สวัสดีครับผมเป็นเด็กชายคนนึงที่เพิ่งจะเรียนจบมาเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้คือเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองจริงๆเลยครับมันน่าสนใจมากเลยครับอยากถามความเห็นของพี่ๆว่าผมควรจะเสนอเรื่องนี้เพื่อสร้างภาพยนตร์สักเรื่องดีมั้ยครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อสมัยผมเรียนม.ปลาย ช่วงนั้นเพิ่งขึ้นม.ปลายมาใหม่ๆเลยครับม.4ใสๆ ผมคบหากับเพื่อนกลุ่มๆนึงที่เล่นเกมไม่ค่อยยุ่งอะไรกับใครมากเเละคือมีเพื่อนผมคนนึงเค้าชื่อ(นามสมมติ)เอ มีพี่สาวของเค้าอยู่คนนึง(นามสมมติ)เอ็ม(ชั้นม.6) เเละเพื่อนพี่สาวของ เอ ชื่อ(นามสมติ)พี(ชั้นม.6)ซึ่งผมก็ไม่ค่อยได้มีเพื่อนมีสังคมเยอะมากเท่าไหร่ครับช่วงนั้นเพราะเพิ่งเข้ามาใหม่ๆด้วยเเละอีกอย่างมาอยู่กับสังคมที่ไม่ค่อยอะไรกับใครด้วยเลยทำให้สังคมข้างๆผมเเคบนิดหน่อยไม่ค่อยรู้จักใครเเละมีวันนึงผมก็ได้ไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารของโรงเรียนคือต้องบอกก่อนว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่ไม่ใหญ่มากเจอกันง่ายมากเเละผมก็นั่งกินข้าวกันอยู่เเละพี่สาวของ เอ ก็เดินมาทัก เอ โดยมาพร้อมกับเพื่อนของเค้า พี คร้งเเรกที่ผมเห็น พี ผมรู้สึกชอบเค้าขึ้นมาทันทีอาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยเจอใครด้วยเลยเห็นเเล้วชอบมากก จนวันนึงวันเกิดของ เอ ผมก็ไปร่วมงานด้วยเเละ พี ก็ไปด้วยเช่นกันเราก็ได้เจอกันอีกครั้งที่บ้านของ เอ ตัวผมเองเป็นตากล้องอยู่เเล้ววันนั้นก็เอากล้องไปถ่ายรูปเล่นวันเกิดด้วย ผมก็ถ่ายรูปกับ พี เป็นรูปเเรกที่เราคู่กันเพราะว่าผมไปขอเค้าถ่ายนี่เเหละครับ
พอกินกันเสร็จผมก็กลับมาที่บ้านมาลงรูป เเละผมก็ได้ขอไลน์เค้าไว้เพื่อส่งรูป เเละหลังจากเราส่งรูปอะไรกันเสร็จผมก็ชวนคุยต่อเชิงจีบๆ พี ก็เล่นด้วยตามน้ำกันมา เราคุยกันมาได้สักพักนึงเป็นเวลาเดือนกว่าๆวันเกิดผม พี ก็มาเสอไพรส์ผม เเละพอมาถึงวันเกิดของ พี ผมก็ไปเสอไพรส์เค้า ในระหว่าง1เดือนเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆคุยกันเข้าขากันมากๆ พอมาถึงวันเกิดของ พี ผมเลยตัดสินใจขอเป็นเเฟน พี ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล ฟีลตอนนั้นผมรู้สึกว่ามีความสุขมากๆผมยิ้มผมโคตรรู้สึกดีเเละ พี เป็นแฟนคนเเรกของผมด้วย ผมๆก็เป็นเเฟนคนเเรกของ พี เช่นกัน เราคบกันมาได้เกือบปีจน พี ได้เรียนจบ ส่วนผมก็ขึ้นม.5 ช่วงเวลาระหว่างนั้นเรามีความสุขกันมากผ่านอะไรมาเยอะมาก(ผมขอไม่ลงดีเทลตรงนี้นะครับ) พอมาถึงจุดๆนึงที่เราต้องแยกกันเพราะ พี ต้องไปเรียนต่อมหาลัยส่วนผมต้องอยู่ที่นี่ต่อ เราห่างกันมากกก พี เข้ามาเรียนในกรุงเทพส่วนผมยังอยู่ตจว.อยู่เลย เราเลยต้ิงเเยกทางกันเพราะต่างคนต้องแยกย้ายกันไปเติบโต เราเลิกกันเพราะเรื่องเล็กเเค่เรื่องระยะห่างเองครับ หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเจอกันอีกเลยเป็นเวลา2ปี
