ผมเป็นคนชอบมีดและชอบเครื่องมือช่างทั้งหลายซื้อมาทำงานอดิเรกอยู่แล้ว ผมเริ่มทำมีดใช้เองมา 5-6 ปีแล้วที่ได้ทำเองเพราะช่างมีดฝีมือดีแถวบ้านตายไป 10 กว่าปีแล้วไม่มีผู้สืบทอดต่อต้องซื้อมีดจากตลาดนัด/รถเร่มาใช้ปรากฏว่าใช้งานไม่ได้คือฟันไม้เนื้อแข็งและไม่ไผ่แห้งไม่ได้เลย จึงเป็นที่มาของการทำมีดใช้เอง ผมเริ่มต้นด้วยมีดงานเย็นคือซื้อเหล็กแผ่น SUP9 และ S50C มาตัดแต่งขึ้นทรงแล้วชุบแข็ง แต่ตอนช่วงโควิดระบาดต้องอยู่บ้านไม่มีอะไรทำก็เลยลองทำมีดงานร้อนฝึกตีมีดดูคลิปใน Youtube ของฝรั่งแล้วทำตาม ตีมีดในตอนเช้า ตอนเย็นๆหรือวันฟ้าครึ้มอากาศเย็นก็ได้มา 3 เล่ม ส่วนเล่มใหญ่เป็นงานเย็นสเตนเลส 420J2 ที่ผมซื้อมีดปังตอมาตัดได้มีด 2 เล่มเชื่อมด้ามที่ผมเคยตั้งกระทู้ถามการเชื่อมสเตนเลสครั้งก่อน ส่วนเล่มล่างสุดตีจากเหล็กแกนโช๊คที่ผมเคยตั้งกระทู้ถามเมื่อปีกลายตอนนี้ตีเสร็จแล้วเหลือแต่เก็บงานให้สวยงามน่าใช้ ทุกเล่มยังไม่มีซอง/ฝักจะทำภายหลังคงจะนานเป็นปีกว่าจะเสร็จครับ
อุปกรณ์การตีไม่มีอะไรมากใช้เตาอั้งโล่ดัดแปลง พัดลม เชื้อเพลิงใช้ไม้ไผ่ ไม้มะรุมแห้ง ค้อน 3 ขนาด ทั่งไม่มีใช้ข้อต่อประปา 2 นิ้ว และเหล็ก C แบบหนาแทน คีมจับใช้ที่คีบถ่านคีบในเตาแล้วใช้คีมแบบต่างๆ จับแล้วตีขึ้นรูป จากนั้นนำไปเจียร์แต่งทรงด้วยหินเจียร์ ตะไบ หิยลับมีด ขัดแต่งให้สวยงามแล้วเผาปล่อยให้เย็นด้วยอากาศหลายๆ รอบ (ฝรั่งเรียก Normalization มีผลให้เหล็กแข็งแรงขึ้น) จากนั้นชุบแข็งด้วยนำมันพืชเก่าใช้แล้วหรือน้ำตามชนิดของเหล็กแล้วนำมาอบคืนไฟเพื่อให้เหล็กมีความเหนียวเหมาะสมการการเป็นมีดใช้งานหนักได้ไม่ยู่ไม่บิ่นไม่เสียหาย อ่านได้อุณหภูมิชุบ อุณหภูมิอบคืนไฟได้ตามสเป็คของผู้ผลิตเหล็ก
ภาพตอนตีเล่มขาวด้านบน ตีจากเหล็กแหนบรถโบราณเป็นเหล็กกล้าแต่ไม่รู้ว่าทำจากเหล็กอะไรถามในกลุ่ม Facebook แล้วผู้รู้ยืนยันว่าไม่ใช่เหล็ก SK5 ตอนเจียร์แต่งทรงรู้สึกว่าจะแข็งกว่าแหนบรถยนต์ยุคปัจจบันที่ใช้เหล็ก SUP9A ครับ
มีดปังตอตราแรดแบนด์ไทยแต่น่าจะผลิตที่จีน เป็นปังตอขนาดใหญ่ใบยาว 9 นิ้ว หนา 5 มิล น้ำหนักกิโลกว่าๆ น่าจะผลิตจากสเตนเลส 420J2 นำมาตัดได้มีด 2 เล่ม ปังตอขนาดกระทัดรัดยาว 6 นิ้วครึ่ง 1 เล่ม และมีดแคมป์ใบยาว 7 นิ้วครึ่งอีก 1 เล่ม
