กระทู้นี้เหมือนเป็นการเปิดให้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น แชร์ความรู้สึกกันมากกว่า ว่าทุกๆคนเสียดายเวลาที่ผ่านมาไหม พอมาอยู่ในเวลาปัจจุบัน แล้วคิดทบทวนเรื่องเก่า แล้วในหัวเราจะมีคำถามว่า ตอนนั้นคิดไรอยู่ ทำไมไม่คิดให้ดีๆ ถ้าเราทำอย่างงั้นอย่างงี้ ตอนนี้คงไม่เป็นแบบนี้ ผมเลยอยากเปิดให้มาแชร์ความรู้สึกกัน
ส่วนของผมมีอยู่ว่า
ตอนสมัยผมเด็กๆ ช่วงประถม ผมเป็นคนชอบวาดรูปมาก เดินสายแข่งทั่วจังหวัด ก็มีอันดับติดไม้ติดมือมาบ้าง จนฝีมือพัฒนา พอจะขึ้นมัธยมต้น มีญาติมาเห็นความสามารถ แกเลยจะส่งให้เราไปเรียนโรงเรียนเฉพาะช่างศิลป์เลย แต่เราตอบไม่ไป เพราะไม่อยากไกลบ้าน และพอขึ้นมา ม.1 เริ่มหัดเล่นกีต้าร์เพราะในช่วงนั้นฮิตมาก ใครเล่นกีต้าร์สาวติดทั้งนั้น ผมก็เริ่มหัดเล่นจนเก่งในระดับหนึ่งแล้ว ฝึกประมาณตลอด ม.1เทอม1เลย แต่พอช่วงปิดเทอมแทนที่เราจะเอาเวลาไปฝึกกีต้าร์ เรากับไปติดเกม เล่นหนักเลยเพราะมีคอมที่บ้าน เล่นจนไม่นอน 2-3 วันก็มี กีต้าร์ก็เลิกเล่น เล่นแต่เกมจนติดเกมได้ปี 1 เต็มๆ แย่มาก เราในตอนนั้น บางวันน้ำไม่อาบก็ไปเรียนเพราะนอนดึก ไปหลับในห้องเรียน เรียนไม่รู้เรื่อง และเพื่อนที่เล่นกีต้าร์มาพร้อมกัน มาใช้เวลาปีหนึ่งเต็มๆฝึกจนไม่เก่งที่สุดในโรงเรียน เรากับได้เท่าเดิมแย่กว่าเดิมด้วยซ้ำ แถมติดเกมอีก ผมเลยหาวิธีออกจากการติดเกม โดยไปเตะบอล มันก็ออกจากเกมได้ แต่คราวนี้เรากับหันไปจริงจังกับฟุตบอล โดยเสียเวลาให้กับมันไป 4-5 ปี โดยไม่สนใจกีต้าร์ไม่สนวาดภาพ แต่ก็มีเวลาฝึกนิดหน่อย แต่ที่ใส่ใจจริงๆกับเป็นฟุตบอล ตอนนั้นคือซ้อมหนักมาก ซ้อมเช้า เย็นทุกวัน แต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้รับโอกาส ไปคัดไหนก็ไม่ติด สรุปผมเสียเวลาให้มันไปฟรีๆ โดนไม่มีอะไรดีขึ้น
ผมจึงมาสมมุติเล่นๆ ถ้าตอนนั้นผมไม่ติดเกมไม่จริงจังกับฟุตบอลมาก ผมคงเป็นอย่างอื่นไปแล้ว อาจเป็นศิลปินไปแล้ว 555
เรื่องของผมก็มีเท่านี้ แล้วเรื่องของทุกคนละเป็นยังไงบ้างครับ
คุณเคยเสียดายช่วงเวลาไหนมากที่สุด เพราะอะไร ?
ส่วนของผมมีอยู่ว่า
ตอนสมัยผมเด็กๆ ช่วงประถม ผมเป็นคนชอบวาดรูปมาก เดินสายแข่งทั่วจังหวัด ก็มีอันดับติดไม้ติดมือมาบ้าง จนฝีมือพัฒนา พอจะขึ้นมัธยมต้น มีญาติมาเห็นความสามารถ แกเลยจะส่งให้เราไปเรียนโรงเรียนเฉพาะช่างศิลป์เลย แต่เราตอบไม่ไป เพราะไม่อยากไกลบ้าน และพอขึ้นมา ม.1 เริ่มหัดเล่นกีต้าร์เพราะในช่วงนั้นฮิตมาก ใครเล่นกีต้าร์สาวติดทั้งนั้น ผมก็เริ่มหัดเล่นจนเก่งในระดับหนึ่งแล้ว ฝึกประมาณตลอด ม.1เทอม1เลย แต่พอช่วงปิดเทอมแทนที่เราจะเอาเวลาไปฝึกกีต้าร์ เรากับไปติดเกม เล่นหนักเลยเพราะมีคอมที่บ้าน เล่นจนไม่นอน 2-3 วันก็มี กีต้าร์ก็เลิกเล่น เล่นแต่เกมจนติดเกมได้ปี 1 เต็มๆ แย่มาก เราในตอนนั้น บางวันน้ำไม่อาบก็ไปเรียนเพราะนอนดึก ไปหลับในห้องเรียน เรียนไม่รู้เรื่อง และเพื่อนที่เล่นกีต้าร์มาพร้อมกัน มาใช้เวลาปีหนึ่งเต็มๆฝึกจนไม่เก่งที่สุดในโรงเรียน เรากับได้เท่าเดิมแย่กว่าเดิมด้วยซ้ำ แถมติดเกมอีก ผมเลยหาวิธีออกจากการติดเกม โดยไปเตะบอล มันก็ออกจากเกมได้ แต่คราวนี้เรากับหันไปจริงจังกับฟุตบอล โดยเสียเวลาให้กับมันไป 4-5 ปี โดยไม่สนใจกีต้าร์ไม่สนวาดภาพ แต่ก็มีเวลาฝึกนิดหน่อย แต่ที่ใส่ใจจริงๆกับเป็นฟุตบอล ตอนนั้นคือซ้อมหนักมาก ซ้อมเช้า เย็นทุกวัน แต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้รับโอกาส ไปคัดไหนก็ไม่ติด สรุปผมเสียเวลาให้มันไปฟรีๆ โดนไม่มีอะไรดีขึ้น
ผมจึงมาสมมุติเล่นๆ ถ้าตอนนั้นผมไม่ติดเกมไม่จริงจังกับฟุตบอลมาก ผมคงเป็นอย่างอื่นไปแล้ว อาจเป็นศิลปินไปแล้ว 555
เรื่องของผมก็มีเท่านี้ แล้วเรื่องของทุกคนละเป็นยังไงบ้างครับ