ระหว่าง2ปีที่เราไม่เคยเจอกันไม่เคยคุยกัน ผมเองก็เริ่มมีสังคมมากขึ้นมีเพื่อนมากขึ้นไปเจอประสบการณ์ต่างๆทั้งดีเเละไม่ดีเยอะเเยะมากมาย จนมาวันนึงผมรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องไปคิดถึง พี อีกเเล้ว มีคนอื่นหลายๆคนเข้ามาในชีวิตผมเยอะมากทำให้ผมได้เปิดโลกกว้างมากจนผมเกือบเสียคนไปเลยก็ได้
…2ปีผ่านไป ผมสำเร็จการศึกษาม.6เรียบร้อยเเล้วอะไรดูเหมือนผ่านไปได้ด้วยดี เเต่ วันนึงผมนั่งอยู่ในห้องเลื่อนดูรูปเก่าๆทำให้ผมได้คิดถึง พี อีกครั้ง ภาพเก่าๆของเราผมนั่งดูอยู่หลายวันมันก็ดูมีความสุขมาก จนผมต้องตัดสินใจทักไปหา พี อีกครั้ง โดยการกลับมาครั้งนี้ พี ย้ำผมเสมอว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกัน พี ย้ำผมอยู่ตลอดเวลาว่าเราคือเพื่อนกันห้ามคิดอะไรไปมากกว่านี้ จนผมต้องยอมรับสถานะในตอนนั้น ระหว่างที่เรากลับมาคุยกันความรู้สึกของผมมันโคตรมีความสุขเลยครับเราคุยกันเเบบเพื่อนมาได้นานมากจนผมเกือบเรียนจบก็ว่าได้ เราไปเที่ยวกันแทบจะทุกที่ ไปคอนเสิร์ตด้วยกันทุกที่ เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาทุกอย่างจนบางทีผมรู้สึกน้อยใจว่ามันมาขนาดนี้เเล้วยังได้เเค่เพื่อนอีกหรอ??
คืนนึงเราโทรคุยกันผมจึงตัดสินใจขอ พี เป็นเเฟนเเต่ พี ก็ปฏิเสธผมผมรู้สึกเฟลมากๆเรามาขนาดนี้คนอื่นใครๆก็มองว่าเราคบกัน แต่ความจริงคือไม่ใช่เลยครับเราเป็นเเค่เพื่อนกันผมเสียใจนะครับเเต่ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของ พี พีก็บอกผมเราเป็นเพื่อนกันดีกว่าสบายใจกว่าอะไรประมาณนี้ครับ ผมก็ยอมรับ เเต่หลังจากวันนั้นเราเริ่มห่างๆกันมาผมไม่รู้ส่าเพราะอะไร พี เค้าคิดอะไรอยู่ เราไม่ค่อยคุยกันไม่ค่อยเล่นเกมด้วยกันเริ่มห่างๆขึ้นเรื่อยๆ มันทำให้ผมรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มันจะจบเเล้วหรออะไรที่เคยคุยเล่นๆกันฝันกันว่าจะเปิดร้านด้วยกันจะไปเที่ยว ตปท. กันต่างๆ ยังไม่ได้ทำกันเลย มาวันนี้จะหายไปแบบไม่บอกลาเลย มันได้หรออ?? ความรู้สึกผมตอนนั้นมันดาวน์มากผมไม่รู้จะไปยังไงต่อเลยจนบางที เหมือนเราไม่รู้จักกันเลยเจอหน้ากันบางทียังไม่ทักกันเลยทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราโคตรรรรรสนิทกันเพื่อนกินเพื่อนตายเลยก็ว่าได้ครับ
ผมเเค่อยากรู้ว่าตอนจบของหนังเรื่องนี้มันจะเป็นยังไงกัน ผมคิดไม่ออกเลยว่าต้องยังไงต่อผมเลยอยากถามพี่ๆว่า ผมจะเเต่งตอนจบมันยังไงดี เพราะเรื่องจริงมันจบเเค่นั้น
-ปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้คุยกัน
-อยากถามพี่ๆว่าผมจะให้มันจบเเบบไหนดี