2 เล่มนี้ตัดแล้วนำมาเชื่อมต่อกันที่ส่วนด้าม เคยตั้งกระทู้ถามเกี่ยวกับการเชื่อมสเตนเลสด้วยไฟฟ้าแต่ไม่ได้คำตอบที่เหมาะสมจึงไปไล่อ่านหาความรู้จากเวปนอกแล้วทำตาม ผมไม่เคยเชื่อมมาก่อนแต่เชื่อมได้เนียนมากแทบไม่มีตามดเลย เทคนิคการเชื่อมสเตนเลสด้วยไฟฟ้าผมต้องไปอ่านบทความของฝรั่งเมืองไทยไม่ค่อยมีคนทำหรือทำแต่ปกปิดไม่บอกเทคนิคกัน เล่มล่างต้องเจียร์ขึ้นคมใหม่ต้องเจียร์ช้าๆ ไม่ให้เหล็กร้อนเพื่อไม่ให้เหล็กที่อบชุบมาจากโรงงานเสียคุณภาพไป ผมใช้ดริมเมอร์ปรับรอบหินเจียร์ให้ต่ำพร้อมจุ่มน้ำไปด้วยเมื่อคมบางเหลือ 1 มิลค่อยใช้ใบกระดาษทรายเก็บงานครับ
เอาผลงานใช้เวลาว่างจากการอยู่บ้านช่วยชาติช่วงโควิดระบาดมาให้ชมครับ
อุปกรณ์การตีไม่มีอะไรมากใช้เตาอั้งโล่ดัดแปลง พัดลม เชื้อเพลิงใช้ไม้ไผ่ ไม้มะรุมแห้ง ค้อน 3 ขนาด ทั่งไม่มีใช้ข้อต่อประปา 2 นิ้ว และเหล็ก C แบบหนาแทน คีมจับใช้ที่คีบถ่านคีบในเตาแล้วใช้คีมแบบต่างๆ จับแล้วตีขึ้นรูป จากนั้นนำไปเจียร์แต่งทรงด้วยหินเจียร์ ตะไบ หิยลับมีด ขัดแต่งให้สวยงามแล้วเผาปล่อยให้เย็นด้วยอากาศหลายๆ รอบ (ฝรั่งเรียก Normalization มีผลให้เหล็กแข็งแรงขึ้น) จากนั้นชุบแข็งด้วยนำมันพืชเก่าใช้แล้วหรือน้ำตามชนิดของเหล็กแล้วนำมาอบคืนไฟเพื่อให้เหล็กมีความเหนียวเหมาะสมการการเป็นมีดใช้งานหนักได้ไม่ยู่ไม่บิ่นไม่เสียหาย อ่านได้อุณหภูมิชุบ อุณหภูมิอบคืนไฟได้ตามสเป็คของผู้ผลิตเหล็ก
ภาพตอนตีเล่มขาวด้านบน ตีจากเหล็กแหนบรถโบราณเป็นเหล็กกล้าแต่ไม่รู้ว่าทำจากเหล็กอะไรถามในกลุ่ม Facebook แล้วผู้รู้ยืนยันว่าไม่ใช่เหล็ก SK5 ตอนเจียร์แต่งทรงรู้สึกว่าจะแข็งกว่าแหนบรถยนต์ยุคปัจจบันที่ใช้เหล็ก SUP9A ครับ
มีดปังตอตราแรดแบนด์ไทยแต่น่าจะผลิตที่จีน เป็นปังตอขนาดใหญ่ใบยาว 9 นิ้ว หนา 5 มิล น้ำหนักกิโลกว่าๆ น่าจะผลิตจากสเตนเลส 420J2 นำมาตัดได้มีด 2 เล่ม ปังตอขนาดกระทัดรัดยาว 6 นิ้วครึ่ง 1 เล่ม และมีดแคมป์ใบยาว 7 นิ้วครึ่งอีก 1 เล่ม
2 เล่มนี้ตัดแล้วนำมาเชื่อมต่อกันที่ส่วนด้าม เคยตั้งกระทู้ถามเกี่ยวกับการเชื่อมสเตนเลสด้วยไฟฟ้าแต่ไม่ได้คำตอบที่เหมาะสมจึงไปไล่อ่านหาความรู้จากเวปนอกแล้วทำตาม ผมไม่เคยเชื่อมมาก่อนแต่เชื่อมได้เนียนมากแทบไม่มีตามดเลย เทคนิคการเชื่อมสเตนเลสด้วยไฟฟ้าผมต้องไปอ่านบทความของฝรั่งเมืองไทยไม่ค่อยมีคนทำหรือทำแต่ปกปิดไม่บอกเทคนิคกัน เล่มล่างต้องเจียร์ขึ้นคมใหม่ต้องเจียร์ช้าๆ ไม่ให้เหล็กร้อนเพื่อไม่ให้เหล็กที่อบชุบมาจากโรงงานเสียคุณภาพไป ผมใช้ดริมเมอร์ปรับรอบหินเจียร์ให้ต่ำพร้อมจุ่มน้ำไปด้วยเมื่อคมบางเหลือ 1 มิลค่อยใช้ใบกระดาษทรายเก็บงานครับ