไร้สาระเราสอบได้ที่2แม่บอกยังดีไม่พอเราไปแข่งภาษาอังกฤษก็บอกจะแข่งทำไมพอแม่เห็นรายชื่อเพื่อนติดที่บอร์ดกลับบอกว่าเราแย่ทำได้ไม่ดีผลสอบโอเน็ตเราผ่านมาตรฐานแม่บอกไม่โอเคก่อนหน้านี้เราไม่มีระเบียบจริงๆค่ะเรายอมรับแต่เราก็เปลี่ยนตัวเองเราเสียงแหบมีเสมหะแม่ก็บอกให้ไปหาหมอป้าก็พาไปแล้วมาทะเลาะเรื่องนี้ตอนแรกเราอยากกลับแต่พอเย็นๆมาก็เลยบอกว่าไม่อยากกลับแม่ก็บอกจะให้พ่อมารับช่วงอาการยังไม่ดีขึ้นแม่บอกจะเอาไปรักษาเองเราทำทุกอย่างกินน้ำอุ่นกินยาตามหมอไม่กินน้ำเย็นแต่เราไม่ดีขึ้นทีนี้เราดีขึ้นจึงไลน์ไปบอกแม่ว่าเราดีขึ้นแล้วแต่แม่กลับบอก"หึที่ดีเพราะไม่อยากกลับมา" ตั้งแต่พี่ทเองแม่ก็ดูรักหลานรักพี่แต่ห่างเหินกับเรา เราอยากให้แม่รักบ้างจะทำไงดีคะ?