ปล.ทุกวันนี้เราก็เจอกันผ่านๆเเต่ผมก็ไม่กล้าทักเค้า เเละเค้าก็ไม่ได้มาทักผมเหมือนกันเราเหมือนคนไม่รู้จักกันไปเลยครับตอนนี้
รู้สึกเสียใจมากครับ
อยากให้หนังเรื่องนี้จบแบบไหนกันครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อสมัยผมเรียนม.ปลาย ช่วงนั้นเพิ่งขึ้นม.ปลายมาใหม่ๆเลยครับม.4ใสๆ ผมคบหากับเพื่อนกลุ่มๆนึงที่เล่นเกมไม่ค่อยยุ่งอะไรกับใครมากเเละคือมีเพื่อนผมคนนึงเค้าชื่อ(นามสมมติ)เอ มีพี่สาวของเค้าอยู่คนนึง(นามสมมติ)เอ็ม(ชั้นม.6) เเละเพื่อนพี่สาวของ เอ ชื่อ(นามสมติ)พี(ชั้นม.6)ซึ่งผมก็ไม่ค่อยได้มีเพื่อนมีสังคมเยอะมากเท่าไหร่ครับช่วงนั้นเพราะเพิ่งเข้ามาใหม่ๆด้วยเเละอีกอย่างมาอยู่กับสังคมที่ไม่ค่อยอะไรกับใครด้วยเลยทำให้สังคมข้างๆผมเเคบนิดหน่อยไม่ค่อยรู้จักใครเเละมีวันนึงผมก็ได้ไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารของโรงเรียนคือต้องบอกก่อนว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่ไม่ใหญ่มากเจอกันง่ายมากเเละผมก็นั่งกินข้าวกันอยู่เเละพี่สาวของ เอ ก็เดินมาทัก เอ โดยมาพร้อมกับเพื่อนของเค้า พี คร้งเเรกที่ผมเห็น พี ผมรู้สึกชอบเค้าขึ้นมาทันทีอาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยเจอใครด้วยเลยเห็นเเล้วชอบมากก จนวันนึงวันเกิดของ เอ ผมก็ไปร่วมงานด้วยเเละ พี ก็ไปด้วยเช่นกันเราก็ได้เจอกันอีกครั้งที่บ้านของ เอ ตัวผมเองเป็นตากล้องอยู่เเล้ววันนั้นก็เอากล้องไปถ่ายรูปเล่นวันเกิดด้วย ผมก็ถ่ายรูปกับ พี เป็นรูปเเรกที่เราคู่กันเพราะว่าผมไปขอเค้าถ่ายนี่เเหละครับ
พอกินกันเสร็จผมก็กลับมาที่บ้านมาลงรูป เเละผมก็ได้ขอไลน์เค้าไว้เพื่อส่งรูป เเละหลังจากเราส่งรูปอะไรกันเสร็จผมก็ชวนคุยต่อเชิงจีบๆ พี ก็เล่นด้วยตามน้ำกันมา เราคุยกันมาได้สักพักนึงเป็นเวลาเดือนกว่าๆวันเกิดผม พี ก็มาเสอไพรส์ผม เเละพอมาถึงวันเกิดของ พี ผมก็ไปเสอไพรส์เค้า ในระหว่าง1เดือนเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆคุยกันเข้าขากันมากๆ พอมาถึงวันเกิดของ พี ผมเลยตัดสินใจขอเป็นเเฟน พี ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล ฟีลตอนนั้นผมรู้สึกว่ามีความสุขมากๆผมยิ้มผมโคตรรู้สึกดีเเละ พี เป็นแฟนคนเเรกของผมด้วย ผมๆก็เป็นเเฟนคนเเรกของ พี เช่นกัน เราคบกันมาได้เกือบปีจน พี ได้เรียนจบ ส่วนผมก็ขึ้นม.5 ช่วงเวลาระหว่างนั้นเรามีความสุขกันมากผ่านอะไรมาเยอะมาก(ผมขอไม่ลงดีเทลตรงนี้นะครับ) พอมาถึงจุดๆนึงที่เราต้องแยกกันเพราะ พี ต้องไปเรียนต่อมหาลัยส่วนผมต้องอยู่ที่นี่ต่อ เราห่างกันมากกก พี เข้ามาเรียนในกรุงเทพส่วนผมยังอยู่ตจว.อยู่เลย เราเลยต้ิงเเยกทางกันเพราะต่างคนต้องแยกย้ายกันไปเติบโต เราเลิกกันเพราะเรื่องเล็กเเค่เรื่องระยะห่างเองครับ หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเจอกันอีกเลยเป็นเวลา2ปี
ระหว่าง2ปีที่เราไม่เคยเจอกันไม่เคยคุยกัน ผมเองก็เริ่มมีสังคมมากขึ้นมีเพื่อนมากขึ้นไปเจอประสบการณ์ต่างๆทั้งดีเเละไม่ดีเยอะเเยะมากมาย จนมาวันนึงผมรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องไปคิดถึง พี อีกเเล้ว มีคนอื่นหลายๆคนเข้ามาในชีวิตผมเยอะมากทำให้ผมได้เปิดโลกกว้างมากจนผมเกือบเสียคนไปเลยก็ได้
…2ปีผ่านไป ผมสำเร็จการศึกษาม.6เรียบร้อยเเล้วอะไรดูเหมือนผ่านไปได้ด้วยดี เเต่ วันนึงผมนั่งอยู่ในห้องเลื่อนดูรูปเก่าๆทำให้ผมได้คิดถึง พี อีกครั้ง ภาพเก่าๆของเราผมนั่งดูอยู่หลายวันมันก็ดูมีความสุขมาก จนผมต้องตัดสินใจทักไปหา พี อีกครั้ง โดยการกลับมาครั้งนี้ พี ย้ำผมเสมอว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกัน พี ย้ำผมอยู่ตลอดเวลาว่าเราคือเพื่อนกันห้ามคิดอะไรไปมากกว่านี้ จนผมต้องยอมรับสถานะในตอนนั้น ระหว่างที่เรากลับมาคุยกันความรู้สึกของผมมันโคตรมีความสุขเลยครับเราคุยกันเเบบเพื่อนมาได้นานมากจนผมเกือบเรียนจบก็ว่าได้ เราไปเที่ยวกันแทบจะทุกที่ ไปคอนเสิร์ตด้วยกันทุกที่ เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาทุกอย่างจนบางทีผมรู้สึกน้อยใจว่ามันมาขนาดนี้เเล้วยังได้เเค่เพื่อนอีกหรอ??
คืนนึงเราโทรคุยกันผมจึงตัดสินใจขอ พี เป็นเเฟนเเต่ พี ก็ปฏิเสธผมผมรู้สึกเฟลมากๆเรามาขนาดนี้คนอื่นใครๆก็มองว่าเราคบกัน แต่ความจริงคือไม่ใช่เลยครับเราเป็นเเค่เพื่อนกันผมเสียใจนะครับเเต่ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของ พี พีก็บอกผมเราเป็นเพื่อนกันดีกว่าสบายใจกว่าอะไรประมาณนี้ครับ ผมก็ยอมรับ เเต่หลังจากวันนั้นเราเริ่มห่างๆกันมาผมไม่รู้ส่าเพราะอะไร พี เค้าคิดอะไรอยู่ เราไม่ค่อยคุยกันไม่ค่อยเล่นเกมด้วยกันเริ่มห่างๆขึ้นเรื่อยๆ มันทำให้ผมรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มันจะจบเเล้วหรออะไรที่เคยคุยเล่นๆกันฝันกันว่าจะเปิดร้านด้วยกันจะไปเที่ยว ตปท. กันต่างๆ ยังไม่ได้ทำกันเลย มาวันนี้จะหายไปแบบไม่บอกลาเลย มันได้หรออ?? ความรู้สึกผมตอนนั้นมันดาวน์มากผมไม่รู้จะไปยังไงต่อเลยจนบางที เหมือนเราไม่รู้จักกันเลยเจอหน้ากันบางทียังไม่ทักกันเลยทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราโคตรรรรรสนิทกันเพื่อนกินเพื่อนตายเลยก็ว่าได้ครับ
ผมเเค่อยากรู้ว่าตอนจบของหนังเรื่องนี้มันจะเป็นยังไงกัน ผมคิดไม่ออกเลยว่าต้องยังไงต่อผมเลยอยากถามพี่ๆว่า ผมจะเเต่งตอนจบมันยังไงดี เพราะเรื่องจริงมันจบเเค่นั้น
-ปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้คุยกัน
-อยากถามพี่ๆว่าผมจะให้มันจบเเบบไหนดี
ปล.ทุกวันนี้เราก็เจอกันผ่านๆเเต่ผมก็ไม่กล้าทักเค้า เเละเค้าก็ไม่ได้มาทักผมเหมือนกันเราเหมือนคนไม่รู้จักกันไปเลยครับตอนนี้
รู้สึกเสียใจมากครับ